Op 5 december 2023 overleed de Surinaams-Nederlandse jazz- en blueszangeres Lils MacKintosh op 68-jarige leeftijd. Zij was geliefd bij haar publiek om haar met hart en ziel vertolkte songs en interpretaties. Collega’s als Oscar Peterson, B.B. King, Rita Reys, Rosenberg Trio, Louis van Dijk en Hans en Candy Dulfer werkten graag met haar. Zij was een zangeres die haar doorleefde repertoire vol tegenslagen en hartzeer ook werkelijk leefde.
Ze is de dochter van zanger, gitarist en bandleider Max Woiski jr. en ook haar moeder Margaretha Alexandra Hermsen is muzikaal. De ouders scheiden als zij één jaar is. Haar jeugd bij haar hertrouwde vader lijkt harmonisch, met muzikale vrienden als Rita Reys en Pim Jacobs die over de vloer komen en jaarlijkse bezoekjes aan koningin Juliana (tante Juliana voor Lils) en Prins Bernard. Later bekent zij dat haar vader een tiran was die haar regelmatig hardhandig sloeg. Op haar veertiende neemt zij dan ook de benen. Ze wil alles behalve muzikant worden en meldt zich aan voor een opleiding tot kleuterjuf, maar wordt alsnog ontdekt als ze in een café op de bar staat te zingen. Na rollen in de musicals Hair en Ik Jan Cremer en veel werk in het rockcircuit, verschijnt in 1993 haar eerste soloalbum It’s Not Perfect To Be Easy. Eerder heeft zij dan de vocalistenprijs van het Nederlands Jazzconcours Breda gewonnen en zich volledig op de jazz en blues gestort.
My Man - Lils MacKintosh
It’s Not Perfect To Be Easy wordt genomineerd voor een Edison, maar deze verzilvert ze pas met haar vierde album Black Girl (2000). Saxofonist Hans Dulfer produceert de plaat, met een topband waar onder andere de broers Alexander (saxofoon) en Peter (piano) Beets deel van uitmaken. Black Girl is een eerbetoon aan de Amerikaanse folk- en bluesartiest Lead Belly.
Backwater Blues - Lils MacKintosh
MacKintosh en Dulfer maken twee jaar later deel uit van een theatertour met de Beets Brothers, die naast Alexander en Peter worden aangevuld met derde broer Marius (contrabas) en Joost Patocka (drums). In haar keuze voor standards als Foggy Day en Lover Man klinkt haar verwantschap door met de legendarische Amerikaanse jazz-zangeres Billie Holiday. Deze uit zich vooral ook in haar gedreven en levensechte overdracht of de wijze waarop MacKintosh met gekartelde stem haar blues, net als Holiday, voelbaar weet te maken.
Lover Man – Beets Brothers, Lils MacKintosh
MacKintosh frequenteert regelmatig de podia van het North Sea Jazz Festival en speelt met Nederlands bekendste oude jazzorkest Dutch Swing College Band. Daarnaast geeft ze workshops en masterclasses aan jonge talent. In 2008 werkt ze samen met saxofonist en goede vriend Clous van Mechelen (saxofoon) en Hammondorganist Rob Mostert. Het resulterende album About Crazy is haar meest gevarieerde, met onder andere een versie van Bill Withers’ Aint No Sunshine.
Ain’t No Sunshine - Lils MacKintosh
In 2012 viert MacKintosh in de Brakke Grond te Amsterdam dat ze 40 jaar op het podium staat. Ze wordt dan al geplaagd door een vorm van reuma die haar longen aantast. Ze raakt gebonden aan een scootmobiel waarmee ze in haar woonwijk IJburg een bekende verschijning wordt. Zingen doet ze die laatste jaren niet meer. MacKintosh laat een rijk oeuvre, twee zoons en twee kleinzoons na.
I Can't Give You Anything But Love – Dutch Swing College Band, Lils MacKintosh
MR
