Freek de Jonge (1944) is één van de bekendste cabaretiers van Nederland. De Jonge brak door als één helft van Neerlands Hoop In Bange Dagen. Die groep koppelde baanbrekende humor aan popmuziek. Hoewel het grootse deel van De Jonge’s conferences bestaan uit gesproken woord, profileert hij zich soms ook als zanger. Zo scoorde hij in 1997 een onverwachte nummer-1 hit met Leven Na De Dood (een bewerking van Bob Dylan’s Death Is Not The End). Hij neemt het nummer op met The Nits onder de naam Frits.
meer(bron: wikipedia)Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal (Amsterdam, 11 januari 1933 – aldaar, 21 januari 2017), was een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.
Bloemendaal wordt door velen gezien als een 'vrijgevochten vrouw'. Ze was een comédienne, die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerste. Ze stond bekend om haar schaterlach, nasale stemgeluid en... meer
Herman van Veen (Utrecht, 1945) is eenn van die typisch Nederlandse kunstenaars wier werk zich bevindt op het kruispunt van theater, cabaret en luisterlied. De onvermoeibare alleskunner breekt in 1965 door met zijn theaterprogramma Harlekijn. Naast schrijver van veel liedjes, waaronder de hits Opzij en Hilversum III, is hij ook acteur, schilder en ambassadeur bij Unicef. In 1976 bedenkt Van Veen de eend Alfred Jodocus Kwak, die eerst opduikt in kinderboeken, maar in 1989 ook een eigen animatieserie krijgt. Van Veen is ook erg populair in Duitsland, waar hij onderscheiden werd met diverse prestigieuze prijzen.
(bron: wikipedia)Joseph Jacobus Maria (Youp) van 't Hek (Naarden, 28 februari 1954) is een Nederlands cabaretier en columnist voor het NRC en de VARAgids.'
Van 't Hek is het op een na jongste kind uit een gezin met acht kinderen. Hij bezocht in zijn schooljaren het toenmalige internaat Hageveld, maar werd daarvan na zeven maanden verwijderd wegens onredelijk gedrag. Na een kort verblijf op het Goois Lyceum te Bussum behaalde Van 't Hek uiteindelijk met veel moeite zijn mavo-diploma op de''... meer
Kees van Kooten en Wim de Bie leren elkaar kennen op de middelbare school in Den Haag. Vanaf 1963 werkt het duo samen en blijven hun loopbaan trouw aan de VPRO. Aanvankelijk maakt het duo onder de naam Klisjeemannetjes radio-sketches, maar vanaf de jaren zeventig schittert het tweetal op televisie. Hun herkenbare typetjes zijn een spiegel voor de Nederlandse kijkers. Ook hun langspeelplaten met sketches en liedjes, de zogeheten ‘Simpelpees’, verkopen goed. Ook als taalverrijkers nemen Koot & Bie een unieke positie in het Nederlandse cabaret in.
De meeste mensen zullen Seth Gaaikema (1939-2014) herinneren als cabaretier. Zijn oudejaarsconferences - die stilistisch aansloten bij de programma's van Wim Kan waaraan hij had meegewerkt - trokken in de jaren tachtig soms wel acht miljoen televisiekijkers. Maar Gaaikema maakte als tekstschrijver en vertaler nog meer indruk. Zijn vertalingen van bekende Engelstalige musicals waren zo goed dat hij liefkozend een ‘hertaler’ werd genoemd. Onder andere My Fair Lady, Miss Saigon, Les Misérables en The Phantom Of The Opera waren van zijn hand.
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
(bron: wikipedia)Johanna Maria (Joke) Bruijs (Rotterdam, 14 januari 1952) is een Nederlands actrice, zangeres en comédienne.
Bruijs groeide op in de Moerkerkestraat te Rotterdam-Zuid, en verhuisde op driejarige leeftijd naar Poelenburg in Zuidwijk. Ze heeft drie oudere broers en komt uit een muzikale familie; haar vader Kees maakte voor de Tweede Wereldoorlog deel uit van The Four Dutch Serenaders, net als Johnny Hoes. Ze kreeg op de lagere school het advies om naar de MULO te gaan, maar koos tegen de... meer
Met De Schreeuw Van De Leeuw is tv-presentator Paul de Leeuw vanaf 1990 één van de meest controversiële figuren van Nederland. Zijn scherpe humor, waarmee hij graag heilige huisjes omtrapt, verdeelt het Nederlandse tv-publiek. De Leeuw blijkt al snel meer dan een schreeuwlelijk. Hij speelt sterke rollen in musicals en films. Zijn gevoelige kant komt naar boven in zijn luisterliedjes. Vanaf 1991 brengt De Leeuw elk jaar een cd uit. Meestal kiest hij voor het luisterlied, maar soms ook voor een vrolijke meezinger. Met Ik Wil Niet Dat Je Liegt, Vlieg Met Me Mee en 'K Heb Je Lief scoorde hij grote hits. De Leeuw zingt ook graag duetten, o.a. met Ruth Jacott, André Hazes en Jan Smit.
André Manuel wordt bekend als zanger/gitarist van Fratsen en Krang en (later) met compromisloze cabaretvoorstellingen. In tegenstelling tot andere conferenciers laat Manuel de moraal-van-het-verhaal liever weg, al weerhoudt dat hem er niet van uitgesproken (en voor sommigen kwetsende) meningen te hebben. Toch lijkt het Nederlandse cabaretpubliek langzaam aan hem te wennen. ‘Als ze nu weglopen dan is het om te pissen. Ze komen altijd weer terug,’ aldus Manuel.
Cabaretier Hans Teeuwen brak in 1994 in één klap door met zijn voorstelling Hard En Zielig. Met zijn absurdistische humor, waarin hij controversiële onderwerpen (veel seks en geweld) niet schuwde, maakte hij veel vrienden en vijanden. Na tien jaar van slopende theatertournees besloot Teeuwen zich te richten op acteren en zingen. Op zijn debuutalbum Hans Teeuwen Zingt, een registratie van zijn programma ‘Hans Teeuwen zingt liedjes die door anderen al veel eerder, veel vaker en veel beter zijn gezongen’, brengt hij jazzstandards van Billie Holliday, Sarah Vaughn en Frank Sinatra.
(bron: wikipedia)Martine Catharina Maria Bijl (Amsterdam, 19 maart 1948 – Maarssen, 30 mei 2019) was een Nederlandse zangeres, actrice, schrijfster, presentatrice en cabaretière.
Bijl acteerde, presenteerde, zong, schreef, vertaalde musicals en televisiecomedy's, was veelvuldig te zien als panellid in tv-programma's en trad op in theaters met haar personalityshows. Ze schreef en illustreerde verhalen voor kinderen. Ook was ze producer van een serie grammofoonplaten met verhalen van Walt Disney.
Ze werd in 1965 op haar zeventiende als zangeres ontdekt door radio-dj Ben... meer
(bron: wikipedia)Brigitte Allegonda Maria Kaandorp (Haarlem, 10 maart 1962) is een Nederlandse cabaretière.
Kaandorp groeide op in Haarlem in een rooms-katholiek gezin als derde van vier kinderen. Ze doorliep de lagere Sint Willibrordusschool in Haarlem. Haar middelbareschooltijd bracht ze door op het Triniteitslyceum aldaar. Ze begon op de middelbare school met gymnasium bèta maar deed eindexamen atheneum A. Ze studeerde gedurende tweeënhalf jaar Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam maar rondde deze studie niet af. In deze periode trad ze met... meer
(bron: wikipedia)Jasperina de Jong (Amsterdam, 7 januari 1938) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres.
Jasperina “Pien” de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in een arbeidersgezin in Amsterdam en woonde in haar jeugd op het Javaplein. Na haar middelbareschooltijd had ze baantjes als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Ze wilde in eerste instantie balletdanseres worden en volgde vanaf haar vijftiende balletlessen. Dit werd niet wat ze ervan had... meer
(bron: wikipedia)Maarten van Roozendaal (Heiloo, 3 mei 1962 – Amsterdam, 1 juli 2013) was een Nederlandse zanger, cabaretier en liedschrijver.
Van Roozendaal hield zich in zijn jeugd al bezig met muziek. Op zijn derde zong hij liedjes mee van de musical Heerlijk duurt het langst. Hij ging als kind naar de muziekschool en drumde daar in zijn eerste bandje. Later combineerde hij zijn muzikale activiteiten met zijn werk als barman. Hij schreef muziek voor onder meer Teleac en Schooltelevisie, speelde piano,... meer
Toon Hermans (1916-2000) behoorde met Wim Sonneveld en Wim Kan tot de ‘Grote Drie’ van het Nederlandse cabaret. Hermans groeide op als zoon van een bankbediende in het Limburgse Sittard. Via het carnavalscircuit rolde hij het theater in en was baanbrekend met zijn 'onemanshow’ waarmee hij in 1958 voor het eerste ook op televisie te zien was. Naast conferencier was Hermans ook een verdienstelijk zanger, schrijver en schilder. Bekende nummers van Toon zijn Mediterranee, Lente Me en de carnavalshit Mien Waar Is Mijn Feestneus.
Met het album Vroeger Of Later (1974) vestigde Robert Long zijn naam als zanger van zelfgeschreven liedjes met prikkelende teksten. Zo was Long de eerste Nederlander die de homoliefde bezong en schopte hij tegen heilige huisjes als de kerk, de paus en de Evangelische Omroep. Long (echte naam: Bob Leverman, zijn artiestennaam dankt hij aan zijn lengte, 1,92 m) was in eerste instantie zanger van de Engelstalige rockband Unit Gloria, maar zijn hart lag bij het luisterlied. Begin jaren tachtig deed Long stof opwaaien met enkele controversiële theatershows, nam een paar goed verkopende platen op. In 1988 speelde hij de hoofdrol in de musical Tsjechov, waarvoor hij ook een deel van de teksten schreef. Televisiekijkers leerde hem vooral kennen als de beleefde televisiepresentator van het taalspel Tien Voor Taal.
(bron: wikipedia)Purper is een Nederlandse cabaretgroep, met een wisselende samenstelling. Erik Brey en Frans Mulder zijn de twee meest vaste waarden van de groep, die haar stijl omschrijft als close harmony stand-upcomedy, en een springplank is geweest voor diverse schrijvers, zangers, musicalacteurs en cabaretiers.
Purper werd opgericht in 1980 door Erik Brey, Haye van der Heyden, Jan Dagevos en Willem Gülcher, die in Utrecht studeerden. Brey en Van der Heyden kenden elkaar al vanaf de basisschool. In 1981 speelden ze op... meer
Theaterdier en diva Karin Bloemen studeerde in 1984 af aan de Amsterdamse Kleinkunstacademie en begon gelijk aan een imposante carrière. Als zangeres maakte ze vooral furore in musicals, als cabaretière maakte ze aanvankelijk deel uit van het gezelschap Purper. Daarnaast was ze veel te zien en horen in radio- en televisieprogramma’s van de VARA. In 1989 had ze haar eerste onewomanshow, in 1995 gevolgd door een avondvullende liedjesshow. Door daarnaast actief te zijn als schrijfster en columniste staat La Bloemen met recht te boek als een alleskunner, met een breed uiteenlopend oeuvre dat nauwelijks meer samen te vatten is.
Alex Roeka (Ravenstein 1945) werkte onder meer als schipper en psycholoog voordat hij op pas op veertigjarige leeftijd debuteerde als zanger en tekstdichter. Vier jaar later, in 2000, ontving hij voor zijn lied Noem ’T Geen Liefde de Annie M.G. Schmidtprijs voor het beste theaterlied. Met zijn hese stem en autobiografische teksten lijkt Alex Roeka eerder een bluesman dan een cabaretier. Toch is Roeka vooral in de theaters te vinden waar zijn luisterliedjes ook het best tot hun recht komen.
Thomas Acda en Paul de Munnik leren elkaar in 1989 kennen op de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Het duo richt zich op theater, maar wanneer hun debuut-cd met liedjes uit de voorstelling aanslaat, richt het duo zich op de muziek. Vanwege hun tweestemmige zang, herkenbare teksten en gewone-jongens-imago groeien ze al snel uit tot lievelingen van het Nederlandse publiek. De meezinger Niet Of Nooit Geweest (1998) wordt een grote hit. Daarnaast scoren Acda en De Munnik samen met Van Dik Hout onder de naam de Poema’s grote hits met Mijn Houten Hart en Zij Maakt Het Verschil.
In 2004 schuift het duo de akoestische aanpak opzij voor de wat stevigere rockopera Ren Lenny Ren. De drie albums die volgen gaan muzikaal eveneens meer de diepte in. De cd's blijven wel nog altijd gekoppeld aan een succesvol theaterprogramma. In 2014 besluiten Acda & de Munnik hun samenwerking te beëindigen, wat ze in 2015 overtuigend doen met een show in Carré.
De veelzijdige duizendpoot Robert Jan Stips (Den Haag 1950) werd begin jaren zeventig bekend als zanger/toetsenist van de progrockers Supersister. Na vijf jaar met Supersister voegt Stips zich bij Golden Earring met wie hij twee albums maakt. Na zijn jaren bij de Earring is Stips actief in veel verschillende groepen (Sweet d'Buster, Stars & Stips, Transister) om vervolgens bij Nits te belanden. Naast zijn werk met Nits staat Stips in het theater met Freek de Jonge, werkt hij als producer en componeert hij muziek voor film en televisie.
