Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
meerMoody Blues is een van de langst bestaande rockbands. De groep werd opgericht in het midden van de jaren zestig als tak van de Britse rhythm-and-bluesboom en haalde niet veel later succes met de psychedelische en symfonische pop van Nights In White Satin. Gedurende de jaren zeventig perfectioneerden ze hun melodische en door klassieke muziek beïnvloede stijl, waarmee ze een brug creëerden tussen progressieve rock en pop. Dit geluid werd het handelsmerk van Moody Blues dat zij tot op de dag van vandaag uitdragen.
Engelse bluesrockband die ondanks hun jonge leeftijd (bij de start is het jongste bandlid nog maar 15 jaar) de zegen ontvangt van bluesveteranen als Alexis Korner en John Mayall. De doorbraak komt met het album Fire & Water (1970) en de nummer-1 hit (en rockklassieker) All Right Now. De groep valt uit elkaar, niet in de laatste plaats vanwege de heroïneverslaving van stergitarist Paul Kossoff. Zanger Paul Rodgers richt daarna Bad Company en duikt vanaf 2000 ook op als vervanger van Freddie Mercury in Queen.
Vijfkoppige soulgroep uit de stal van Motown. Eind jaren zestig legde The Temptations de lat hoog voor hun concurrenten: perfecte samenzang aangevuld met een vloeiende choreografie en strakke pakken. Tijdens de vroege periode (1964-1968) van de band waren The Temptations een klassieke Motown-groep. Het excentrieke en egoïstische gedrag van leadzanger David Ruffin leidde tot diens ontslag. Met vervanger Dennis Edwards schoof de groep meer op in de richting van funk. De nieuwe sound leverde baanbrekende hits als Ball Of Confusion (1970) en Papa Was A Rolling Stone (1972). Toch wist de groep matig in te spelen op de veranderende (disco-)smaak van het grote publiek en ook een reünie bood in 1982 weinig soelaas. Ondanks hun tanende populariteit beïnvloedden The Temptations veel artiesten na hen, met name (neo)soul- en r&b-groepen.
The Cats zijn de aartsvaders van de Volendamse muziek. Halverwege de jaren zestig begon de groep aan een ware zegetocht langs de Nederlandse hitlijsten. Met vijf nummer één hits, en talloze andere hitnoteringen, nemen ze een trotse zesde plaats in op de hitranglijst aller tijden van de Top 40, achter The Beatles, Abba, Queen, Michael Jackson en George Michael. Hun formule van goed in het gehoor liggende popliedjes met messcherpe samenzang is een inspiratie geweest voor vrijwel alle Volendamse artiesten die volgden en laat zich ook vandaag de dag nog horen in de muziek van 3JS, Nick & Simon en Jan Smit. Na enkele ‘proefscheidingen’ gaan The Cats in 1985 definitief uit elkaar. Zanger Piet Veerman was in 1987 op eigen kracht succesvol met Sailing Home. In 2006 kwam de groep nog eenmaal bij elkaar om de lancering van het omvangrijke carrièreoverzicht Those Were The Days luister bij te zetten. Op die plaat staan ook twee nieuwe nummers, geschreven met John Ewbank.
Robbie van Leeuwen is één van de meest ambitieuze en gedisciplineerde muzikanten uit de Haagse beatscene van de jaren zestig. Na in 1967 uit The Motions te zijn gestapt, stort hij zich met volle overgave op zijn nieuwe project Shocking Blue. De band gaat moeizaam van start, maar met de komst van de sexy zangeres Mariska Veres vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Als de Amerikaanse producer Jerry Ross zich ontfermt over hun Nederlandse toptiensingle Venus gaat in 1970 ook Amerika overstag. Het is de eerste Nederlandse single die de Amerikaanse top tien weet te bereiken, en haalt uiteindelijk zelfs de eerste plaats. Er breken enkele uiterst succesvolle jaren aan. Maar in 1973 is van Leeuwen opgebrand en stapt uit de band; een jaar later stopt ook de rest er mee. Venus wordt daarna nog tweemaal een wereldhit, in versies van Stars On 45 en Bananarama. Diverse reünies volgen zonder dat het succes van weleer herhaald wordt. Begin jaren negentig komt de groep opnieuw in de belangstelling als de grungeband Nirvana voor zijn eerste single de obscure Shocking Blue-compositie Love Buzz covert.
De niet aflatende intensiteit van James Browns muziek maakte hem één van de meest herkenbare en invloedrijke artiesten sinds de jaren vijftig. Hij begon als gospelzanger, maar stapte al snel over naar rhythm and blues, waarna hij hits begon te scoren. In de loop van de jaren zestig transformeerde de zelfverklaarde Godfather Of Soul eigenhandig het rhythm and blues-geluid tot een strakke, stuwende stijl, waarmee hij mede aan de basis van de funk stond. In de daaropvolgende decennia dreigden persoonlijke problemen de immer gepassioneerde Brown op een zijspoor te zetten maar hij wist steeds terug te komen. De ontelbare JB samples - al dan niet aan hem toegeschreven - die op rap- en hiphopplaten zijn terug te vinden getuigen van zijn blijvende invloed. De 'godfather of soul' overleed op Eerste Kerstdag 2006.
(bron: wikipedia)Artemios (Demis) Ventouris-Roussos (Grieks: Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσος) (Alexandrië, 15 juni 1946 – Athene, 25 januari 2015) was een Grieks zanger en basgitarist.
Demis Roussos werd geboren in Egypte als zoon van Griekse ouders die alles verloren na de Suezcrisis in 1956 en daarop in 1961 naar Griekenland terugkeerden. In Griekenland was Roussos lid van een aantal groepen als The Idols, We Five, The Mini's en The Papathanassiou Set, na hun aankomst in Parijs op 23 maart 1968 omgedoopt door producer... meer
Barry White (1944), of Barry Lee zoals zijn werkelijke naam luidt, begon zijn carriere bescheiden. De zanger met de beroemde donkere stem was aanvankelijk, in de jaren zestig, vooral actief als man achter de schermen bij de carrieres van o.a. Viola Wills, The Bobby Fuller Four en The 5th Dimension. Eén van zijn succesvolste acts uit die tijd was de vrouwengroep Love Unlimited, waar hij in 1972 de klassieke single Walking In the Rain With The One I Love voor schreef en produceerde. Toen hij voor één van zijn volgende liedjes een mannelijke zanger nodig had, zong hij zelf alvast een demo in. De mensen van zijn platenmaatschappij overtuigden hem om het liedje zelf te zingen en I've Got So Much To Give (1973) werd een succes. Zijn volgende stap was een instrumentale conceptplaat van het Love Unlimited Orchestra (Rhapsody In White (1974) met de hit Love's Theme), dat eveneens een groot succes werd. In de jaren zeventig was het sensuele soulgeluid van Barry White de favoriete slaapkamermuziek van menig verliefd stel. Tijdens de uitputtende tournees laat White zich steevast begeleiden door het Love Unlimited Orchestra. In de jaren tachtig neemt een oververmoeide White gas terug, om aan het eind van dat decennium weer op te krabbelen. Hij is te horen op albums van Quincy Jones (The Secret Garden, 1990) en Big Daddy Kane (Taste Of Chocolate, 1990) en in 1992 brengt het duet met Lisa Stansfield (All Around The World) hem zowaar opnieuw in de hitlijsten. In de jaren negentig verschijnt er als vanouds kort achter elkaar een reeks albums, waarvan met name The Icon Is Love (1994) hoge verkoopcijfers haalt. Op 1 mei 2003 wordt Barry White getroffen door een zware beroerte, waardoor hij zijn spraakvermogen kwijt raakte. Op 4 juli van dat jaar overlijdt de zanger op 58-jarige leeftijd in Los Angeles aan een nieraandoening. (MS)
(bron: wikipedia)Londen
Status Quo, ook wel bekend als The Quo of gewoon Quo, is een Britse rockband waarvan de muziek gekarakteriseerd wordt door een sterke boogie- en boogiewoogiestijl. De klassieke bezetting, ook wel Frantic Four genoemd, bestond enerzijds uit oprichters Alan Lancaster en Francis Rossi en anderzijds uit Rick Parfitt en John Coghlan. Status Quo heeft meer dan 60 hits in het Verenigd Koninkrijk behaald, meer dan welke andere rockband ook. 22 singles bereikten de top tien in het Verenigd Koninkrijk.... meer
Rod Stewart verwierf voor het eerst bekendheid als zanger van The Jeff Beck Group, in de late jaren zestig. Vervolgens ging hij - een schorre, door soul beïnvloede zanger met gelijkwaardige porties talent en charisma - zingen bij de rauwe kroegrockers The Faces. Tegelijkertijd begon Stewart een solocarrière, die enkele decennia omvatte en waarin hij zich waagde aan folkrock, pop, disco en jazz. Uiteindelijk wist hij The Faces te overschaduwen. Hij produceerde een verbazingwekkende reeks hitssingles en platina albums. Stewarts carrière kende meer dan één comeback. In 1993 bezorgde zijn akoestische Unplugged-performance hem hernieuwde erkenning als een smaakvol liedvertolker. Tien jaar later, en met de hulp van Clive Davis, werd hij nog bekender als gelikte crooner van orkestrale jazzstandards.
Het verhaal van Fleetwood Mac is er een van eindeloze wijzigingen in stijl en bezetting. In de jaren zestig waren ze, onder leiding van Peter Green en Mick Fleetwood, een van de meest originele Britse bluesbands. Later groeiden ze uit tot leveranciers van een gepolijst, meesterlijk LA popgeluid, waarmee ze in de jaren zeventig de Amerikaanse ether veroverden. Hun meest succesvolle album, Rumours uit 1977 – dat werd gemaakt door de bekendste bezetting van de groep: Fleetwood, John McVie, Christine McVie, Lindsey Buckingham en Stevie Nicks – is een van de bestverkochte albums aller tijden. Hoewel ze er nooit echt in slaagden dat succes te evenaren, bleef de band tijdens de drie decennia die volgden op onregelmatige basis toeren en platen opnemen, in verschillende samenstellingen.
Carlos Santana is een van de zeldzame gitaristen met een direct herkenbaar geluid. Zijn band Santana boekte internationale successen met een soulvolle mix van blues, rock en latin. Zijn psychedelische platen uit de jaren zestig, fusionalbums uit de jaren zeventig en popcrossovers rond 2000 zorgden ervoor dat Carlos Santana uitgroeide tot een gerespecteerde en invloedrijke artiest. Hoewel Santana hits scoorde van de late jaren zestig tot de vroege jaren tachtig, bleef hij daarna uit het zicht van het grote publiek totdat hij in 1999 een grote hit scoorde met zijn comebackalbum Supernatural. Op dit album werkte Santana samen met een nieuwe generatie popsterren die hem introduceerden bij een heel nieuw publiek.
LaDonna Gaines begon met zingen in een kerkkoor in haar geboortestad Boston. Toch brak de Amerikaanse zangeres door in Europa toen ze in contact kwam met de Italiaanse producer Giorgio Moroder. De combinatie van Donna’s soulvocalen en de synthesizers van Moroder leverden een nieuwe muziekstijl op: disco. Daarmee was ze van grote invloed op latere stijlen als synthipop, en indirect ook house. Donna Summer scoorde een reeks hits waaronder The Hostage (1974), Love To Love You Baby (1976), I Feel Love (nummer-1 in 1977), Bad Girls (1979) en State Of Independence (nummer-1 in 1982). Het levert haar de eretitel ‘Queen Of Disco’ op. Op haar latere albums schuift Summer meer op in de richting van de muziek uit haar jeugd (soul, gospel) en keert zich meer af van haar oude, seksueel getinte repertoire. Summer overlijdt in 2012 op 63-jarige aan kanker.
(bron: wikipedia)Albert Hammond (Londen, 18 mei 1944) is een singer-songwriter afkomstig uit Gibraltar.
Hammond schreef samen met Mike Hazlewood diverse hits in de jaren zeventig zoals I'm a train, I don't wanna die in an air disaster, The Free Electric Band en It never rains in southern California.
Verder schreef hij onder andere nummers voor Tina Turner (onder andere: I don't wanna lose you) en Whitney Houston (onder andere: One moment in time). Voorts is hij (mede)schrijver van The air that... meer
Met zijn donkere bos krulhaar en zwarte baard is George Baker (echte naam: Hans Bouwens) één van de meest opvallende frontmannen van de Nederlandse popmuziek. Met zijn groep George Baker Selection, in 1967 opgericht in Zaandam, wint hij al in 1970 de Zilveren Harp, een aanmoedigingsprijs voor talentvolle muzikanten. In de jaren zeventig scoort de groep een reeks hits waarvan er twee ook in het buitenland aan slaan: Little Green Bag schopt het tot de Amerikaanse hitlijst terwijl Paloma Blanca een nummer-1 hit is in Duitsland, Australië en Zweden. Vanaf 1977 gaat George Baker solo verder. In 1992 staat de groep plots weer in de spotlights wanneer Little Green Bag een prominente plaats krijgt op de soundtrack van de kaskraker Reservoir Dogs en het nummer voor een tweede keer de top-40 bereikt.
Marvin Gaye begon zijn carrière in de late jaren vijftig, toen hij zong met verschillende vocale rhythm and bluesgroepen. Hij ging al snel verder als sessiedrummer en zanger bij Motown. Gayes eigen albums in de jaren zestig werden gekenmerkt door stuwende, energieke rhythm and blues en duetten met Mary Wells en Tammi Terrell. In de jaren zeventig creëerde hij een unieke, hoogstpersoonlijke visie op rhythm and blues, waarin hij maatschappijkritische elementen, atmosferische arrangementen en overkoepelende albumthema's verwerkte. Zijn vroege, gewelddadige dood beroofde de wereld van een waar genie.
Diana Ross (Detroit, 26 maart 1944) werd beroemd als frontvrouw van The Supremes, de succesvolste meidengroep aller tijden. Het trio had aanvankelijk grote moeite om door te breken. Bij hun platenlabel Motown werden ze lange tijd de 'no-hit-Supremes' genoemd. Na de eerste hit Where Did Our Love Go (1964) ging alles in een stroomversnelling. Vijf jaar en ontelbare succesvolle singles later startte Diana Ross een solocarrière. Met Ain't No Mountain High Enough en Reach Out And Touch ging de stroom hits gewoon door. Ook als filmster brak ze door; zo speelde ze Dorothy in de verfilming van The Wiz (1973). In 1980 scoorde ze haar grootste succes met het discoalbum Diana, dat werd geproduceerd door Chic-leden Bernard Edwards en Nile Rodgers en de hits My Old Piano, I'm Coming Out en Upside Down bevat. Diana Ross is dan inmiddels uitgegroeid tot de absolute icoon van de Amerikaanse soul. Met haar platen maakte ze steeds minder indruk maar in haar live optredens bewijst ze zich tot op de dag van vandaag als een begenadigd en all-round entertainer. (MS)
(bron: wikipedia)Labelle was de naam van het vocale trio bestaande uit de zangeressen Patti LaBelle (pseudoniem van Patricia Holt), Nona Hendryx en Sarah Dash, gedurende de periode 1970-1976. De groep was daarvoor actief als Patti LaBelle & the BlueBelles. Onder hun nieuwe manager Vicki Wickham wijzigden ze in 1970 hun naam in Labelle en veranderden van stijl: in plaats van popdeuntjes kozen ze voor een mengeling van soul, funk, (proto-)disco en rock. Bij hun optredens gingen ze zich kleden in bizarre,... meer
(bron: wikipedia)Lucifer was een Nederlandse popgroep uit de jaren 70, bestaande uit zangeres/organiste Margriet Eshuijs, bassist Dick Buijsman, drummer Henny Huisman en zanger/percussionist Julio Wilson. In 1974 kreeg de groep een contract bij EMI. In 1975 scoorden ze een grote hit met House for sale. Later, toen de band minder succes had, ging Margriet Eshuijs verder met een solocarrière.
Voor de eerste elpee werd gekozen voor een combinatie van eigen nummers, aangevuld met enkele covers van andere artiesten en verder nog... meer
(bron: wikipedia)Samuel George Davis, beter bekend als Sammy Davis jr. (New York, 8 december 1925 – Beverly Hills, 16 mei 1990), was een veelzijdige Amerikaanse entertainer. Hij danste, zong, speelde vibrafoon, trompet en slagwerk, acteerde en imiteerde.
Sammy Davis jr. werd in de New Yorkse wijk Harlem geboren als de zoon van Elvera Sanchez, een Puerto Ricaanse Amerikaanse, en Sammy Davis sr., een Afro-Amerikaan. Zijn ouders waren beiden variétédansers. Hij werd opgevoed door zijn grootmoeder van vaders zijde. Toen hij drie... meer
(bron: wikipedia)Trinity was een Belgische popgroep die actief was in de jaren 70.
De discogroep bestond uit Sofie Verbruggen (beter bekend als Sofie) en de voormalige The Pebbles-leden Fred Bekky (Fred Beeckmans), en Bob Bobbot (Bob Baelemans), die de groep hadden opgericht nadat The Pebbles waren opgehouden te bestaan.
Het grootste succes behaalde de groep in 1976 met de single 002.345.709 (That's my number)..
De disco-hit bereikte de tweede plaats in de Belgische Radio 2 Top 30, de vierde plaats in... meer
(bron: wikipedia)Styx is een Amerikaanse band.
Styx debuteerde in 1972 met het album Styx. Pas na de komst van de zanger-gitarist Tommy Shaw in 1975 werd de band bekend bij het grote publiek en volgde een serie albums, zoals Crystal Ball, The Grand Illusion en Pieces of Eight.
In 1979 brak Styx door met het album Cornerstone, dat de ballad Babe bevatte. In die tijd werd de zang verzorgd door Dennis DeYoung, Tommy Shaw en gitarist James Young. Na Paradise Theatre,... meer
De wortels van 10cc lagen in de jaren zestig. Zanger/gitarist Graham Gouldman schreef toen hits voor onder meer The Yardbirds en The Hollies. De bandleden van 10cc boorden hun songschrijverkwaliteiten aan om prima popliedjes met humoristische teksten te schrijven. Deze formule vormde de basis voor een reeks aan hitsingles. Dreadlock Holiday, I’m Not In Love en Rubber Bullets waren zowel charmant als spottend. In 1976 verlieten Kevin Godley en Lol Creme de band. Het duo nam een aantal succesvolle albums op en regisseerde video’s voor andere artiesten. De overige leden van 10cc gingen verder. In de jaren tachtig boekte de groep minder successen dan het decennium er voor. In latere decennia kwam de groep een paar keer bij elkaar voor reünie-optredens.
(bron: wikipedia)Buggles (vaak ook wel The Buggles genoemd) was een Britse band die eind jaren 70 een belangrijke rol speelde bij de opkomst van de elektronische popmuziek.
Buggles werd in 1977 opgericht door multi-instrumentalist Trevor Horn. Na vele muzikale omzwervingen vroeg hij Geoff Downes, die hij kende uit de begeleidingsband van Tina Charles, als keyboardspeler en Bruce Woolley, die hij kende uit de huisband van het Hammersmith Odeon, als drummer.
Eind 1979 bracht de band haar eerste single uit Video killed... meer
De Amsterdamse funkband Spargo haakt slim in op de discorage en scoort in 1980 met debuutsingle You And Me een megahit in Nederland. De kleine zangeres met de hoge stem Lilian D. Jackson en de boomlange zanger Ellert Driessen zorgen voor een leuk contrast, zowel visueel als vocaal. Het snelle succes krijgt een vervolg met hits als Hip Hap Hop en One Night Affair, maar gaandeweg de jaren tachtig gaat het snel bergafwaarts. In 1988 stopt de band, waarna Jackson en Driessen solocarrières beginnen. Zonder veel succes en in 1997 komt Spargo weer bij elkaar. Driessen timmert daarna aan de weg als songschrijver; hij levert onder andere de bijdrage No Goodbyes van Linda Wagenmakers aan het Eurovisie Songfestival van 2000 en produceert de nummer één hit Banger Hart voor Rob de Nijs.
(bron: wikipedia)Gloria Gaynor (Newark (New Jersey), 7 september 1949) is een Amerikaans zangeres, bekend door de discohit I Will Survive (1979) en Never Can Say Goodbye (1973). Gaynor was zangeres bij de Soul Satisfiers, een jazz/pop-band, uit de jaren '60. Haar eerste solosingle was She'll Be Sorry/Let Me Go Baby (1965).
Categorie:Amerikaans zanger
Categorie:Disco meer
Kayak was in de jaren zeventig het vlaggenschip van de Nederlands progrock. De groep rond toetsenist Ton Scherpenzeel werd in 1968 opgericht in Hilversum. Het werk van de band sloot aan bij dat van Engelse groepen als Yes en Genesis. Net als die laatste groep schoof Kayak ook steeds meer op van pure prog naar een meer op pop georiënteerd geluid. Starlight Dancer (1978) en Phantom Of The Night (1979) zijn de commerciële hoogtepunten van de band. In 1982 valt de groep uit elkaar maar acht jaar komt de groep weer bij elkaar voor een reünie. Dat bevalt zo goed dat Kayak weer besluit platen te maken. In 2005 verschijnt de rockopera Nostradamus: Fate Of Man.
Michael Jackson stond vanaf zijn vierde jaar in de schijnwerpers en werd beroemd als leadzanger van The Jackson Five, de funky discoband die hij vormde met zijn oudere broers. In de late jaren zeventig begon hij zijn solocarrière met het door Quincy Jones geproduceerde Off The Wall, wat meteen zijn eerste hitalbum was. Jackson liet vervolgens een compleet nieuw publiek kennismaken met r&b, middels het grootse Thriller (1982), een van de bestverkochte albums aller tijden. Jacksons vernieuwende videoclips, waarin zijn onnavolgbare danspasjes goed tot hun recht kwamen, domineerden al snel de vlak daarvoor opgerichte clipzender MTV. Ofschoon het succes van Thriller niet te overtreffen bleek, waren platen als Bad (1987) en Dangerous (1991) nog altijd goed voor miljoenenverkopen. Vanaf die tijd gingen de roddels en verhalen over zijn excentrieke gedrag zijn muzikale prestaties overtreffen. Na een periode waarin rechtszaken en geldproblemen zich opstapelden, bereidde Michael Jackson in 2009 een grote comeback voor. Enkele weken voor de aanvang van een uitverkochte reeks van vijftig concerten bezweek hij (vermoedelijk) aan medicijngebruik en fysieke inspanningen. The King Of Pop - de bijnaam had hij zichzelf aangemeten - werd slechts vijftig jaar oud.
(bron: wikipedia)Sparks is een Amerikaanse band waaronder de gebroeders Ron (1945, Culver City) en Russell Mael, (1948, Santa Monica) sinds 1967 verschillende stijlen muziek uitbrengen.
Sparks was in 1971 het debuutalbum van de band. Het album werd voor het eerst uitgebracht als Halfnelson, tevens de oorspronkelijke naam van de band, en een jaar later opnieuw uitgebracht onder de nieuwe naam van de groep.
Hun allereerste opname samen is een wat surreëel klinkend nummer genaamd "Computer Girl" dat op 14 januari 1967... meer
Earth & Fire wordt eind jaren zestig opgericht in het Haagse voorstadje Voorburg. De basis wordt gevormd door de broers Chris (gitaar) en Gerard Koerts (toetsen) maar pas met de komst van zangeres Jerney Kaagman is de succesbezetting een feit. Mede door het prominente gebruik van de mellotron heeft de muziek van Earth & Fire symfonische trekjes, al zijn de singles stuk voor stuk slim gecomponeerde popsongs. Begin jaren zeventig breidt het succes zich langzaam uit naar andere Europese landen, vooral Duitsland. Opmerkelijk is dat de pakkende singles vergezeld gaan van pretentieuze albums, geheel volgens de mode van die tijd. Halverwege de jaren zeventig lijkt de hoogtijperiode voorbij, maar dan scoort de band in 1979 alsnog de grootste hit uit zijn loopbaan: Weekend. Het blijkt een laatste oprisping, drie jaar later gaat de groep uit elkaar. Kaagman werpt zich jaren later op als vertegenwoordiger van muziekmakend Nederland, en wordt voorzitter van de muzikantenvakbond BV Pop. Later wordt ze bij een jeugdig publiek bekend als stoïcijns jurylid van de talentenjacht Idols.
