Alquin was in de jaren zeventig één van de best gewaardeerde groepen van Nederland. De progrock van de groep wordt ook in Engeland gehoord en de Delftse groep neemt het album The Mountain Queen (1973) op met de producer van Deep Purple. Toch blijft een internationale doorbraak uit en eind jaren zeventig valt de groep uit elkaar. Een reünie in 1995 smaakt naar meer en de oude kernleden Dick Franssen (toetsen), Ferdinand Bakker (gitaar) en Job Tarenskeen (drums) treffen elkaar vaker om opnieuw muziek te maken. Met als resultaat de succesvolle comebackalbums Blue Planet (2005) en Sailors And Sinners (2009).
meer
(bron: wikipedia)Doe Maar was een Nederlandse popgroep, die invloeden uit onder andere ska, punk en reggae combineerde tot een eigen nederpop-geluid. De band bestond oorspronkelijk van 1978 tot 1984. Doe Maar had in die jaren vooral succes bij overwegend jeugdige fans, vooral jonge tienermeisjes. Vanaf een eerste reünie in 2000 (met nieuw album) kwam Doe Maar zo nu en dan bijeen voor concertreeksen.
Na het matig ontvangen debuut Doe Maar (uit 1979, nog zonder Henny Vrienten) haalden alle vier reguliere studioalbums... meer
Hoewel Gé Reinders zijn carrière begin jaren zeventig begint in Engelstalige rockbands, wordt hij pas landelijk opgemerkt als hij eind jaren tachtig in zijn eigen Limburgse streektaal gaat zingen. Cabaretier Toon Hermans is zo enthousiast over zijn platen dat hij Gé vraagt om zijn album te produceren. In 2005 verschijnt Blaos Mich Nao Hoes (Blaas Mij Naar Huis), een uniek project in samenwerking met diverse plaatselijke blaasorkesten.
De Amsterdamse groep Claw Boys Claw ontstaat begin jaren tachtig uit de as van de punkband The Suspenders. Het debuutalbum Shocking Shades Of Claw Boys Claw (1984) wordt binnen een dag opgenomen. Ondanks de beroerde geluidskwaliteit slaat de plaat, met invloeden van The Stooges en The Gun Club, in als een bom. Snel bouwt de band vervolgens, onder leiding van de bezielde zanger Peter te Bos, een enorme reputatie op in het Nederlandse clubcircuit. Die vertaalt zich helaas niet in een klinkende albumverkoop en in 1988 wordt de band door Polydor aan de kant gezet. In 1992 haalt de band haar revanche als de ingetogen single Rosie, van het album Sugar, een grote hit wordt. Na enkele jaren stilte komen de boys in 2008 sterk terug met het album Pajama Day.
Herman Brood is de enige echte rockster die ons land ooit kende. Een man die buiten de wet leek te staan, alles deed wat God verboden had, en zo een rolmodel werd voor iedereen die zich in een keurslijf gestopt voelde. Herman Brood leerde het vak als pianist in bluesbands, waarvan Cuby & The Blizzards de bekendste was. Met zijn band The Wild Romance groeide hij eind jaren zeventig uit tot een heus tieneridool. Hij scoorde toen ook zijn belangrijkste hits: Saturday Night, Hot Shot, Never Be Clever en zijn lijflied Rock ’n Roll Junkie. Na een mislukt avontuur in Amerika en steeds terugkerende problemen met drugs namen zijn productiviteit en inspiratie snel af. Ook toen hij zijn muzikale relevantie al lang verloren was bleef hij veelvuldig in de media opduiken. Als schilder werd hij minstens zo populair als muzikant, al werd zijn werk door de kunstcritici nauwelijks op waarde geschat. Toen zijn gezondheid door zijn jarenlange verslaving snel achteruit ging, pleegde hij in 2001 zelfmoord door van het Amsterdamse Hilton hotel te springen. Zijn leven las als een jongensboek - en de boeken die zijn boezemvriend Bart Chabot over hem schreef hadden precies die charme – maar zijn macabere einde verraadde alsnog de werkelijke tragiek van zijn leven.
In het universum van de Nederpop nemen The Nits een unieke positie in. De Amsterdamse groep werd in 1974 opgericht door
Henk Hofstede en Alex Roelofs. Met Roelofs’ vervanger
Robert Jan Stips (ex-
Supersister) aan boord, brengen The Nits aan het begin van de jaren tachtig een aantal prima albums uit die ook internationaal aanslaan. Hoewel The Nits in het Engels zingen, laat de groep zich vaak inspireren door Nederlandse onderwerpen. Midden jaren negentig werkt de groep onder de naam Frits samen met cabaretier
Freek de Jonge.
Trockener Kecks brengt aanvankelijk hun Nederlandstalige muziek in eigen beheer uit. Mede door de energieke optredens met Rick de Leeuw als frontman, tekent de band een platencontract en bouwt het een vaste schare fans op. De band breekt rond 1990 definitief door met het nummer Met Hart En Ziel. De muziek is te omschrijven als stevige pop/rock, waarbij de teksten minstens zo belangrijk zijn. In 2001 houdt de band er, na ruim twintig jaar, mee op. Rick de Leeuw richt zich op zijn carrière als schrijver, maar brengt ook zo nu en dan een album met nieuwe liedjes uit.
Als de culturele ambassadeurs van Limburg struinen de bandleden van Rowwen Hèze, dat zich vernoemde naar een plaatselijke zonderling, sinds jaar en dag de Nederlandse feesttenten af. Aanvankelijk geïnspireerd door de tex-mex muziek van Flaco Jimenez en Los Lobos begint de band, die afkomstig is uit het dorpje America, begin jaren negentig met het schrijven van liedjes in het plaatselijke dialect die onverwacht goed aanslaan bij het publiek. Zanger en voorman Jack Poels ontpopt zich al snel als een getalenteerd liedjesschrijver die zowel met carnavalsrepertoire als meer zelfbespiegelend materiaal uit de voeten kan. De andere blikvanger is accordeonist Tren van Enckevort, die als producer Stevie Ann ontdekt. ' Los Limbos' , zoals de groep liefkozend wordt genoemd, geldt inmiddels als een vaste waarde in de Nederlandse muziekwereld, en laat zich met niets vergelijken.
Urban Dance Squad, dat aanvankelijk bedoeld was als een bandje om gezellig in te jammen, groeide al snel uit tot een ware undergroundsensatie. De soepele wijze waarop de groep rock, funk en rap mengde was ongekend, zeker in het Nederland van de late jaren tachtig. Sleutelfiguren waren gitarist René van Barneveld (bijnaam: Tres Manos) en rapper Rude Boy Remmington. Ook de aanwezigheid van een turntablist (DJ DNA) was opzienbarend. De groep brak met hun debuutalbum Mental Floss For The Globe op bescheiden schaal door in de Verenigde Staten. In ieder geval genoeg om als blauwdruk te dienen voor het geluid van Rage Against The Machine. Latere albums van de groep zijn zeker de moeite waard, maar de band weet de grote (en door velen ook verwachte) internationale doorbraak uiteindelijk niet voor elkaar te boksen. De groep valt in 2000 uit elkaar. Rude Boy duikt later op in League Of X-O Gentlemen.
Nederlandse punkband, opgericht in 1989, die vanuit het Limburgse Horst langzaam maar zeker de rest van het land veroverd. Hun liedjes in drie talen (Nederlands, Engels en Duits) ventileren zowel humor als woede tegen allerlei onrecht. Frontman Marco Roelofs groeit uit tot nationale knuffelpunk wanneer hij voor de publieke omroep Pinkpop mag verslaan. In 2010 verrast de groep met een cabaretvoorstelling (Manie! Manie!) die de groep langs Nederlandse theaters voert. Eind 2011 besluiten de vier vrienden, na 22 jaar, de band op te heffen.
Als Daniël Lohues begin jaren negentig de Drentstalige rockband Skik opricht, heeft hij net een avontuur met de Utrechtse band The Charlies achter de rug. De heimwee die hij ervaart in de Randstad verwerkt hij in het liedje Noar Huus, zijn eerste in het Drentse streekdialect. Vanaf dat moment heeft hij de smaak te pakken en levert het ene na het andere liedje af voor zijn nieuwe Drentstalige rocktrio Skik, waarvan ook drummer Marlen Davers en bassist Maarten van der Helm deel uitmaken. De eerste Skik-plaat verschijnt op het kleine Silvox-label maar wordt al snel opgemerkt door Polydor, die het landelijk uitbrengt. Dan gaat het snel met Skik, dat in 1998 met het vrolijke harmonicaliedje Op Fietse, afkomstig van het tweede album Niks Is Zoas ’t Lek, een landelijke hit scoort. De optredens van het trio worden verlevendigd door de droogkomische aankondigingen van Lohues. De daaropvolgende jaren treedt de band veel op, waarbij alle grote festivals worden aangedaan. Maar de platen die volgen borduren te veel door op dezelfde formule, en ook de komst van vierde bandlid Marco Geerdink geeft de band niet de frisse impuls die het nodig heeft. In 2003 wordt de band ‘in de ijskast gezet’, waarna Lohues een solocarrière begint. Van Skik wordt sindsdien niets meer vernomen.
Ontstaan uit de resten van de Amsterdamse groep Stampei, wist De Dijk tijdens de eerste Nederlandstalige golf begin jaren tachtig zijn eerste bekendheid te vergaren. Bloedend Hart was de eerste single waarop de rock-‘n-soul van de band tot volle wasdom kwam. De Amerikaans aandoende muziek kreeg een extra dimensie door de grootsteedse, romantische teksten van voorman Huub van der Lubbe. Tot de topgroepen hoorde De Dijk, dat zich vernoemde naar de beruchte Amsterdamse straat de Zeedijk, toen nog niet. Dat kwam pas jaren later, toen de groep zich door eindeloos op te treden een loyale aanhang had verworven, wat zich vertaalde in steeds betere verkoopcijfers voor de albums en de eerste echte top 40-hit in 1987 (Mag Het Licht Uit).
Samen met The Scene behoorde De Dijk tot de voorlopers van de tweede Nederlandstalige golf in de jaren negentig. Maar ook veel van de grote namen uit die tijd (Volumia!, De Kast) wist De Dijk uiteindelijk te overleven. Door regelmatig een ‘sabbatical’ in te lassen wist de band te voorkomen dat hij in een sleur terecht kwam. In 2006 vierde de band zijn 25-jarig jubileum met de gevleugelde woorden: We Beginnen Pas.
De Haagse band Kane groeide aan het eind van de jaren negentig uit tot de populairste Engelstalige rockband van Nederland. De grootse en meeslepende rocksongs van de charismatische zanger Dinand Woesthoff en gitarist Dennis van Leeuwen spraken een groot deel van de Nederlandse bevolking aan. Het geluid van Kane heeft een sterke verwantschap met dat van U2 en Live en met deze bands heeft Kane tevens een goede livereputatie gemeen. Ondanks dat het regelmatig rommelt in de gelederen van de groep, heeft Kane in het eerste decennium van de 21ste eeuw nog niets aan populariteit ingeboet. De groep scoort hits met Something To Say en Fearless, die beiden in de zomer van 2005 de nummer-1 positie van de top-40 behalen. In 2013 last de groep een sabbatsjaar in, een jaar later volgt het bericht dat de groep, na vijftien jaar succes, wordt opgeheven.
In haar jeugd zingt de Almelose Ilse de Lange in verschillende plaatselijke countrybands, totdat ze in 1997 wordt binnengehaald door Warner Nederland, waarna contacten worden gelegd met de Amerikaanse vestiging in Nashville. Het contract dat ze daarmee sluit, als eerste Nederlandse countryartiest ooit, zorgt voor enorm veel publiciteit in Nederland. Het debuutalbum World Of Hurt (1999), dat ze opneemt met de Amerikaanse producer Barry Beckett, bereikt dan ook binnen de kortste keren de platina status. Na eindeloos uitstellen wordt de plaat tot grote teleurstelling van Ilse niet in Amerika uitgebracht. Op de platen die volgen verandert DeLange langzaam van typische countryzangeres naar een volwassen, mainstream rockzangeres. De populariteit van de goedlachse zangeres blijft onverminderd groot.
(bron: wikipedia)Beef is een Nederlandse band, opgericht door Pieter Both (zang), Hans Deijnen (drums) en Koen Lommerse (bas). Hiernaast behoren steeds wisselende muzikanten tot de groep.
Begin 1999 werd Beef opgericht. Eerst kregen ze een eigen radioshow The Chop Shop op de korte golf,
welke in 2000 een vervolg krijgt in liveoptredens.
De groep werd hiertoe uitgebreid met de gitaristen Twan van Gerven en Bram Wouters
en met Bas van den Biggelaar op keyboards. Hun muziek werd een mix van verschillende... meer
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
Het succes kwam niet snel voor Racoon. Na twee redelijk succesvolle albums en de radiohit Feel Like Flying leek het doek in 2001 zelfs definitief te vallen voor de Zeeuwse band, toen ze werden gedropt door platenmaatschappij Sony. In de gedwongen pauze die volgde na deze tegenslag stippelde de band, samen met producer en bandcoach Michel Schoots, rustig de koers van hun verdere carrière uit. Het derde album Another Day, dat vier jaar later volgde, liet akoestisch getoonzette luisterpop horen. Racoon haakte zo feilloos aan bij de trend van rustige luisterpop die internationaal door het succes van Jack Johnson was ingezet. De single Love You More werd een enorme hit in Nederland en de naam van Racoon was definitief gevestigd.
Het Nederlandse Within Temptation werd in 1995 opgericht door gitarist Robert Westerholt. Zijn grunt vocalen werden afgewisseld met de engelachtige zang van zijn vriendin Sharon Den Adel. Ondanks herhaaldelijke bezettingswisselingen wist de band uit Waddinxveen in de beginperiode met haar sprookjesachtige mix van metal en gothische rock indruk te maken. Zo toerde de groep in die beginperiode door Europa als voorprogramma van Orphanage en werd er opgetreden op Noorderslag en Dynamo Open Air. Bij de optredens zijn het met name de jurken van Sharon die de show stelen. Door stemproblemen van Westerholt verzorgde zij uiteindelijk in haar eentje de vocalen. Met de cd Mother Earth (2001) en vooral de single Ice Queen brak de groep definitief in Nederland door. In de zomer van 2002 stond Within Temptation op vrijwel alle grote festivals van Nederland.
Het onverwacht grote succes van Norah Jones en Katie Melua, in de eerste jaren van het nieuwe millennium, opende ook in Nederland deuren voor talentvolle vrouwelijke singer/songwriters. Een van de meest opvallende nieuwe talenten was de jonge Rockacademie-studente Stephanie Struijk uit het Limburgse Roggel. Het door haar ontdekker Tren van Enckevort (Rowwen Heze) geproduceerde debuutalbum Away Frome Here (2005) – Stevie Ann was toen amper achttien jaar oud - werd overladen met prijzen, waaronder een Essent Award en een Zilveren Harp. De opvolger Closer To The Heart verschijnt twee jaar later en laat hetzelfde rootsy poprockgeluid horen, in sterk persoonlijk getinte liedjes.
De bandleden van Krezip hadden amper de stemgerechtigde leeftijd bereikt toen de groep in 2000 een grote hit scoorde met de pianoballade I Would Stay. De Tilburgse groep rondom de zusjes Jacqueline (zang/piano) en Anne (gitaar) Govaert viel op door hun spontane uitstraling, die zowel jonge als oudere muziekliefhebbers aansprak. Het Pinkpop-optreden in hetzelfde jaar leverde de groep veel nieuwe fans op. In 2004 werd de band ontslagen door haar platenmaatschappij en daarom besloot de band de single All I’m Asking For alleen als betaalbare download uit te brengen. Sony BMG pikte de groep op en met succes. Out Of My Bed, de eerste single van hun derde album, bereikte de vaderlandse top-10. In oktober 2008 komt het bericht dat Krezip zich aan het einde van het jaar opheft. Jacqueline Govaerts gaat als soloartiest verder.