Beethoven droeg dit pianotrio op aan zijn beschermheer, aartshertog Rudolf. Vandaar de bijnaam ‘aartshertogtrio’. De bijnaam slaat ook op het nobele karakter van de muziek.
Schubert was slechts 22 jaar oud toen hij deze sprankelende muziek schreef. De bijnaam slaat op het vierde deel, een variatiereeks over Schuberts populaire lied Die Forelle. De bezetting is hier nog niet die van het standaard pianokwintet.
Schumann combineerde de piano met het strijkkwartet. En hoe! Dit energieke stuk is het vroegste voorbeeld van een (standaard bezet) pianokwintet dat repertoire heeft gehouden.
Schumanns Pianokwartet is heel wat rustiger dan het het manische Pianokwintet. Toch is ook het kwartet de moeite waard. Luister maar naar het innemende Andante cantabile.
Brahms was slechts een twintiger toen hij zijn Pianotrio nr.1 voltooide. Zo’n 35 jaar later herzag hij het grondig. Het is die herziene versie die we het vaakst horen. Alleen al het openingsdeel is een meeslepende stroom van heerlijke melodieën.
Na een voorzichtige inzet klinkt een emotionele uitbarsting. Rembrandts man met de gouden helm, Dürers geharnaste ridder. Dat zijn de beelden die je zou kunnen denken bij deze emotionele zoektocht van een nog jonge, maar pessimistische componist.
De combinatie van piano met strijkinstrumenten heeft geleid tot een boeiende reeks kamermuziekwerken. Het gaat vaak om belangrijke ijkpunten in de klassieke muziek, vergelijkbaar met de grote strijkkwartetten.
Deze site maakt gebruik van cookies. Voor meer informatie volgt u deze link. Hierop is meer te lezen over welke cookies wij plaatsen en waarom en welke mogelijke '3rd-party' cookies er bij kunnen komen.
