Ook Beethoven las wel eens wat recensenten over zijn muziek schreven. Zo kreeg hij eens een kritiek onder ogen over zijn ‘Die Schlacht bei Vittoria’ en zag daar dat de recensent zich beklaagde dat een eminent componist als Beethoven zich met een simplistisch thema als het muzikaal schilderen van een veldslag had ingelaten. Zijn reactie pende hij in de kantlijn: ‘O jij ellendige schoft! Wat ik
… schijt is nog beter dan wat jij ooit hebt gedacht!’ Ook de hier opgenomen Symfonie op.31 van Paul Wranicky kreeg bij sommigen een dergelijk kritisch onthaal, maar onbekend is of deze componist, overigens een goede bekende van Beethoven, op eenzelfde manier heeft gereageerd. Deze symfonie heeft als ondertitel ‘Grande sinfonie caractéristique pour la paix avec la République’ en bestaat uit vier delen met titels die niets aan duidelijkheid te wensen overlaten wat de inhoud betreft. Het tweede deel heet bijvoorbeeld: ‘Schicksal und Tod Ludwigs XVI. Trauermarsch’, terwijl het derde deel van de aanduiding ‘Marsch der Engländer. Marsch der Allierten. Tumult einer Schlacht’ is voorzien. De muziek is zo kleurrijk als men bij dergelijke aanduidingen verwachten mag, maar boet daarvoor sterk in waar het om muzikale consistentie gaat. Vandaar ook dat al destijds en ook veel later dit soort stukken scherp bekritiseerd is. Begrijpelijke kritiek, maar het is ook wel erg leuk en interessant om eens zo’n soort stuk te beluisteren, zeker wanneer men bedenkt hoe populair ze destijds waren. (JvG)meer
