Caprice bohémien

Twee vroege orkestwerken en de late Derde Symfonie omarmen op dit album Rachmaninovs creatieve carrière als componist. De cd opent met de Caprice Bohémien (1894), die hij componeerde in de roes van zijn succesopera Aleko (naar De Zigeuners van Poesjkin). Anders dan de titel doet vermoeden is het vooral een donker werk, doordrenkt van diepe melancholie, dat pas tegen het slot uitloopt op een… spetterend capriccio. Mysterieuze melancholie horen we in het symfonisch gedicht Prins Rostislav (1891). Ondanks de wat diffuse structuren weet dirigent Gianandrea Noseda duidelijke lijnen uit te zetten. Hiermee overtroeft hij sommige critici die de Caprice en Prins Rostislav doorgaans afserveren als jeugdige ‘curiositeiten’ met te weinig profiel om de luisteraar te blijven boeien. Maar ondanks alle charme steekt de Derde Symfonie (1936) met kop en schouders boven de twee jeugdwerken uit. Niet alleen vanuit compositietechnisch oogpunt, maar ook qua kleurrijke instrumentatie. Hier horen we Rachmaninov op z’n best. Dankzij de zorgvuldige programmering staat de opening van de Derde Symfonie in nauwe verbinding met het slot van Prins Rostislav, wat dit album een grote mate van samenhang geeft. (JWvR)meer