Er zijn weinig componisten die zó met het symfonische repertoire verbonden zijn als Gustav Mahler. Symfonieën componeren was echt Mahlers 'corebusiness': in alle opzichten ontwikkelde hij de symfonie door tot aan, en tot voorbij haar grenzen. Mahlers symfonieën zijn bijna allemaal zeer lang, vragen om een zeer groot orkest en ze zijn vooral groots in hun expressie. Rustiek-mythische sferen (het begin van de Eerste), afschrikwekkende chaos (het einde van de Zesde), grootse visioenen (begin van het laatste deel van de Tweede), vrolijke deuntjes (opening Vierde), romantische melancholie (het beroemde adagio van de Vijfde), natuurevocaties (de Derde), megalomane orkesterupties (de Achtste) en hemeltergende, bijna atonale klanken (het fantastische adagio van de onvoltooide Tiende): Mahlers palet is onuitputtelijk. Zijn symfonieën zijn meeslepende maar ook wel uitputtende kost, en af en toe wellicht ietwat 'over the top'. Wat dat betreft bewijzen zijn orkestliederen dat Mahler ook zeer subtiel en verfijnd kon componeren. In Nederland is Mahler dankzij zijn hechte band met het Concertgebouworkest (al tijdens zijn leven!) zeer populair. (TC)
In 1969, op het hoogtepunt van het hippietijdperk scoorde Edwin Hawkins (Oakland 1943) een onwaarschijnlijke hit met de achttiende-eeuwse spiritual Oh Happy Day. Het was de laatste keer dat een gospelartiest zo’n grote hit scoorde. Hawkins verdween ook weer snel van het toneel om weer, met veel plezier, in zijn eigen kerk te gaan zingen.
Charlie Haden werd midden jaren zestig bekend als bassist in de band van Ornette Coleman en geldt daarom als een van de pioniers van de free jazz. Later leidde Haden de band The Liberation Music Orchestra, met Carla Bley. In de jaren zeventig en tachtig startte hij met Don Cherry, Dewey Redman en Ed Blackwell het kwartet Old and New Dreams. Haden groeide op in Iowa waar hij veel luisterde naar country, bluegrass en folk. Dat was ook de muziek die hij als kind met zijn familieleden speelde in de Haden Family Band. Vlak voor zijn dood keerde hij terug naar die muziek met het album Rambling Boy. Charlie’s vier kinderen zijn ook allemaal de muziek ingegaan. Zijn dochters Petra, Rachel en Tanya treden op als The Haden Triplets. Zijn zoon Josh is de frontman van Spain.
Westminster Abbey is niet alleen de plek waar de Britse vorsten werden gekroond, het is ook de plek waar Engelands grootste cultuurdragers werden bijgezet. Waaronder Henry Purcell, aan wiens laatste rustplaats zelfs een dubbele betekenis kan worden toegekend. De locatie paste niet alleen bij zijn status als componist, maar het was tevens de ruimte waar hij werkte gedurende de regeerperiodes van Charles II en William & Mary. Van Purcells meest geliefde werk, de opera Dido and Aeneas, kent vrijwel iedereen de aangrijpende slotaria: ‘Remember me, but ah! forget my fate.’ Abstracter, maar niet minder indringend, zijn de briljante Fantasia’s (voor gamba’s) die Purcell aan het begin van de jaren 1680 componeerde: kleine, maar bij vlagen gedurfde experimentjes, die hij vaak tot op de dag nauwkeurig dateerde. Toch ontwikkelde Purcell zich vooral als vocaal componist, met talloze odes, ‘welcome songs’, motetten (anthems), liederen voor huiselijk gebruik (zowel religieus als werelds, zowel één- als meerstemmig) en toneelmuziek. (HJ)
(bron: wikipedia)Henk Alkema (Harlingen, 20 november 1944 – Utrecht, 4 augustus 2011) was een Nederlands componist, pianist en muziekpedagoog.
Alkema studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag bij Léon Orthel; vanaf 1976 bij Willem Frederik Bon; daarna bij Zsolt Deaky en Huub Kerstens.
Gedurende zijn studie was hij als pianist voor jazz en als improvisator actief. Talrijke opnames voor de omroep heeft hij op zijn naam staan met zelf samengestelde bezettingen en ook met bekende orkesten. Hij was medeoprichter en... meer
