Hoeveel facetten van een componist blijven er te ontdekken, 150 jaar na zijn geboorte? In dit herdenkingsjaar pakt het Orchestre National de France groots uit met het werk van Maurice Ravel. Chef-dirigent Cristian Măcelaru biedt met dit live-album niet alleen een staalkaart van Ravels orkestmuziek, maar ook een verrassend persoonlijke interpretatie. Zijn Ravel is minder fluweelzacht dan vaak te
… horen: duisterder, scherper en ernstiger. Het horrorachtige einde van de Weense wals in La Valse is onontkoombaar. Of neem de huiveringwekkende koorpassages in Daphnis et Chloé. Bijzonder is dat Ravels eigen orkestbewerking van Le Tombeau de Couperin hier wordt uitgebreid met twee nieuwe arrangementen (Fuga en Toccata) van David Molard Soriani. Het spel van het orkest is voortreffelijk. De strijkers krijgen onder Măcelaru soms een haast Mahleriaanse gloed, de houtblazers kleuren warm en gelaagd. De live-opname is helder, ruimtelijk en zonder applaus. Kortom, een rijk album dat onverwachte dieptes blootlegt van een componist die we dachten te kennen. Ravels pianoconcerten ontbreken helaas, maar deze selectie overtuigt, als eerbetoon én als herinterpretatie. (JWvR)meer