Terug naar boven

Basiscollectie klassiek: Amadeus, de soundtrack

Niemand had het gedacht, ook de regisseur niet. Een drie uur durende film over klassieke muziek als kassucces? Ook de grote filmstudios zagen het niet zitten. Toch gebeurde het, toen in 1984 de film Amadeus van Milos Forman verscheen. Het meeslepende verhaal van de jaloerse componist Salieri, die tandenknarsend zag hoe het wonderkind Mozart hem keer op keer overtroefde. Een jaloezie met tragische gevolgen.

De film, gebaseerd op een toneelstuk van Peter Shaffer, zorgde onverwacht ook voor een van de succesvolste klassieke cd's van de afgelopen decennia. De soundtrack van de film - natuurlijk vrijwel geheel met Mozarts muziek gevuld - bereikte de 56e plaats op de Amerikaanse Billboard-lijst. Met dank aan de film en deze soundtrack bereikte Mozarts muziek een groter publiek dan ooit. Natuurlijk overheerst muziek uit zijn orkestwerken en operas, maar ook pareltjes zoals dit fragment uit Mozarts Gran Partita kwamen in de soundtrack voor:

Alle muziek van Mozart werd speciaal voor de film uitgevoerd en opgenomen door de Academy of St. Martin in the Fields, onder leiding van Neville Marriner. Men wist deze beroemde dirigent te strikken door akkoord te gaan met zijn eis, dat alleen oorspronkelijke muziek van Mozart te horen zou zijn.

Deze eis was niet alleen logisch, maar deed de film ook goed. Bovendien heeft het de populariteit van Mozarts muziek geen kwaad gedaan, ookal was hij toch al een van de bekendste klassieke componisten bij het grote publiek. En zijn bekendste compositie, het Requiem, speelt een cruciale rol in de film.

Mozarts dood - in de film heeft Mozart het idee dat hij zijn eigen Requiem componeert - heeft altijd tot de verbeelding gesproken. Dat zijn rivaal Salieri hier een rol in zou hebben gespeeld is echter uitermate onwaarschijnlijk. Bovendien was de verhouding tussen de twee in werkelijkheid helemaal niet zo slecht: Salieri gaf Mozarts zoon bijvoorbeeld muzieklessen. En dat Salieri zelf ook bepaald geen ongetalenteerde componist was, blijkt wel uit zijn eigen Requiem, dat opvallend genoeg maar een keer is opgenomen en op deze cd te vinden is.

(TC)