Musique? : Modern and electro-acoustic works for harpsichord

Mahan Esfahani is een van de belangrijkste klavecinisten van dit moment. Voor zijn eerdere cd uitgaven had hij meestal het klassieke repertoire op de lessenaar staan. Zijn nieuwste cd is een waagstuk. De muziek is overwegend experimenteel, vergelijkbaar met de experimentele muziek van de jaren vijftig en zestig. Zelfs elektronische middelen worden niet geschuwd. Uiteraard dient zich dan de vraag… aan of met deze experimenten ‘from scratch’ de muziek ook echt tot leven komt. Of blijven deze proeven misschien toch te veel in de productiefase hangen. Wat dat betreft slaagt de Iraanse Anahita Abbasi glansrijk met haar Intertwined distances. De elektronika en het klavecimbel fuseren volledig met elkaar, wat een hallucinerend klankvisioen oplevert. De werken van Henry Cowell (Set of four) en Gavin Bryars (After Handel’s ‘Vesper’) zijn mooie dialogen met het verleden. En Takemitsu (Rain dreaming) stelt nooit teleur als fijnzinnig poëet. Alleen Jardin secret II van Kaija Saariaho blijft wat in de grondverf steken. Misschien dat dit vroege werk nog niet helemaal recht doet aan haar latere reputatie. (HJ)meer