Sequentia cyclica

De excentrieke Khaikosru Sorabji (zoon van een Parsi ingenieur en een Britse sopraan) was een pianist in de traditie van Alkan, Skrjabin en Busoni. Sorabji’s grootste (tijdens zijn leven) gepubliceerde pianowerk was de Opus Clavicembalisticum. Na de première door de componist (1930) bleef dit moeilijk te behappen stuk een halve eeuw onuitgevoerd, omringd met een waas van mysterie. En dan te… bedenken dat dit nog kinderspel was in vergelijking met de Sequentia Cyclica (27 variaties over Dies Irae). Sorabji-veteraan Jonathan Powell nam deze reusachtige cyclus als eerste op. De tijdsduur is maar liefst acht en een half uur (zeven cd’s). Voor de luisteraar is dat een zit van twee keer Parsifal. Drie variaties duren langer dan een uur. De laatste variatie is een kolossale fuga (of reeks fuga’s) van één uur en 20 minuten. Goed, dat zijn de getallen. Maar hoe serieus kunnen we dit nemen? Sorabji was kennelijk een visionair, die vanuit zijn isolement liever een enkeling aansprak dan de massa. In het boekje geeft Powell een uitvoerige gedetailleerde toelichting, waarbij iedere variatie besproken wordt. (HJ)meer