'De weg van de muziek', zo typeert de Japanse componist Toshio Hosokawa (*1955) zijn muziek. Deze leerling van Isang Yun voegt hiermee zijn componeren toe aan de verschillende Japanse disciplines die onder invloed van het zenboeddhisme ontwikkeld zijn ten einde door te dringen tot de essentie van het bestaan: het bloemschikken, de theeceremonie, het zwaardvechten, het boogschieten, de kalligrafie
… etc.. Hosakawa beschrijft zijn muziek dan ook wel als kalligrafie in noten, waarbij de klanken gedragen worden door de stilte, zoals in de kalligrafie de letters gedragen worden door de leegte. Wie echter denkt dat de werken van Hosokawa uitsluitend sereen en exotisch klinken, komt bedrogen uit. Zijn werken lijken geraakt te zijn door de gespannen verhoudingen tussen de Japanse waarden van het verleden en de ontwikkelingen van het moderne na-oorlogse Japan. Hierdoor hebben zijn werken iets spookachtigs en onheilspellends, zoals in "In die Tiefe der Zeit" voor cello en accordeon. Van dit werk is een uitvoering verschenen door cellist Julius Berger en accordeonist Stefan Hussong. Zij spelen eveneens "Two4" van John Cage (oorspronkelijk voor viool en sho; hier gespeeld in de versie voor cello en accordeon). Het gaat hier om één van de vele "number pieces" die Cage tegen het einde van zijn leven schreef, waarbij de titel gebaseerd is aan het aantal uitvoerenden. (H.J.)_meer
