De meeste mensen kennen de harp als een instrument dat flink met glissando’s smijt, alsof er een engel in de rui is. Op deze cd klinkt de harp intiemer, als gelijkwaardige partner van de fluit. Die combinatie is vaak mooier dan de soms wat blikkerige standaardklank van fluit en piano. Vooral in de laagte hebben beide instrument iets magisch: de weke melancholie van de lage fluit, de mysterieuze
… diepte van de harp. De musici van deze cd – Maurice Heugen (fluit) en harpiste Manja Smits (harp) – zijn van Nederlandse bodem. Manja Smits was zelfs de eerste harpiste die de prestigieuze Nederlandse Muziekprijs verwierf, de hoogste klassieke onderscheiding van het ministerie van OCW. Het cd-programma begint en eindigt met Nederlandse muziek. Aan het begin Sem Dresdens ‘Debussiaanse’ Sonate voor fluit en harp (1918). Aan het eind de Variaties op.35 (1999) van Arne Werkman en de Trois images (1954) van de in Java geboren Theo H. Smit Sibinga. (HJ)meer
