Volgens zijn leraar, de alom geachte Parry, was het vroegtijdige overlijden van William Yeates Hurlstone (1876-1906) 'a great loss to English music and to his friends'. Parry's uitspraak kan nu worden gewogen naar aanleiding van Hurlstones muziek, want op deze cd staan twee tamelijk uitgebreide kamermuziekwerken, aangevuld met het middendeel uit de Cellosonate. Hurlstones muzikale gaven toonden
… zich al snel: al op zijn achtste trad hij met succes op als pianist. In 1894 ging hij studeren aan het Royal College of Music in Londen, waar Stanford zijn docent was. Tijdens die studie schreef hij enkele orkestwerken die in de Engelse muziekwereld aandacht trokken. Ook in de kamermuziek op deze cd toont Hurlstone zich een meester in het vak, maar tegelijk wordt duidelijk waarom hij inmiddels nagenoeg vergeten is. Het Pianotrio in g is een aantrekkelijk werk, dat echter overduidelijk zwaar op Dvorak leunt. In het Pianokwartet op.43 uit 1898 is daarnaast de invloed van Brahms onmiskenbaar aanwezig. Alleen in het langzame deel van het Pianokwartet, dat overigens een bewerking is van een blaaskwintet uit 1896, klinkt een meer individueel en ook wat Engelser geluid. Dat Hurlstone zich nog nauwelijks van zijn voorbeelden had losgemaakt, neemt niet weg dat hij aantrekkelijke muziek kon schrijven. Daarmee komen onvermijdelijk speculaties boven over wat het allemaal had kunnen worden als hij tijd van leven had gehad om een eigen geluid te ontwikkelen. Kortom, mooie muziek, die tegelijk een beetje doorsnee is. De uitvoering door het Dussek Piano Trio is redelijk goed. (JvG)meer
