In de geschiedenis van de orgelmuziek neemt Johann Heinrich Christian Rinck (1770-1846) de positie in van een overgangsfiguur, van iemand die in de klassieke periode het barokke erfgoed van Bach overeind probeerde te houden en die tegelijkertijd in bescheiden mate daaraan een vleugje romantiek toevoegde. Rinck had een grote naam als pedagoog en één van zijn leerlingen Adolph Hesse, zou na hem een
… vergelijkbare positie in de orgelwereld van zijn generatie innemen. Schumann duidde Hesse eens aan als 'der brave Orgelmeister' en daarin steekt niet alleen maar lof. Hij doelde op zijn gedegen spel en de waardige, maar weinig fantasievolle wijze waarop de verheven tradities van het orgel werden doorgegeven. Deze typering treft voor zowel Hesse als zijn leermeester Rinck doel: Rinck was misschien een groot organist, maar allerminst een groot componist. De hier opgenomen Variaties over een thema van Corelli op.56, de Variaties over 'Freu dich sehr' en het Concertstück op.33 - in feite een fuga met inleiding, zijn met kennis van het orgel geschreven, maar muzikaal weinig belangwekkend. Het Flötenkonzert in " zou het als orkestwerk niet onaardig doen, maar de hier aangewende schrijfwijze wordt op een orgel al snel potsierlijk. Ludger Lohmann speelt deze werken goed en rechttoe-rechtaan op het wel erg direct opgenomen Gabler-orgel in Weingarten. Alleen voor de echte orgel-diehards aan te bevelen. (JvG)meer
