Bij de term 'gotiek' denken we natuurlijk in de eerste plaats aan de feestelijke architectuur van de middeleeuwse kathedralen, met hun verticale lijnen en hun royale lichtinval. Vreemd genoeg wordt de term 'gotiek' in de moderne tijd ook gebruikt voor dat wat duister en bedompt is. Zo is de 18de-eeuwse 'gothic novel' een twijfelachtig soort roman waarin onschuldige meisjes achterna worden gezeten
… door sinistere kasteelheren. In het 19de-eeuwse Frankrijk werd de term 'gotisch' ook wel gebruikt voor zaken die uit de mode waren. Organiste Helga Schauerte verwijst naar een passage uit een roman van Guy de Maupassant, waarin een oude danser treurt over de teloorgang van het menuet: de koningin van de dansen. Maar helaas, er zijn geen koningen meer... Wellicht was dat de reden dat Léon Boëllmann het menuet uit zijn populaire Suite Gothique aanduidde als 'Menuet gothique'. Dat de Suite in zijn geheel wordt aangeduid als gotisch, heeft ongetwijfeld te maken met de genoemde grootsheid van de gotische architectuur: Boëllmanns orgel in Saint-Vincent-de-Paul was gebouwd rond het roosvenster, waardoor het grand-orgue aan de rechterkant werd geplaatst en het positive en récit aan de linkerkant. Deze opstelling nodigde uit tot stereofonische effecten, zoals we die tegenkomen in de Introduction van de Suite Gothique. Behalve de Suite Gothique bevat deze schitterende dubbel-cd o.a. ook de 2e Suite en delen uit de Heures Mystiques. Helga Schauerte is eveneens het brein achter de door Bärenreiter verzorgde uitgave met het oeuvre voor orgel van Boëllmann. (HJ)meer
