Ondanks de enigszins misleidende titel bevat dit album geen onbekende of herontdekte verzameling Mariavespers van Claudio Monteverdi. Zoals algemeen bekend, schreef Monteverdi slechts één complete set muziek voor de Mariavespers: de beroemde Vespro della Beata Vergine (1610). Wat dit album dan wél wil zijn? Een prachtige reconstructie van hoe een Mariavesper in de laatste jaren van Monteverdi’s
… leven geklonken kan hebben. Hiervoor putte ensemble Le Poème Harmonique grotendeels uit motetten en andere geestelijke muziek uit Monteverdi’s laatste levensjaren, zoals de bundel Selva morale e spirituale (1640-1641) en de postuum uitgegeven Messa a quattro voci e Salmi (1650). Als uitgangspunt nam het ensemble een Venetiaanse vesperviering tijdens een van de kerkelijke hoogfeesten. Daarmee pakt Le Poème Harmonique flink uit. De musici geven ruim baan aan Monteverdi’s ongebreidelde creativiteit, waarmee de bejaarde meester zo ongeveer alle toentertijd gangbare muziekstijlen bestrijkt. Het resultaat is een even rijk als afwisselend album. Neem het bijna swingende Laetatus sum prima, waarin Monteverdi eindeloos varieert op een herhaald baslijntje. Verrassend is Pianto della Madonna, Monteverdi’s eigen bewerking van zijn beroemde Lamento d'Arianna uit de verloren gegane opera L’Arianna (1608). Een absoluut hoogtepunt is het slot van Beatus Vir: na een indrukwekkende basaria met sonore trombone besluiten koor en solisten met een langzaam openbloeiend Amen. Monteverdi op zijn best! (JWvR)meer
