Met zijn passietekst Der für die Sünde der Welt gemarterte und sterbende Jesus (1712) schreef de Duitse dichter Barthold Heinrich Brockes wat we nu een bestseller zouden noemen. In vijftien jaar tijd verschenen niet minder dan dertig herdrukken. Bovendien inspireerde zijn passiegedicht tientallen componisten tot een zogenoemde Brockes-Passion, onder wie
Reinhard Keiser (1712),
Georg Philipp Telemann… (1716) en Georg Friedrich Händel (ca. 1717). Zelfs Bach verwerkte elementen uit Brockes’ tekst in zijn Johannes-Passion (1724). Min of meer aan het einde van deze traditie staat Jacob Schuback met zijn Brockes-Passion uit ca.1754. Qua stijl is de dan eind-twintiger Schuback minder schatplichtig aan de barok. De ontluikende Empfindsame stijl van bijvoorbeeld Carl Philipp Emanuel Bach hoor je al door zijn muziek heen. Bovendien houdt Schuback van vaart. Teksten die Brockes bedoelde als aria, giet Schuback in de vorm van een muzikaal beknopt recitatief. Het voordeel is dat het de verhaallijn strak houdt. Bovendien schuwt Schuback, net als zijn leermeester Telemann, de dramatiek niet. Je kunt er alleen maar bewondering voor hebben. Schubacks Brockes-Passion is een van zijn vroegst bewaard gebleven composities. (JWvR)meer