Staffarda is een klein dorp in de buurt van Saluzzo (Noord-Italië). Het handschrift dat naar dit dorpje genoemd is, was waarschijnlijk het bezit van ene Brixianus Taparelli, die in de tweede helft van de zestiende eeuw abt was aan de Abbazia di Santa Maria in Staffarda en die het manuscript naar de bibliotheek van dit Cisterciënzer klooster meegenomen zou hebben. De abdij is in de eeuwen daarop
… verschillende keren geplunderd maar het manuscript is bewaard gebleven en uiteindelijk terechtgekomen in de bibliotheek van Hertog Carlo Emmanuelle I van Savoye. In 1723 verhuisde het naar de bibliotheek van de Koninklijke Universiteit van Turijn. Het manuscript is samengesteld in de vijftiende en vroege zestiende eeuw en bevat achtenveertig composities. Van slechts negentien van deze werken is de componist achterhaald. Eén van deze componisten is Engarandus Juvenis, van wie verder niets bekend is en die vergeten zou zijn, ware het niet dat door de codex van Staffarda een dodenmis, een Missa pro defunctis, van zijn hand is overgeleverd. Deze mis is historisch van belang omdat zij één van de eerste meerstemmige zettingen van de beroemde Dies Irae-tekst bevat. Het requiem is te horen op cd in een uitvoering van het vocaal ensemble Daltrocanto o.l.v. Dario Tabbia. Op dezelfde cd kan men een ander werk uit het handschrift van Staffarda beluisteren: de mis A l'ombre d'ung buissonet van de componist Antoine Brumel. Deze mis is gebaseerd op een driestemmig lied van Josquin Desprez met dezelfde naam. (C.P.)_meer
