Doctor Atomic

De plot van Doctor Atomic lijkt nogal saai: aftellen tot een moment waarvan het publiek allang weet dat het zich ooit heeft voorgedaan. En toch hebben de makers het voor elkaar gekregen om deze aftelprocedure tot een zenuwslopende exercitie te maken. John Adams muzikale pallet is rijker dan ooit. Zijn nerveuze ritmes passen perfect bij de kettingrokende ‘vader van de atoombom’, de fysicus Robert… Oppenheimer. Maar ook in het ‘liefdesduet’ van het echtpaar Oppenheimer weet Adams’ muziek het stereotype etiket ‘minimal music’ met gemak te overstijgen. Zo is ook het libretto van Peter Sellars veel meer dan de erudiete ‘show off’ van een intellectueel theatermaker. Juist deze eruditie – verwijzend naar Baudelaire, Donne, de Bhagavat Gita en de poëzie van de Tewa indianen – laat pijnlijk voelen wat ‘The Gadget’ in één flits aan hoop en beschaving zou kunnen wegvagen. Of zoals Doe Maar ooit zong: ‘Veilig in het ziekenfonds voordat de bom valt.’ (HJ)meer