Die toten Augen

Eugen d'Albert (1864-1932) begon zijn carrière als pianist - hij was onder meer een van de laatste leerlingen van Liszt - en dirigent, maar gaf zijn ambities op deze terreinen al snel op om zich geheel op het componeren te richten. Hoewel hij op dit gebied autodidact was, behaalde hij al snel succes, vooral met zijn opera 'Tiefland' uit 1903. Na deze triomf ging D'Albert naarstig op zoek naar een… libretto dat hem in staat zou stellen een vergelijkbaar succes te behalen en toen hij 'Die toten Augen' van Hanns Ewers in handen kreeg, wist hij dat hij dat nu had gevonden. De plot speelt kort voor de intocht van Jezus in Jeruzalem. Het draait om de blinde Myrtocle, die getrouwd is met de goede, maar lelijke Arcesius. Zij hoopt dat Jezus haar blindheid zal genezen en deze hoop wordt vervuld. De eerste man die ze ziet is niet haar echtgenoot, maar diens beeldschone vriend Galba, die heimelijk verliefd op haar is en voor wie zij nu, op haar beurt, als een blok valt. Uit schaamte laat ze vervolgens weer het licht uit haar ogen branden. Ze verzoent zich met haar man en verzekerend hem dat ze zijn uiterlijk niet heeft gezien. Dit merkwaardige gegeven, dat met zijn mengsel van religiositeit en erotiek wel enigszins aan Strauss' Salomé doet denken, zonder de excessen daarvan te evenaren, werd door D'Albert voorzien van een fraai laatromantisch muzikaal jasje. Hoewel enkele individuele nummers zeer geslaagd zijn, mist het geheel toch een beetje overtuigingskracht en zodoende haalt D'Albert dan ook niet het niveau van tijdgenoten als Korngold en Zemlinsky, laat staan Richard Strauss. Desondanks valt er veel te genieten van deze uitvoering van solisten, het Philharmonischer Chor Dresden en de Dresdner Philharmonie onder leiding van Ralf Weikert. (JvG)_meer