Le pays

Joseph-Guy Ropartz (1864-1955) was een van de meest prominente leerlingen van de ‘bande de Franck’; het groepje compositiestudenten dat zich aan het Parijse conservatorium vooral liet leiden door de uit Luik afkomstige César Franck. Naast Ropartz werden onder meer Chausson en D’Indy tot deze ‘bent’ gerekend. Ropartz was afkomstig uit Bretagne en keerde na zijn studie daarheen terug, toen… hij in Nancy directeur van het conservatorium werd. Hij hield echter wel contact met zijn Parijse collega’s, die hij vaak voor concerten in Nancy uitnodigde. Ondanks zijn drukke bezigheden als directeur en zijn veelvuldige activiteiten in het plaatselijke concertleven, zag Ropartz kans een groot aantal werken te componeren. In dat oeuvre neemt de opera Le Pays, geschreven in de jaren 1908-1910, een bijzondere plaats in. Het verhaal draait om slechts drie personen, waarvan de visser Tual de belangrijkste is. Nadat zijn schip is vergaan, spoelt hij aan op een eiland, waar hij wordt opgevangen door de daar woonachtige Jorgen. Tual wordt verliefd op diens dochter Kaethe, en besluit op het eiland te blijven om daar met haar verder te leven. Hij wordt echter steeds meer verteerd door heimwee naar zijn vaderland, en als een Bretons schip het eiland aandoet, besluit hij zijn huis en gezin vaarwel te zeggen om naar zijn vaderland terug te keren. De muziek heeft een passende somberende toon en munt uit in de evocatieve schildering van de ruige noordelijke zee. In grote lijnen is Ropartz trouw gebleven aan het idioom van zijn vereerde leermeester Franck: hier klinkt een mengeling van laat-Wagneriaanse harmonie en Franse verfijning, zoals ook in de werken van D’Indy en Chausson kan worden gevonden. De solisten en het Orchestre Philharmonique de Luxembourg tekenen onder leiding van Jean-Yves Ossonce voor een goede uitvoering van deze enigszins merkwaardige, maar wel sfeervolle opera, waarvan het thema Ropartz zeer aan het hart moet hebben gelegen. (JvG)meer