Aleko

Als afstudeeropdracht voor het Moskous Conservatorium componeerde de negentienjarige Rachmaninov de eenakter Aleko, een bewerking van Poesjkins Tsïganï. Net als bij Carmen van Bizet wemelt deze opera van de couleur locale, waarbij Rachmaninov zijn orkestratietalent naar hartenlust kon botvieren. Dat hij daarbij goed te rade is gegaan bij illustere tijdgenoten is hoorbaar in de subtiele verwijzingen… naar Borodins Prins Igor (Zigeunerkoor) en Cavalleria Rusticana van Mascagni (Romance). Het leverde Rachmaninov een gouden medaille op, tevens de hoogste onderscheiding, van de examencommissie. Helaas komt onderhavige opname van Gianandrea Noseda en de BBC Philharmonic er wat bekaaider vanaf, zeker in vergelijking met de uit 1996 daterende opname van Neeme Järvi en het Gothenburg Symfonie Orkest. Nergens komt de handeling echt op gang, ondanks de hogere tempi bij Noseda. Ook de opname is gereserveerder, waarbij je als luisteraar op afstand blijft. Dat de BBC Philharmonic excelleert in de instrumentale balletmuziek kan dit echter niet verbloemen. De bevlogenheid en vlammende passie die je bij een dergelijke opera zou verwachten wordt over het algemeen gemist en dat is jammer. (JWvR)meer