'Ik zing geen operette, ik zing Lehár', is een bekende uitspraak van tenor Richard Tauber. En wie deze opname van Das Fürstenkind beluistert, snapt wat hij bedoelde. De muziek van de eerste nummers doen denken aan Puccini, zo hartstochtelijk en melodieus. Meer opera dan operette. Lehár wilde dan ook liever opera's componeren, maar het lot wilde dat hij succes had met operettes. Hij had echter
… moeite met de oppervlakkige libretto's die hem standaard aangeleverd werden. Hij wilde karakters met wie hij kon meeleven. Eindelijk, met Das Fürstenkind kreeg hij zijn kans om zijn liefde voor melancholie te verwerken in een operette: een man wordt verliefd op de beste vriendin van zijn dochter en zij op hem, maar beiden beseffen uiteindelijk dat jong en oud zich niet goed laten verenigen... Das Fürstenkind is een atypische operette (voor zijn tijd), maar ook geen opera. Daarvoor draait het verhaal toch te veel om geld en bevat de entr'acte, de typisch Weense Räuber-Marsch, te weinig couleur locale. Ook het liefdesduet in wals-tempo is wel heel erg ver van Griekenland verwijderd. Maar wat een overvloed aan heerlijke melodieën. Fijn dat er nu een mooie opname van bestaat met ondermeer een fraaie Chen Reiss als Photini. (CP)meer
