Benjamin Britten geldt als de belangrijkst Britse componist uit de tweede helft van de vorige eeuw. Opmerkelijk genoeg legde hij zich toe op de opera, een genre dat, in zijn actuele vorm althans, op sterven na dood was halverwege de vorige eeuw. Brittens bijdragen echter – o.a. Peter Grimes, The Rape of Lucretia, Gloriana, The Turn of The Screw, Death in Venice – wisten repertoire te houden tot op de dag van vandaag. In veel deze producties was een hoofdrol weggelegd voor Brittens artistieke partner en levensgezel Peter Pears. Voor deze tenor schreef Britten tevens prachtige liederen, waaronder de Serenade voor tenor, hoorn en strijkorkest. Ook op andere terreinen is het niveau van Brittens muziek hoog. Hij was nog geen twintig jaar oud toen hij de briljante Phantasy voor hobokwartet schreef. Vriendschap met de legendarische cellist Rostropovich leidde in de jaren ’60 tot een Cellosonate, drie Suites voor cello solo en een Symfonie voor cello en orkest. Master of the Queen's Music is Britten nooit geworden, hoewel hij beslist voeling had met publieke sentimenten. Zo onderwees deze pacifist zijn volk in de wereldvrede middels het War Requiem uit 1962. Britten was een uitstekend interpreet van eigen werk, net als Bartók en Stravinski. Veel van zijn opnamen zijn wel geëvenaard, maar nooit echt overtroffen. (HJ)
Zonder het baanbrekende werk van Richard Rodgers (1902-1979) had de musicalwereld er beslist anders uitgezien. Rodgers groeide op in een bemiddeld joods gezin, dat hem in staat stelde om te studeren aan een conservatorium. Rodgers werkte zijn leven lang met vaste tekstschrijvers. Eerst met Lorentz Hart (van 1919 tot 1943) en na de oorlog vooral met Oscar Hammerstein II. Rodgers is de componist van vele songs die zich nestelden in het collectief geheugen zoals Blue Moon, My Funny Valentine en The Lady Is A Tramp. In Nederland is waarschijnlijk het meest bekend vanwege de muziek die hij schreef voor The Sound Of Music (1957). Rodgers werd bij leven veelvuldig onderscheiden. Hij is één van de twee mensen die zowel een Oscar als een Emmy, een Grammy, een Tony en de journalistieke Pulitzer Prize wist te winnen.
(bron: wikipedia)Thomas 'Fats' Waller (New York, 21 mei 1904 - Kansas City (Missouri), in de Santa Fé Express, 15 december 1943) was een Amerikaans jazzmuzikant. Hij was organist en pianist.
Fats Waller werd geboren als de zoon van een dominee. In de kerk leerde hij spelen op het orgel, vergezeld door zijn moeder.
In 1918 boekte Waller zijn eerste succesje, nadat hij een talentenjacht had gewonnen met het spelen van Carolina Shout van James P. Johnson. Hij had dit nummer leren... meer
