Alle popmuziek die in de eerste plaats tot doel heeft het christelijk geloof te bezingen, ter onderscheid van gewijde muziek als gospel en praise & worship. Reli-pop heeft een lange weg afgelegd sinds de eerste gitaren en drumstellen in de kerk werden opgesteld. In de jaren zestig deed de zogenaamde beatmis zijn intrede, als middel om de steeds verder gaande secularisering bij jongeren tegen te gaan. Nederlandse artiesten als Gert & Hermien en Elly & Rikkert maakten een succesvolle overstap van ‘wereldse’ muziek naar reli-pop. Hun muziek had echter nog niets met de (rebelse) popmuziek van die tijd te maken. In de loop der tijd is het steeds moeilijker geworden om reli-pop te onderscheiden van ‘gewone’ popmuziek. Reli-rockbands als Payable On Death (P.O.D.) en Delirious? klinken net zo ruig als hun ongelovige collega’s. Toch zullen reli-popartiesten zich zelden in de muzikale voorhoede begeven. De boodschap is immers het meest gebaat bij een plek in de mainstream.
Singer/songwriters zijn hoofdzakelijk door folk en/of country geïnspireerde troubadours, wier werk voornamelijk persoonlijk en bespiegelend van aard is. Ze opereren vrijwel altijd alleen, en maken ook in de studio slechts spaarzaam gebruik van instrumentale begeleiding, vaak bestaande uit niet meer dan akoestische gitaar of piano. Hun zelfgeschreven nummers zijn in tegenstelling tot die van folkartiesten minder traditioneel en gaan hoofdzakelijk over zichzelf. Voordat Bob Dylan zijn intrede deed was het binnen de popmuziek normaal dat zangers en zangeressen hun liedjes kochten van uitgeverijen die op hun beurt de nummers lieten schrijven door professionele liedjesschrijvers. Dylan liet zien dat een schrijver best zijn eigen liedjes kon zingen en als moderne bard succesvol door het muzieklandschap kon trekken. Opvallend is dat de rustieke singer/songwriter juist in het digitale tijdperk (vanaf midden jaren negentig) populairder lijkt dan ooit tevoren.
