Het levensverhaal van Nederlands 'entartete' componist Leo Smit is snel vertelt. Hij werd in 1900 geboren te Amsterdam. Aan het conservatorium aldaar studeerde hij compositie bij Sem Dresden en piano bij Ulfert Schults. Van 1924 tot 1927 doceerde hij muziektheoretische vakken. Daarna verbleef hij 10 jaar in Parijs, vervolgens in Brussel, om daarna terug te keren naar Amsterdam. In 1943 werd hij
… gedeporteerd en nog datzelfde jaar overleed hij in Sobibor. Het grootste deel van Smits oeuvre bestaat uit orkestwerken en kamermuziek. Dat de harp hierbij een belangrijke rol speelt (zoals in het prachtige "Kwintet" uit 1928), is vooral te danken aan Smits samenwerking met harpiste Rosa Spier. In Smits muziek is de invloed van de Franse neoklassieke muziek overduidelijk. Toch getuigt zijn muziek wel degelijk van een unieke persoonlijkheid, zoals in Smits laatst voltooide werk: de "Sonate voor fluit en piano". "Smit was in de kracht van zijn leven toen hij dit werk schreef; het hoge niveau van deze sonate maakt nog eens pijnlijk duidelijk, welke verliezen het Nederlandse culturele leven heeft geleden door het barbaarse optreden van de nazi-heerschapij", aldus Marius Flothuis in een aan Leo Smit gewijd hoofdstuk uit "Het honderd componisten boek" (redactie Pay-Uun Hiu en Jolande van der Klis). Gelukkig weet het Nederlandse culturele leven zich de laatste jaren verrijkt met een hernieuwde aandacht voor Leo Smit. Al eerder verscheen bij NM Special een aan Leo Smit gewijde cd. Bij het Duitse label MDG verscheen niet lang geleden cd van het Ensemble Villa Musica met kamermuziek. Deze cd was inmiddels goed voor een 9 in Luister (november 2000). Smits' discografie is echter sinds kort verveelvoudigd met een uitgave van Donemus, met complete werk op vier cd's. Tot de talloze uitvoerenden behoren ondermeer fluitiste Eleonore Panmeijer, harpiste Erika Waardenburg, celliste Quirine Viersen en de dirigenten Philippe Entremont, Ed Spanjaard en Lucas Vis. (H.J.)_meer
