Bram Vermeulen zegde een veelbelovende carrière als volleyballer op om samen met Freek de Jonge Neerlands Hoop op te richten. Met die groep verrichtte het duo baanbrekend werk door invloeden uit rockmuziek toe te voegen aan de Hollandse cabarettraditie. Nadat Neerlands Hoop in 1979 uit elkaar viel, zocht Vermeulen zijn heil in de muziek, onder meer met zijn band De Toekomst.Vermeulen ontving in 1981 een Edison voor zijn album Doe Het Niet Alleen, maar hij was het meest succesvol in Vlaanderen. Een voorstelling over de Eerste Wereldoorlog voerde Vermeulen slechts één keer op in Nederland, maar trok in België een jaar lang volle zalen. Vermeulen was een charismatische performer die met zijn stem kon bulderen als fluisteren.Zijn liedjes werden onder meer uitgevoerd door Ernst Jansz, Pierre van Duijll en rapper Akwasi. Bram Vermeulen overleed in 2004 tijdens zijn vakantie aan een hartstilstand.
meerSamen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
Freek de Jonge (1944) is één van de bekendste cabaretiers van Nederland. De Jonge brak door als één helft van Neerlands Hoop In Bange Dagen. Die groep koppelde baanbrekende humor aan popmuziek. Hoewel het grootse deel van De Jonge’s conferences bestaan uit gesproken woord, profileert hij zich soms ook als zanger. Zo scoorde hij in 1997 een onverwachte nummer-1 hit met Leven Na De Dood (een bewerking van Bob Dylan’s Death Is Not The End). Hij neemt het nummer op met The Nits onder de naam Frits.
(bron: wikipedia)Ivo Alphonsus Henricus Maria de Wijs (Tilburg, 13 juli 1945) is een Nederlands cabaretier, oud-leraar Nederlands, tekst- en liedjesschrijver, en radiomaker.
Samen met zijn hechte vriend Pieter Nieuwint (als componist, pianist en zanger), en met Richard Fritschy en Aggie Terlingen (deze laatsten werden later opgevolgd door Marnix Kappers) vormde hij tussen 1971 en 1980 de cabaretgroep Kabaret Ivo de Wijs. Samen met Don Quishocking vormde zijn groep de top van het Nederlandse cabaret, tussen Lurelei en Neerlands Hoop.
Later schreef... meer
(bron: wikipedia)Martine Catharina Maria Bijl (Amsterdam, 19 maart 1948 – Maarssen, 30 mei 2019) was een Nederlandse zangeres, actrice, schrijfster, presentatrice en cabaretière.
Bijl acteerde, presenteerde, zong, schreef, vertaalde musicals en televisiecomedy's, was veelvuldig te zien als panellid in tv-programma's en trad op in theaters met haar personalityshows. Ze schreef en illustreerde verhalen voor kinderen. Ook was ze producer van een serie grammofoonplaten met verhalen van Walt Disney.
Ze werd in 1965 op haar zeventiende als zangeres ontdekt door radio-dj Ben... meer
(bron: wikipedia)Fredericus Amos (Frits) Lambrechts (Amsterdam, 24 maart 1937) is een Nederlands artiest en acteur.
Lambrechts was onder andere werkzaam als lichtmatroos en had verschillende kantoorbanen. Hij begon met cabaret bij de jongerenvereniging ANJV. Hij werd rond 1964 ontdekt door schrijver en cabaretier Jaap van de Merwe. Deze haalde hem nadat hij hem had horen spelen in Amsterdam naar zijn cabaretvoorstelling als pianist. Na zijn samenwerking met Van de Merwe werkte Lambrechts met onder meer Wim Kan en Henk Elsink. Daarna... meer
Kees van Kooten en Wim de Bie leren elkaar kennen op de middelbare school in Den Haag. Vanaf 1963 werkt het duo samen en blijven hun loopbaan trouw aan de VPRO. Aanvankelijk maakt het duo onder de naam Klisjeemannetjes radio-sketches, maar vanaf de jaren zeventig schittert het tweetal op televisie. Hun herkenbare typetjes zijn een spiegel voor de Nederlandse kijkers. Ook hun langspeelplaten met sketches en liedjes, de zogeheten ‘Simpelpees’, verkopen goed. Ook als taalverrijkers nemen Koot & Bie een unieke positie in het Nederlandse cabaret in.
(bron: wikipedia)Leendert (Leen) Jongewaard (Amsterdam, 30 maart 1927 – Nice, 4 juni 1996) was een Nederlands acteur en zanger die vooral bekendheid genoot door zijn optreden in de televisieseries Ja zuster, nee zuster, 't Schaep met de 5 pooten en Citroentje met suiker en door zijn vertolkingen van liedjes zoals In een rijtuigje, Op een mooie Pinksterdag en M'n opa.
Leen Jongewaard werd op 30 maart 1927 in de Amsterdamse Rozenstraat geboren als jongste in een gezin van acht jongens en... meer
Met het album Vroeger Of Later (1974) vestigde Robert Long zijn naam als zanger van zelfgeschreven liedjes met prikkelende teksten. Zo was Long de eerste Nederlander die de homoliefde bezong en schopte hij tegen heilige huisjes als de kerk, de paus en de Evangelische Omroep. Long (echte naam: Bob Leverman, zijn artiestennaam dankt hij aan zijn lengte, 1,92 m) was in eerste instantie zanger van de Engelstalige rockband Unit Gloria, maar zijn hart lag bij het luisterlied. Begin jaren tachtig deed Long stof opwaaien met enkele controversiële theatershows, nam een paar goed verkopende platen op. In 1988 speelde hij de hoofdrol in de musical Tsjechov, waarvoor hij ook een deel van de teksten schreef. Televisiekijkers leerde hem vooral kennen als de beleefde televisiepresentator van het taalspel Tien Voor Taal.
(bron: wikipedia)Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal (Amsterdam, 11 januari 1933 – aldaar, 21 januari 2017), was een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.
Bloemendaal wordt door velen gezien als een 'vrijgevochten vrouw'. Ze was een comédienne, die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerste. Ze stond bekend om haar schaterlach, nasale stemgeluid en... meer
(bron: wikipedia)Joseph Jacobus Maria (Youp) van 't Hek (Naarden, 28 februari 1954) is een Nederlands cabaretier en columnist voor het NRC en de VARAgids.'
Van 't Hek is het op een na jongste kind uit een gezin met acht kinderen. Hij bezocht in zijn schooljaren het toenmalige internaat Hageveld, maar werd daarvan na zeven maanden verwijderd wegens onredelijk gedrag. Na een kort verblijf op het Goois Lyceum te Bussum behaalde Van 't Hek uiteindelijk met veel moeite zijn mavo-diploma op de''... meer
(bron: wikipedia)Jasperina de Jong (Amsterdam, 7 januari 1938) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres.
Jasperina “Pien” de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in een arbeidersgezin in Amsterdam en woonde in haar jeugd op het Javaplein. Na haar middelbareschooltijd had ze baantjes als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Ze wilde in eerste instantie balletdanseres worden en volgde vanaf haar vijftiende balletlessen. Dit werd niet wat ze ervan had... meer
Kleinkunstenaar Stef Bos maakt zich onsterfelijk met het liedje Papa uit 1991, dat menig vader en zoon een brok in de keel heeft bezorgd. Daarvoor is hij al enige tijd werkzaam als liedjesschrijver, vooral in Vlaanderen. Dat is ook het land dat hem als eerste omarmt, maar Nederland gaat uiteindelijk ook overstag. Toch blijft Bos een buitenbeentje in het Nederlandse theatercircuit. Liever slaat hij zijn vleugels uit, bij voorkeur naar Zuid-Afrika, waar hij vele muzikale rondreizen maakt en samenwerkt met lokale artiesten. Als in 2004 zijn eerste bundel met liedteksten verschijnt (Gebroken Zinnen), wordt er ook een Zuid-Afrikaanse versie op de markt gebracht. Hetzelfde gebeurt met zijn platen. Door Stefs betrokkenheid vindt de muziek van Zuid-Afrikaanse artiesten als Amanda Strydom en Johannes Kerkorrel ook voorzichtig weerklank in Nederland.
Drs. P. viel op vanwege zijn creatieve en vaak humoristische gebruik van de Nederlandse taal en unieke stem waarmee hij meer praatte dan zong. De Drs. werd in 1919 geboren in Zwitserland als Heinz Polzer. Zijn vader was een Oostenrijker, zijn moeder een Nederlandse. Polzer zou zijn leven lang zijn Zwitserse nationaliteit aanhouden. Polzer was ook werkelijk doctorandus, hij had een graad in economie. Zijn artiestennaam werd bedacht door Willem Duys. Polzer had er al een leven opzitten als barpianist, tekstschrijver en vertaler toen hij in 1964 landelijk bekend werd als dichter en zanger. Polzer was toen 45 jaar. Drs. P. scoorde drie top-40 hits. Eerst met Veerpont in 1973, een jaar later met Dodenrit en in 1987 nog een keer met Knolraap en lof, schorseneren en prei. Het laatste lied is ook een voorbeeld van één van de vele liederen die P. schreef over curieuze onderwerpen. Drs. P. werd in 1991 onderscheiden met een Gouden Harp, een jaar later ontving hij ook een Edison.
Theaterdier en diva Karin Bloemen studeerde in 1984 af aan de Amsterdamse Kleinkunstacademie en begon gelijk aan een imposante carrière. Als zangeres maakte ze vooral furore in musicals, als cabaretière maakte ze aanvankelijk deel uit van het gezelschap Purper. Daarnaast was ze veel te zien en horen in radio- en televisieprogramma’s van de VARA. In 1989 had ze haar eerste onewomanshow, in 1995 gevolgd door een avondvullende liedjesshow. Door daarnaast actief te zijn als schrijfster en columniste staat La Bloemen met recht te boek als een alleskunner, met een breed uiteenlopend oeuvre dat nauwelijks meer samen te vatten is.
(bron: wikipedia)Maarten van Roozendaal (Heiloo, 3 mei 1962 – Amsterdam, 1 juli 2013) was een Nederlandse zanger, cabaretier en liedschrijver.
Van Roozendaal hield zich in zijn jeugd al bezig met muziek. Op zijn derde zong hij liedjes mee van de musical Heerlijk duurt het langst. Hij ging als kind naar de muziekschool en drumde daar in zijn eerste bandje. Later combineerde hij zijn muzikale activiteiten met zijn werk als barman. Hij schreef muziek voor onder meer Teleac en Schooltelevisie, speelde piano,... meer
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
(bron: wikipedia)Brigitte Allegonda Maria Kaandorp (Haarlem, 10 maart 1962) is een Nederlandse cabaretière.
Kaandorp groeide op in Haarlem in een rooms-katholiek gezin als derde van vier kinderen. Ze doorliep de lagere Sint Willibrordusschool in Haarlem. Haar middelbareschooltijd bracht ze door op het Triniteitslyceum aldaar. Ze begon op de middelbare school met gymnasium bèta maar deed eindexamen atheneum A. Ze studeerde gedurende tweeënhalf jaar Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam maar rondde deze studie niet af. In deze periode trad ze met... meer
(bron: wikipedia)Julius (Jules) de Corte (Deurne, 29 maart 1924 – Eindhoven, 16 februari 1996) was een Nederlandse liedschrijver, componist, pianist en zanger. De Corte werd als zanger-dichter-pianist in Nederland en België bekend met liedjes als De vogels, Ik zou wel eens willen weten, Hallo Koning Onbenul en Als je overmorgen oud bent.
De Corte werd geboren in Deurne als zesde kind in een gezin met socialistische idealen. Hij stamde uit een familie van Belgische immigranten (uit Ruddervoorde); in de familie De... meer
Eén van de grondleggers van het levenslied werd in 1883 in Rotterdam geboren. Louis Davids groeit op in een joodse kermisfamilie en krijgt de liefde voor zang en dans al met de paplepel ingegoten. In 1909 vertrekt Davids voor het eerst voor een tournee naar Engeland waar hij veel ideeën opdoet voor zijn revueshows in Nederland. Hij vertaalt Engelse liedjes naar het Nederlands en boekt daar veel succes mee. Met zijn liedjes De Kleine Man en Als Je Voor Een Dubbeltje Geboren Bent verwoordt Davids in de jaren dertig feilloos het crisisgevoel van de Nederlanders. Louis Davids neemt ook een aantal duetten op met zijn jongere zus Heintje Davids. Louis overlijdt in 1939, een paar maanden voordat de Tweede Wereldoorlog uitbreekt.
De Rotterdamse liedjesschrijver Koos Speenhoff (1869 – 1945) noemde zichzelf ‘dichter/zanger’. In die hoedanigheid was hij in de eerste jaren van de twintigste eeuw een belangrijke pionier binnen het Nederlandse cabaret. Met zijn directe stijl en beschrijvingen van de zelfkant schokte hij zijn tijdgenoten. Speenhoff schreef zonder omhaal over armoede, criminaliteit en prostitutie. Zelf kwam Speenhoff uit de gegoede burgerij. Zijn vader was een fabrieksdirecteur. Op het hoogtepunt van zijn roem, in 1916, nam Speenhoff afstand van zijn oude repertoire en bekeerde hij zich tot het katholicisme. Hij verzette zich tegen nieuwlichterij als jazz en vrouwenemancipatie waardoor hij een jong publiek van zich vervreemde. Op later leeftijd ondernam Speenhoff noodgedwongen meerdere afscheidstournees om zijn karige inkomen aan te vullen. De zanger overleed tijdens het geallieerde bombardement op Den Haag van 3 maart 1945.
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Liesbeth List (1941) brak door als zangeres in Shaffy Chantant, het cabaret van Ramses Shaffy. Shaffy zou als een rode draad door haar carrière lopen: samen scoorden ze een grote hit (Pastorale), ze speelden in diverse voorstellingen en beleefden samen hoogte- en dieptepunten. Naast de liedjes van Shaffy interpreteerde List ook werk van Jacques Brel, Mikis Theodorakis, Frank Boeijen en Edith Piaf. Voor de voorstelling Piaf (2008) kroop ze zelfs in de huid van de kleine Franse zangeres. List werd onder meer onderscheiden met een Edison (1971) en Gouden Harp (1988). In 2012 kondigde ze haar afscheidstournee aan.
