Herman van Veen (Utrecht, 1945) is eenn van die typisch Nederlandse kunstenaars wier werk zich bevindt op het kruispunt van theater, cabaret en luisterlied. De onvermoeibare alleskunner breekt in 1965 door met zijn theaterprogramma Harlekijn. Naast schrijver van veel liedjes, waaronder de hits Opzij en Hilversum III, is hij ook acteur, schilder en ambassadeur bij Unicef. In 1976 bedenkt Van Veen de eend Alfred Jodocus Kwak, die eerst opduikt in kinderboeken, maar in 1989 ook een eigen animatieserie krijgt. Van Veen is ook erg populair in Duitsland, waar hij onderscheiden werd met diverse prestigieuze prijzen.
meer
(bron: wikipedia)Neerlands Hoop in Bange Dagen, ook wel afgekort tot Neerlands Hoop, was een cabaretgroep in de jaren 1968 tot 1979, bestaande uit Freek de Jonge, Bram Vermeulen en, officieel vanaf 1977, Jan de Hont.
In 1968 richtten Freek de Jonge, Bram Vermeulen en Johan Gertenbach, die elkaar kenden van het Amsterdams Studenten Corps, het cabarettrio Cabriolet op. Freek de Jonge verzorgde de conferences, Bram Vermeulen de muziek en Johan Gertenbach zong. Van meet af aan werden zij begeleid door manager... meer
Actrice en zangeres Conny Stuart werd landelijk bekend door haar werk voor de radio als lid van het eerste cabaret van Wim Sonneveld. Ze werkte de decennia daarna in een reeks producties met een veelheid aan bekende artiesten als Kees Brusse, Albert Mol, Joop Doderer, Mary Dresselhuys, Jenny Arean en Guus Verstraete. Stuart had een speciale band met schrijfster Annie M.G. Schmidt, die teksten leverde voor het cabaret van Sonneveld. Stuart schitterde in meerdere musicals van Schmidt en componist Harry Bannink. Bekende liedjes die Stuart heeft vertolkt, zijn onder meer Herr Heinzelmann, Zeur Niet en Wat Voor Weer Zou Het Zijn In Den Haag. Ze overleed 22 augustus 2010 op 96-jarige leeftijd.
(bron: wikipedia)Joseph Jacobus Maria (Youp) van 't Hek (Naarden, 28 februari 1954) is een Nederlands cabaretier en columnist voor het NRC en de VARAgids.'
Van 't Hek is het op een na jongste kind uit een gezin met acht kinderen. Hij bezocht in zijn schooljaren het toenmalige internaat Hageveld, maar werd daarvan na zeven maanden verwijderd wegens onredelijk gedrag. Na een kort verblijf op het Goois Lyceum te Bussum behaalde Van 't Hek uiteindelijk met veel moeite zijn mavo-diploma op de''... meer
(bron: wikipedia)Don Quishocking was een cabaretgroep die werd opgericht in 1967.
De groep kwam voort uit een initiatief van George Groot op het Instituut voor Neerlandistiek te Amsterdam en de cabaretplannen van Fred Florusse bij Philips Nederland in Eindhoven. De groep bestond in het begin uit Pieter van Empelen (muziek), Fred Florusse, George en Anke Groot (in het begin nog Anke Petersson) en Jacques Klöters. Van Empelen werd in 1977 vervangen door Willem Jan Gevers. In 1980 verliet Anke Groot de... meer
Wim Sonneveld was een van de belangrijkste figuren van het theater en de lichte muziek in de decennia na de Tweede Wereldoorlog. Hij werd op 28 juni 1917 geboren in Utrecht. Zijn theaterdebuut maakte hij bij Louis Davids in 1936, zeven jaar later richtte hij zijn eigen cabaretgezelschap op, waar mensen als Hetty Blok, Conny Stuart en Joop Doderer deel van uitmaakten. In de jaren die volgen boekte hij successen op radio, tv, film en het theater. Ook was hij korte tijd werkzaam in Engeland, waar hij acht televisieshows voor de BBC schreef, en Hollywood, waar hij meewerkte aan enkele films.
Baanbrekend was de gedurfde manier waarop hij in de jaren zestig het Grand Gala Du Disque presenteerde, het televisieprogramma waarin de belangrijkste Nederlandse muziekonderscheiding, de Edison, werd uitgereikt. Een van de typetjes die hij daar introduceerde was Frater Venantius, waarmee hij in 1967 een grote hit scoorde. In de jaren zeventig ging hij zich steeds meer toeleggen op het zingen van luisterliedjes, waarvan het door zijn partner Friso Wiegersma geschreven Het Dorp de bekendste zou worden. 8 maart 1974 overleed hij aan de gevolgen van een hartaanval. Wim Sonneveld werd 56 jaar.
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.
(bron: wikipedia)Brigitte Allegonda Maria Kaandorp (Haarlem, 10 maart 1962) is een Nederlandse cabaretière.
Kaandorp groeide op in Haarlem in een rooms-katholiek gezin als derde van vier kinderen. Ze doorliep de lagere Sint Willibrordusschool in Haarlem. Haar middelbareschooltijd bracht ze door op het Triniteitslyceum aldaar. Ze begon op de middelbare school met gymnasium bèta maar deed eindexamen atheneum A. Ze studeerde gedurende tweeënhalf jaar Nederlands aan de Universiteit van Amsterdam maar rondde deze studie niet af. In deze periode trad ze met... meer
(bron: wikipedia)Adèle Maria Hameetman, beter bekend als Adèle Bloemendaal (Amsterdam, 11 januari 1933 – aldaar, 21 januari 2017), was een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres. Aanvankelijk trad ze op onder haar eigen naam Adèle Hameetman, later ook nog korte tijd als Adèle Hamé. Bloemendaal was de naam van haar eerste echtgenoot.
Bloemendaal wordt door velen gezien als een 'vrijgevochten vrouw'. Ze was een comédienne, die vrijwel alle facetten van het theatervak beheerste. Ze stond bekend om haar schaterlach, nasale stemgeluid en... meer
(bron: wikipedia)Willem Adrianus Nijholt (Gombong (Midden-Java), 19 juli 1934 – Amsterdam, 23 juni 2023) was een Nederlands acteur, danser en zanger. De laatste jaren van zijn loopbaan was hij ook actief als jurylid, docent en begeleider van jong talent.
Willem Nijholt werd in Gombong op Java geboren als zoon van de KNIL-instructeur Jan Nijholt en Wilhelmina Sophia Maria Arntz. Op zijn achtste kwam hij in het jappenkamp Bangkong bij Semarang op midden-Java terecht, wat voor de rest van zijn leven een... meer
(bron: wikipedia)Jasperina de Jong (Amsterdam, 7 januari 1938) is een Nederlands actrice, cabaretière en zangeres.
Jasperina “Pien” de Jong werd geboren op 7 januari 1938 in een arbeidersgezin in Amsterdam en woonde in haar jeugd op het Javaplein. Na haar middelbareschooltijd had ze baantjes als tandartsassistente en typiste. Haar zangstem was inmiddels in de huiselijke kring en op school al ontdekt. Ze wilde in eerste instantie balletdanseres worden en volgde vanaf haar vijftiende balletlessen. Dit werd niet wat ze ervan had... meer
(bron: wikipedia)Gerardus Antonius (Gerard) Cox (Rotterdam, 6 maart 1940) is een Nederlands zanger, cabaretier, scenarioschrijver, acteur en regisseur.
Gerard Cox is een geboren en getogen Rotterdammer, opgegroeid op Zuid, die begon als onderwijzer. Als vertolker van luisterliedjes in de stijl van Jaap Fischer verwierf Cox rond 1960 enige bekendheid in Nederland en Vlaanderen. Hij maakte toen ook al zijn eerste grammofoonplaatopnamen, zoals Jacqueline. In 1962 werd hij afgewezen bij de toneelschool, maar speelde wel een kleine rol in het toneelstuk Blijde... meer
Zangeres / actrice die opgroeide in ‘het vak’, want haar moeder én grootmoeder waren beiden ook zangeres. Op haar achttiende begon ze in het ABC-Cabaret van Wim Kan en Corry Vonk. Arean speelde mee in diverse musicals en televisieseries en scoorde in 1977 een grote hit met het pessimistische Vluchten Kan Niet Meer, een duet met Frans Halsema. In 1993 wint ze een Gouden Harp en een jaar later ook een Edison. In latere jaren speelt ze in de musicals Chicago (1999) en Foxtrot (2001) en de populaire tv-serie ’t Schaap Met De Vijf Pooten.
Drs. P. viel op vanwege zijn creatieve en vaak humoristische gebruik van de Nederlandse taal en unieke stem waarmee hij meer praatte dan zong. De Drs. werd in 1919 geboren in Zwitserland als Heinz Polzer. Zijn vader was een Oostenrijker, zijn moeder een Nederlandse. Polzer zou zijn leven lang zijn Zwitserse nationaliteit aanhouden. Polzer was ook werkelijk doctorandus, hij had een graad in economie. Zijn artiestennaam werd bedacht door Willem Duys. Polzer had er al een leven opzitten als barpianist, tekstschrijver en vertaler toen hij in 1964 landelijk bekend werd als dichter en zanger. Polzer was toen 45 jaar. Drs. P. scoorde drie top-40 hits. Eerst met Veerpont in 1973, een jaar later met Dodenrit en in 1987 nog een keer met Knolraap en lof, schorseneren en prei. Het laatste lied is ook een voorbeeld van één van de vele liederen die P. schreef over curieuze onderwerpen. Drs. P. werd in 1991 onderscheiden met een Gouden Harp, een jaar later ontving hij ook een Edison.
Met De Schreeuw Van De Leeuw is tv-presentator Paul de Leeuw vanaf 1990 één van de meest controversiële figuren van Nederland. Zijn scherpe humor, waarmee hij graag heilige huisjes omtrapt, verdeelt het Nederlandse tv-publiek. De Leeuw blijkt al snel meer dan een schreeuwlelijk. Hij speelt sterke rollen in musicals en films. Zijn gevoelige kant komt naar boven in zijn luisterliedjes. Vanaf 1991 brengt De Leeuw elk jaar een cd uit. Meestal kiest hij voor het luisterlied, maar soms ook voor een vrolijke meezinger. Met Ik Wil Niet Dat Je Liegt, Vlieg Met Me Mee en 'K Heb Je Lief scoorde hij grote hits. De Leeuw zingt ook graag duetten, o.a. met Ruth Jacott, André Hazes en Jan Smit.
Theaterdier en diva Karin Bloemen studeerde in 1984 af aan de Amsterdamse Kleinkunstacademie en begon gelijk aan een imposante carrière. Als zangeres maakte ze vooral furore in musicals, als cabaretière maakte ze aanvankelijk deel uit van het gezelschap Purper. Daarnaast was ze veel te zien en horen in radio- en televisieprogramma’s van de VARA. In 1989 had ze haar eerste onewomanshow, in 1995 gevolgd door een avondvullende liedjesshow. Door daarnaast actief te zijn als schrijfster en columniste staat La Bloemen met recht te boek als een alleskunner, met een breed uiteenlopend oeuvre dat nauwelijks meer samen te vatten is.
Liesbeth List (1941) brak door als zangeres in Shaffy Chantant, het cabaret van Ramses Shaffy. Shaffy zou als een rode draad door haar carrière lopen: samen scoorden ze een grote hit (Pastorale), ze speelden in diverse voorstellingen en beleefden samen hoogte- en dieptepunten. Naast de liedjes van Shaffy interpreteerde List ook werk van Jacques Brel, Mikis Theodorakis, Frank Boeijen en Edith Piaf. Voor de voorstelling Piaf (2008) kroop ze zelfs in de huid van de kleine Franse zangeres. List werd onder meer onderscheiden met een Edison (1971) en Gouden Harp (1988). In 2012 kondigde ze haar afscheidstournee aan.
De meeste mensen zullen Seth Gaaikema (1939-2014) herinneren als cabaretier. Zijn oudejaarsconferences - die stilistisch aansloten bij de programma's van Wim Kan waaraan hij had meegewerkt - trokken in de jaren tachtig soms wel acht miljoen televisiekijkers. Maar Gaaikema maakte als tekstschrijver en vertaler nog meer indruk. Zijn vertalingen van bekende Engelstalige musicals waren zo goed dat hij liefkozend een ‘hertaler’ werd genoemd. Onder andere My Fair Lady, Miss Saigon, Les Misérables en The Phantom Of The Opera waren van zijn hand.
Freek de Jonge (1944) is één van de bekendste cabaretiers van Nederland. De Jonge brak door als één helft van Neerlands Hoop In Bange Dagen. Die groep koppelde baanbrekende humor aan popmuziek. Hoewel het grootse deel van De Jonge’s conferences bestaan uit gesproken woord, profileert hij zich soms ook als zanger. Zo scoorde hij in 1997 een onverwachte nummer-1 hit met Leven Na De Dood (een bewerking van Bob Dylan’s Death Is Not The End). Hij neemt het nummer op met The Nits onder de naam Frits.
(bron: wikipedia)Leendert (Leen) Jongewaard (Amsterdam, 30 maart 1927 – Nice, 4 juni 1996) was een Nederlands acteur en zanger die vooral bekendheid genoot door zijn optreden in de televisieseries Ja zuster, nee zuster, 't Schaep met de 5 pooten en Citroentje met suiker en door zijn vertolkingen van liedjes zoals In een rijtuigje, Op een mooie Pinksterdag en M'n opa.
Leen Jongewaard werd op 30 maart 1927 in de Amsterdamse Rozenstraat geboren als jongste in een gezin van acht jongens en... meer
Kleinkunstenaar Stef Bos maakt zich onsterfelijk met het liedje Papa uit 1991, dat menig vader en zoon een brok in de keel heeft bezorgd. Daarvoor is hij al enige tijd werkzaam als liedjesschrijver, vooral in Vlaanderen. Dat is ook het land dat hem als eerste omarmt, maar Nederland gaat uiteindelijk ook overstag. Toch blijft Bos een buitenbeentje in het Nederlandse theatercircuit. Liever slaat hij zijn vleugels uit, bij voorkeur naar Zuid-Afrika, waar hij vele muzikale rondreizen maakt en samenwerkt met lokale artiesten. Als in 2004 zijn eerste bundel met liedteksten verschijnt (Gebroken Zinnen), wordt er ook een Zuid-Afrikaanse versie op de markt gebracht. Hetzelfde gebeurt met zijn platen. Door Stefs betrokkenheid vindt de muziek van Zuid-Afrikaanse artiesten als Amanda Strydom en Johannes Kerkorrel ook voorzichtig weerklank in Nederland.
(bron: wikipedia)Henk Elsink (Enschede, 20 april 1935 – Amersfoort, 24 februari 2017) was een Nederlandse cabaretier, zanger en schrijver.
Henk Elsink begon in zijn kinderjaren met het maken van revues. Aanvankelijk volgde hij een opleiding tot lithograaf, maar omdat het artiestenvak aan hem trok, deed hij mee aan een talentenjacht. Toen hij de eerste prijs won bij een regionale talentenjacht merkte komiek Frans Vrolijk hem op en kreeg hij zijn eerste kans. In 1956 trad hij op bij Tom Manders in... meer
(bron: wikipedia)Julius (Jules) de Corte (Deurne, 29 maart 1924 – Eindhoven, 16 februari 1996) was een Nederlandse liedschrijver, componist, pianist en zanger. De Corte werd als zanger-dichter-pianist in Nederland en België bekend met liedjes als De vogels, Ik zou wel eens willen weten, Hallo Koning Onbenul en Als je overmorgen oud bent.
De Corte werd geboren in Deurne als zesde kind in een gezin met socialistische idealen. Hij stamde uit een familie van Belgische immigranten (uit Ruddervoorde); in de familie De... meer
(bron: wikipedia)Silvain Albert (Sylvain) Poons (Amsterdam, 21 februari 1896 – aldaar, 26 november 1985) was een Nederlands toneelspeler en zanger.
Als zoon van de zanger Sam Poons en de actrice Elize van Biene was de jonge Sylvain Poons min of meer voorbestemd voor de planken, net als zijn oudere zuster Fanny Ella, die bekend werd onder de naam Faniëlla Poons. Hijzelf trouwde in 1921 met Elisabeth (Beppie) Geis. Hun dochter Liesje Poons zong binnen de lichte muziek.
Hij debuteerde als figurant... meer
(bron: wikipedia)Netty Rosenfeld (Amsterdam, 29 december 1921 - Amsterdam, 14 oktober 2001) was een Nederlands programmamaakster.
Oorspronkelijk was Netty Rosenveld verpleegster in het CIZ in Amsterdam, maar zij dook onder toen haar patiënten uit het ziekenhuis werden gedeporteerd.
Zij begon haar omroepcarrière in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog bij Radio Herrijzend Nederland. Daar presenteerde zij onder andere een programma samen met Frits Thors. Daarna werkte zij als zangeres bij het Metropole Orkest onder de artiestennaam Netty van Doorn.
Toen... meer
(bron: wikipedia)Petrus (Piet) Römer (Amsterdam, 2 april 1928 – aldaar, 17 januari 2012) was een Nederlands acteur en presentator. Römer is vooral bekend door zijn hoofdrol in de televisiereeks Baantjer. Behalve in de Baantjer-serie speelde Römer ook in Stiefbeen en zoon, De lift en 't Schaep met de 5 pooten.'
Römer werd op 2 april 1928 te Amsterdam geboren als zoon van Hendrik Dirk Römer (1885–1947) en Maria Catharina Sino (1890–1967). Hij had een eeneiige tweelingbroer, Paul. Als veertienjarige ging hij... meer
(bron: wikipedia)Andreas Petrus Gerardus (André) van den Heuvel (Tegelen, 4 juni 1927 – Amsterdam, 9 februari 2016) was een Nederlands acteur en regisseur, die bekend was van vele toneel- en televisierollen en tweemaal een Louis d'Or won.
Van den Heuvel was in Maastricht opgeleid als beeldend kunstenaar. Hij debuteerde als acteur in 1950 in het stuk Amphytrion van Jean Giraudoux, maar zijn echte toneeldebuut beleefde hij al eerder als amateur in de traditionele Tegelse passiespelen in zijn geboortedorp. Van den Heuvel... meer