De veelzijdige artieste Josephine Baker (1906 – 1975) behoorde tot de grootste sterren van de eerste helft van de twintigste eeuw. Baker kon zingen, acteren, dansen en zag er ook nog eens goed uit. Haar moeder, een variétéartieste, zette haar al als peuter op het podium en de kleine Josephine (toen nog Freda McDonald geheten) danste al op jonge leeftijd voor geld op straat. Omdat ze in de Verenigde Staten als zwarte vrouw geen hoofdrol in een revue of musical kreeg, week ze uit naar Parijs. Daar maakte ze snel faam, mede door haar schaarse podiumkledij waarvan het ‘bananenrokje’ de bekendste was. Baker groeide in Frankrijk uit tot een internationale ster met dito levenswandel. Zo trouwde ze vier keer, woonde met tien adoptiekinderen op een kasteel en had een jachtluipaard als huisdier. Tijdens de Tweede Wereldoorlog had Baker een actieve rol in het Franse verzet, waar ze later voor werd onderscheiden. Ook zette Baker zich haar hele leven in tegen racisme.
In de jaren twintig speelde Stephane Grappelli (1908) als violist en pianist in bars en clubs in Parijs. Daar ontmoette hij gitarist Django Reinhardt met wie hij in 1934 het Quintette Du Hot Club De France oprichtte. Dit was een van de eerste jazzbands waarvan de leden alleen snaarinstrumenten bespeelden. Hun muziek was een unieke mix van zigeunermuziek en jazzimprovisatie en vormde de grondslag voor de gypsy jazz. Na Reinhardt’s overlijden in 1953 deed Grappelli vele gigs met verschillende muzikanten. In 1969 speelde hij voor de eerste maal in de VS, onder meer op het Newport Jazz Festival. Daarna werd hij een graag geziene gast op vele internationale jazzfestivals. Grappelli staat bekend om zijn romantische speelstijl, geworteld in het swing-tijdperk.
(bron: wikipedia)Louis Charles Auguste Claude (Charles) Trenet (Narbonne, 18 mei 1913 – Créteil, 19 februari 2001) was een Franse zanger, componist en acteur, actief vanaf de jaren 30 tot aan de jaren 90 van de 20e eeuw. Trenet, die vanwege zijn komische expressie en zijn vilten hoedje de bijnaam "Le Fou Chantant" (de zingende dwaas) kreeg, is vooral bekend vanwege zijn wereldhits Douce France en La mer. In Frankrijk wordt Trenet net zo geroemd als Édith Piaf en Charles Aznavour.
Naar... meer
(bron: wikipedia)Suzy Solidor (Saint-Servan, 18 december 1900 – Nice, 31 maart 1983) was een Frans zangeres en actrice; ze speelde onder meer in films als La Garçonne (1936).
Ze werd geboren in het district Pie van Saint-Servan in Bretagne, Frankrijk, als Suzanne Louise Marie Marion, en was de dochter van Louise Mairie Adeline Marion, een 28-jarige alleenstaande moeder. In 1907 werd haar naam veranderd in Suzy Rocher, toen haar moeder trouwde met Eugène Prudent Rocher. Later veranderde ze haar naam in... meer
Haar vader is straatacrobaat terwijl haar alcoholistische moeder soms haar geld verdient in de prostitutie. Ze wordt geboren in een van de armste wijken van Parijs, maar groeit uit tot de beroemdste zangeres van het Franse chanson, Edith Piaf. Haar stem met het sterke vibrato, haar compromisloze en gepassioneerde zangstijl zijn direct herkenbaar. Piaf zingt over het keiharde leven op straat: over armoede, overleven, seks en liefde. Ze verslijt een reeks minnaars, verliest een geliefde bij een vliegtuigongeluk, overleeft een paar auto-ongelukken, raakt verslaafd aan alcohol en morfine en bezoekt afkickklinieken. Maar ondanks alles zingt de ex-straatzangeres onvermoeibaar door, maakt succesvolle tournees en scoort in de loop van 27 jaar wereldberoemde hits als: La Vie En Rose, L’Hymne A L’Amour, Milord en Non, Je Ne Regrette Rien. Edith Piaf sterft in 1963 aan kanker, 47 jaar oud. Tijdens haar leven steunt Edith Piaf vele andere zangers en componisten in hun carrière, onder wie Yves Montand, Georges Moustaki en Charles Aznavour. (CP)
(bron: wikipedia)Les Compagnons de la chanson was een Franse zanggroep, opgericht in Lyon (Vichy-Frankrijk), in 1941, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De groep bleef meer dan veertig jaar bestaan en gaf zijn laatste concert op 14 februari 1985.
De groep bestond tot 1969 uit negen zangers: drie tenoren, drie baritons en drie bassen, die close harmony zongen. Lange tijd was de samenstelling:
Na het overlijden van Guy Bourguignon in 1969 werd zijn plaats niet meer opgevuld en gingen de Compagnons met acht... meer
