Haar vader is straatacrobaat terwijl haar alcoholistische moeder soms haar geld verdient in de prostitutie. Ze wordt geboren in een van de armste wijken van Parijs, maar groeit uit tot de beroemdste zangeres van het Franse chanson, Edith Piaf. Haar stem met het sterke vibrato, haar compromisloze en gepassioneerde zangstijl zijn direct herkenbaar. Piaf zingt over het keiharde leven op straat: over armoede, overleven, seks en liefde. Ze verslijt een reeks minnaars, verliest een geliefde bij een vliegtuigongeluk, overleeft een paar auto-ongelukken, raakt verslaafd aan alcohol en morfine en bezoekt afkickklinieken. Maar ondanks alles zingt de ex-straatzangeres onvermoeibaar door, maakt succesvolle tournees en scoort in de loop van 27 jaar wereldberoemde hits als: La Vie En Rose, L’Hymne A L’Amour, Milord en Non, Je Ne Regrette Rien. Edith Piaf sterft in 1963 aan kanker, 47 jaar oud. Tijdens haar leven steunt Edith Piaf vele andere zangers en componisten in hun carrière, onder wie Yves Montand, Georges Moustaki en Charles Aznavour. (CP)
(bron: wikipedia)Georges Brassens (Sète, 22 oktober 1921 – Saint-Gély-du-Fesc, 29 oktober 1981) was een Franse chansonnier.
Hoewel Brassens uitgroeide tot een van de populairste auteurs en vertolkers van het Franse chanson was zijn debuut moeizaam. Toen hij bekend werd, had hij al meer dan tien jaar chansons geschreven en had hij vrijwel zonder inkomsten geleefd. Als hij niet was geholpen door vrienden was hij onbekend gebleven en zou hij waarschijnlijk clochard zijn geworden.
Dankzij zijn vrienden kwam hij begin 1952 in... meer
(bron: wikipedia)Juliette Gréco (Montpellier, 7 februari 1927 – Ramatuelle, 23 september 2020) was een Franse zangeres en actrice.
Gréco was in 1939 balletleerling in het Opéra de Paris. Tijdens de bezetting van Frankrijk door Nazi-Duitsland zat haar moeder in het verzet en was zij daar zelf ook bij betrokken. Toen ze echter gevangen werd genomen, werd ze niet gedeporteerd wegens haar jonge leeftijd.
In 1945 ontdekte Gréco het intellectuele en het politieke leven in Parijs. Zij speelde enkele theaterrollen (''Victor ou... meer
(bron: wikipedia)Mariano Eusebio González y García (Irun, 13 augustus 1914 – Parijs, 14 juli 1970), bekend onder zijn artiestennaam Luis Mariano, was een Baskische zanger van Spaanse nationaliteit, die voornamelijk in het Frans zong en ook het grootste deel van zijn leven in Frankrijk (in het Noord-Baskische Arcangues) heeft doorgebracht.
Mariano werd geboren in Irun, maar verhuisde bij het begin van de Spaanse Burgeroorlog naar Frankrijk. Als zanger kende hij zijn doorbraak in 1946 met La Belle de Cadix, een operette... meer
(bron: wikipedia)Bourvil, pseudoniem van André Raimbourg (Prétot-Vicquemare, 27 juli 1917 – Parijs, 23 september 1970), was een Frans acteur, komiek en zanger.
Zijn pseudoniem is afgeleid van het dorp Bourville in Normandië, waar hij zijn kindertijd doorbracht.
Bij het grote publiek zal Bourvil bekend blijven dankzij zijn rollen in komische films. Hij vertolkte echter ook dramatische personages: in het drama Le Miroir à deux faces (1958) en in de tragikomedie Fortunat (1960) stond hij tegenover Michèle Morgan, in Jean-Paul Le Chanois'... meer
(bron: wikipedia)Louis Charles Auguste Claude (Charles) Trenet (Narbonne, 18 mei 1913 – Créteil, 19 februari 2001) was een Franse zanger, componist en acteur, actief vanaf de jaren 30 tot aan de jaren 90 van de 20e eeuw. Trenet, die vanwege zijn komische expressie en zijn vilten hoedje de bijnaam "Le Fou Chantant" (de zingende dwaas) kreeg, is vooral bekend vanwege zijn wereldhits Douce France en La mer. In Frankrijk wordt Trenet net zo geroemd als Édith Piaf en Charles Aznavour.
Naar... meer
(bron: wikipedia)Les Compagnons de la chanson was een Franse zanggroep, opgericht in Lyon (Vichy-Frankrijk), in 1941, tijdens de Tweede Wereldoorlog. De groep bleef meer dan veertig jaar bestaan en gaf zijn laatste concert op 14 februari 1985.
De groep bestond tot 1969 uit negen zangers: drie tenoren, drie baritons en drie bassen, die close harmony zongen. Lange tijd was de samenstelling:
Na het overlijden van Guy Bourguignon in 1969 werd zijn plaats niet meer opgevuld en gingen de Compagnons met acht... meer