Xavier Cugat (1900-1990) was vanaf de jaren 1920 één van de belangrijke ambassadeurs van latin-muziek. Hij wist die dansmuziek zo te polijsten, dat ze ook aantrekkelijk werd voor een blank publiek. Cugat, de zoon van Catalaans/Cubaanse migranten, woonde vanaf zijn vijftiende in New York waar hij viool leerde spelen. Hij toonde zich een muzikale omnivoor die net zo makkelijk cha-cha-cha, mambo, tango als easy listening speelde. Hij had gevoel voor drama en show. Zo trouwde hij maar liefst vijf keer en droeg hij soms tijdens optredens een chihuahua op zijn linkerarm.
(bron: wikipedia)Oliver Edward Nelson (Saint Louis, 4 juni 1932 – Los Angeles, 27 oktober 1975 ) was een Amerikaans componist, arrangeur, dirigent, bandleader en jazzsaxofonist.
Nelson groeide op in een muzikale familie. Zijn broer was ook saxofonist en speelde in de jaren veertig van de 20e eeuw samen met Cootie Williams. Ook zijn zuster speelde piano en was zangeres. Op 6-jarige leeftijd kreeg hij pianoles en toen hij elf was begon hij het saxofoon te bespelen. Vanaf 1947 was hij... meer
(bron: wikipedia)Gus Johnson (Tyler, 15 november 1913 – Westminster, 6 februari 2000) was een Amerikaanse jazzdrummer.
Johnson begon op de piano, daarna ging hij ook aan de slag met de contrabas en drums. Hij speelde bij de McDavid's Blue Rhythm Boys en leidde na highschool een zanggroep, de Four Rhythm Aces. Midden jaren dertig werkte hij bij Jo Jones en Speck Redd. In 1938 werd hij lid van de band van Jay McShann, waar toentertijd ook Charlie Parker actief was. Met... meer
Trompettist Clark Terry (14 december 1920- 21 februari 2015) begon zijn professionele carrière begin jaren veertig in lokale bands in zijn geboortestad St. Louis. Na de Tweede Wereldoorlog kwam hij terecht in de band van Lionel Hampton. Van 1948 tot 1951 maakte hij deel uit van het orkest van Count Basie. Daarna stapte hij over naar de big bands van Duke Ellington (1951-1959) en Quincy Jones (1960). Terry had met zijn spelopvatting grote invloed op andere trompettisten, bijvoorbeeld Miles Davis. Ook was hij een pionier van de bugel (flügel horn) in de jazz. Terry was zowel thuis in de swing als de hardbop en stond bekend om zijn techniek en goede humor. In de jaren zestig werkte hij voor de Amerikaanse omroep NBC, waar hij regelmatig optrad in de band van de Tonight Show. Hij werd ook beroemd als scat-zanger en scoorde een hit met Mumbles, dat vervolgens ook zijn bijnaam zou blijven. Na zijn periode bij NBC ging Terry aan de slag als studiomuzikant en docent en leidde hij enkele eigen bands. Hij trad over de hele wereld op tijdens festivals, speelde in clubs en nam platen op, als leider en als sideman.
