Jurriaan Hendrik Andriessen, ook bekend onder het pseudoniem Leslie Cool (Haarlem, 15 november 1925 — Den Haag, 23 augustus 1996) was een Nederlands componist. Als lid van de bekende kunstenaarsfamilie Andriessen was hij een zoon van de componist Hendrik Andriessen,...
meerLouis Andriessen behoort ongetwijfeld tot de meest invloedrijke Nederlandse componisten van zijn generatie. Hij studeerde bij Kees van Baaren en Luciano Berio en vormde met onder meer Peter Schat en Reinbert de Leeuw een componistencollectief dat in 1969 gezamenlijk de roemruchte opera Reconstructie componeerde. Als lid van de Notenkrakers rebelleerde hij in dezelfde periode tegen de gevestigde muzikale orde en maakte hij zich sterk voor meer vernieuwing in het Nederlandse muziekleven. Andriessens eigenlijke doorbraak als componist kwam met het grootschalig opgezette De Staat (1976). Hierin hebben het neoclassicisme en het serialisme in eerdere werken plaats gemaakt voor een meer persoonlijke verwerking van de muziek van Stravinsky, jazz en het Amerikaanse minimalisme. Op De Staat volgde een reeks monumentale stukken als Mausoleum (1979), De Tijd (1981) en De Snelheid (1983) die uitmondden in zijn magnum opus De Materie (1989). Hierin komen alle aspecten van Andriessens muziek tot dan toe samen. Met De trilogie van de laatste dag (1996-1997) en de opera Writing to Vermeer (1997-1999) betreedt Andriessen nieuwe grond en tot op heden zijn de grenzen van zijn eigen muzikale idioom nog niet in zicht. Als compositiedocent aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag geldt hij als de grondlegger van de zogenaamde Haagse School, waarvan de muzikale karakteristieken zijn te omschrijven als luid, agressief en wars van elk neoromantisch sentiment, net als de muziek van Andriessen zelf. (JWvR)
Saxofonist, klarinettist en bandleider Willem Breuker (1944) hoorde voor het eerst jazzmuziek toen hij tien jaar oud was. Het was een radio-uitzending met daarin de Nederlandse saxofonist
Piet Noordijk, met wie Breuker op latere leeftijd zelf zou optreden. De jonge Breuker luisterde naar alle muziek, van jazz tot moderne klassieke muziek met één uitzondering: rock-’n-roll. Aan zijn debuutalbum Contemporary Jazz For Holland/Litany For The 14th Of June 1966 gaat een periode vooraf van bandwisselingen, schandaaltjes en ander rumoer. Dat zal in de rest van zijn carrière altijd zo blijven. Tot zijn talrijke bijdragen aan de Nederlandse muziek behoren de oprichting van twee onafhankelijke platenlabels (BV Haast en ICP), subsidieregelingen voor jazzmuzikanten bij de Nederlandse overheid en natuurlijk de talrijke platen die hij maakte met zijn Willem Breuker Collectief. Breuker werd in zijn carrière met talrijke prijzen onderscheiden, waaronder de Nederlandse Jazz Prijs in 1970.
Loek Dikker (Amsterdam, 28 februari 1944) is een Nederlands musicus (pianist, dirigent en arrangeur) en componist. Zo schreef hij muziek voor film, toneel, ballet, moderne dans, musicals en symfonieorkest.
Loek Dikker begon op 11 jarige leeftijd met pianomuziek. Nadat hij in 1959 op de televisie een concert van Horace Silver en Sonny Rollins zag, stapte hij over op jazz. In 1960 gaf hij met zijn eigen pianotrio zijn eerste jazzconcert, in een jazz- and poetry optreden samen met Godfried Bomans.... meer
Otto Ketting (Amsterdam, 3 september 1935 – Den Haag, 13 december 2012) was een Nederlands componist, muziekpedagoog en dirigent. Hij schreef onder andere opera, kamer-, ballet- en filmmuziek.
Ketting werd geboren als zoon van de componist Piet Ketting. Hij studeerde aan het Koninklijk Conservatorium te Den Haag bij onder anderen Hendrik Andriessen en later bij Karl Amadeus Hartmann in München (1960-1961).
Een bepaalde tijd was hij als trompettist verbonden aan het Residentie Orkest in Den Haag.
Van 1967 tot 1971... meer
Sinds zijn definitieve doorbraak als componist met Sinfonia (1974) is Tristan Keuris altijd een buitenbeentje gebleven in het Nederlandse muziekleven. ‘Ik hoor niet tot een groep, en ook niet tot een generatie’, zei hij eens. Als student van Ton de Leeuw maakte hij zich aanvankelijk de toen geldende principes van het serialisme eigen, maar wierp dit grauwe juk al snel van zich af. Niet Schönberg, Stockhausen of Boulez waren zijn idolen, maar Tsjaikovski, Mahler en Stravinski. Achter Keuris’ muziek vinden we dan ook geen statistische administrateur, maar een componist die, zoals hij zelf zei, ‘een verhaal wil vertellen’. Dit verhaal vertelt hij aan de hand van veelal traditionele genres zoals sonate, kwartet, serenade en concert, maar blijft verstoken van elke vorm van vals neoromantisch sentiment. Dankzij zijn sublieme instrumentatiekunst was Keuris rond 1970 een van de eersten die weer voor symfonieorkest componeerde. Eind jaren tachtig doet de zangstem haar intrede en laat hij de formele titels enigszins los. Werken uit deze periode als To Brooklyn Bridge (1988), Three Michelangelo Songs (1990) en Laudi (1993) vormen niet alleen hoogtepunten in het oeuvre van Tristan Keuris, maar nemen ook in de Nederlandse hedendaagse muziek een markante plaats in. (JWvR)
Vincent van Warmerdam (Haarlem, 4 april 1956) is een Nederlandse gitarist, componist en theatermaker. In 1972 sluit hij zich, samen met broers Alex van Warmerdam en Marc van Warmerdam, aan bij het Hauser Kamerorkest, wat later verandert in Hauser Orkater (en weer later in De Mexicaanse Hond en Orkater). Daar ontwikkelt hij zich met name als gitarist en componist.
Hij speelt in diverse popbands waar onder Just like Eddy, Hit The Pearl, Seven Slowlands en The Moondogs.
In 1986 schrijft... meer
Bob Zimmerman (Amsterdam, 1948) is een Nederlands componist en arrangeur.
Zimmerman werd geboren in 1948 in Amsterdam. Hij groeide op in een cultureel gezin en schreef zijn eerste composities op zevenjarige leeftijd.["Ik heb van nature een liefde voor bijna alle muziek" Interview met Frans Absil, 28 september 2010] Hij studeerde op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag klarinet en volgde hierna een tweede studie met piano als hoofdinstrument. Na zijn studie ging hij werken voor diverse theaterproducties, waar... meer
