New Order rees in de vroege jaren tachtig op uit de as van Joy Division, de Britse pioniers van de postpunk, en werd één van de eerste electropopbands die mainstream succes in de VS wist te bereiken. Hun single Blue Monday was een ijkpunt in de dance, en in de daaropvolgende opnamen wisten ze een perfect evenwicht te bereiken tussen technologie en de ambacht van het popliedje. Technique, uit 1989, omarmde het Balearic House geluid van Ibiza, waar ze het album voor een groot deel opnamen, en acid house. Het jaar daarop nam New Order het officiële lied op voor de Engelse deelname aan het WK Voetbal. Deze single World In Motion bereikte de eerste plaats van de Engelse hitlijsten en blijft waarschijnlijk het enige goede voorbeeld van een WK-lied! Bandleider Bernard Sumner flirtte ook nog met Johnny Marr, onder de noemer Electronic, terwijl hij sporadisch het beroemde kwartet bijeenbracht voor nieuwe opnames - Get Ready (2001) en Waiting For The Sirens Call (2007) - en wereldtournees.
Hoekige wavegroep uit Leeds die eind jaren zeventig opvalt door haar felle performance en geëngageerde teksten. Het debuutalbum Entertainment! (1979) geldt als een klassieker. De groep geldt als één van de uitvinders van de punkfunk en was daarmee van grote invloed op groepen als The Red Hot Chili Peppers, LCD Soundsystem en Franz Ferdinand.
New wave band The Cure werd halverwege de jaren zeventig opgericht door de excentrieke zanger, liedjesschrijver en blikvanger Robert Smith, die de aandacht op zich gevestigd wist door zijn omhoog getoupeerde jaar en opzettelijk slordig aangebrachte rode lippenstift. Doel van de band was, zo verklaarde Smith in een interview, 'om muziek te maken die we zelf op de radio zouden willen horen, maar die niemand maakt'. De missie slaagde. Na de debuutsingle Killing An Arab scoorde The Cure met het lieve Boys Don't Cry (1979) en het droefgeestige A Forest (1980) ook in Nederland al snel de eerste hits. Samen met Siouxie & The Banshees werd door hen de basis gelegd van de gotische rock, waarbij ze zowel in muzikaal als in visueel opzicht (de vleermuizenlook) voorlopers waren. Het duurde niet lang voordat het The Cure lukte om uit te groeien van een ondergronds cultbandje naar een popgroep voor een breed publiek. De deprimerende klanken uit de beginjaren werden afgewisseld met (quasi-)vrolijke niemendalletjes als The Caterpillar, The Love Cats en Close To Me. Zoals alle grote bands zorgde The Cure er ten allen tijde voor dat ze niet voorspelbaar werd. Een moeilijk album als Pornography (1982) werd zodoende opgevolgd door toegankelijker werk als The Head On The Door (1985) en Kiss Me Kiss Me Kiss Me (1987). Met vier albums in vijftien jaar - Disintegration (1989), Wish (1992), Wild Mood Swings (1996) en Bloodflowers (2000) - nam de productiviteit van de band daarna zienderogen af. Het plaatwerk wist fans en critici steeds te verdelen maar dankzij een onverwoestbare live reputatie wist The Cure - ondanks de nodige bezettingswisselingen en daaruit volgende rechtszaken - als mega act de eenentwintigste eeuw zonder al te veel kleerscheuren binnen te hobbelen. (MS)
Het Franse duo Air is een buitenbeentje binnen de internationale elektronica. De Parijse studenten Jean-Benoit Dunckel en Nicolas Godin vinden elkaar halverwege de jaren negentig door een gedeelde voorliefde voor de vroege synthesizermuziek van Jean Michel Jarre en Tangerine Dream, artiesten die op dat moment in de vergetelheid dreigen te raken. Ook de elegante melodieën waarmee de twee op de proppen komen, en die geïnspireerd lijken door popcomponisten als Serge Gainsbourg, Brian Wilson en Burt Bacharach, zijn een noviteit in het genre. Na enkele goed ontvangen 12 inches te hebben uitgebracht, debuteert Air in 1998 ijzersterk met het klassieke album Moon Safari. Het wereldwijde succes lijkt een molensteen om de nek van het tweetal te worden, als het publiek de koerswijzing op de volgende platen weigert te accepteren. Talkie Walkie (2004) en Pocket Symphony (2007) laten een voorzichtige terugkeer naar het succesgeluid horen.
De actieve Britse muzikant Tom Jenkinson (beter bekend onder de naam Squarepusher) schept zijn opvallende elektronische muziek niet alleen door zijn fantasievolle gebruik van zijn apparatuur en versterkers maar ook door zijn virtuoze spel op drums en basgitaar. Jenkinsons muziek vermijdt pakkende en voorspelbare melodieën. Hij geeft liever de voorkeur aan ingewikkelde ritmes en uitdagende harmonieën. Squarepushers aanpak doet soms meer denken aan jazz dan aan pop. Zijn eerste album werd uitgebracht in 1996 op Rephlex, het label van zijn vriend en mentor Richard D James (Aphex Twin). Hoewel Squarepushers debuut in de hoek van jungle en acidhouse zat, schoof hij met zijn latere werk meer in de richting van de jazz.
