(bron: wikipedia)Michel Legrand (Parijs, 24 februari 1932) is een Frans musicalcomponist, dirigent, pianist en arrangeur van Armeense afkomst.
Hij is de zoon van de componist en orkestleider Raymond Legrand (1908-1974), die artiesten als Édith Piaf en Maurice Chevalier begeleidde. Hij is de broer van de zangeres Christiane Legrand en een neef van de dirigent Jaccques Hélian. Hij is ook de vader van de internationaal bekende Franse amazone Eugénie Angot.
Legrand studeerde aan het conservatorium van Parijs onder andere bij Nadia Boulanger.... meer
Weinig muzikanten hebben de ontwikkeling van de muziek wezenlijk kunnen veranderen, Miles Davis deed het maar liefst meerdere malen. Davis, een vroege leerling van Charlie Parker, creëerde een sober, onderkoelde muzikale aanpak die het toppunt van cool werd. Zijn fantastische albums in de jaren vijftig maakten een ster van hem. In het daaropvolgende decennium verkende hij de grenzen van de jazz voor kleine combo’s, alvorens hij zich zonder enig schuldgevoel (en voor sommigen was dat onvergeeflijk) waagde aan jazzrock. Na een korte pauze, keerde hij in de jaren tachtig terug met een mix van pop en compacte, stekelige funk. De compromisloze trouw aan zijn eigen muze maakte een held maar ook een raadsel van hem. Hoe dan ook was hij één van de meest aantrekkelijke en invloedrijke figuren van de Amerikaanse muziek.
(bron: wikipedia)Alexandre Michel Gerard Desplat (Parijs, 23 augustus 1961) is een Frans filmcomponist.
Desplat is het meest bekend met zijn filmmuziek in de tweedelige Harry Potter en de Relieken van de Dood films, The Twilight Saga: New Moon, Godzilla, The King's Speech, The Curious Case of Benjamin Button, Argo, The Grand Budapest Hotel en The Shape of Water. Met de 2 laatstgenoemde films won hij in 2015 en 2018 een Oscar.
Alexandre Desplat werd geboren in Parijs. Zijn moeder was van... meer
(bron: wikipedia)Franz Peter Schubert (Wenen, 31 januari 1797 – aldaar, 19 november 1828) was een Oostenrijks componist.
Franz Schubert werd geboren in Himmelpfortgrund, een buitenwijk van Wenen, tegenwoordig Wien-Alsergrund, als zoon van een onderwijzer, die het met de zorg voor negentien kinderen uit twee huwelijken niet breed had. Toen Franzerl acht jaar was, begon zijn vader hem vioollessen te geven en zond hij hem voor zanglessen naar Michael Holzer. In de familiekroniek, die hij nog tot enige uren voor zijn dood... meer
(bron: wikipedia)Tom Tykwer (Wuppertal, 23 mei 1965) is een Duitse filmregisseur en filmproducent.
Tykwer, Tom meer
Wie was Johannes Brahms? We kennen allemaal het beeld van de oude, gezette man, die zijn ware gelaat verbergt achter een grote grijze baard. Velen associëren zijn muziek met herfstachtige weemoed. Van een troostende schoonheid die de pijn lijkt te verraden van gemiste kansen. Streng was het oordeel van de filosoof Nietzsche, die hem de 'melancholie van de onmacht' toedichtte. Maar getuigt Brahms' muziek werkelijk van zoveel onvermogen? Was hij hopeloos ouderwets, zoals de aanhangers van Wagner beweerden? Of was hij de 'Progressieve', zoals Schönberg veel later beweerde? Wie Brahms' leven nader beschouwt, maakt kennis met een man die bot en afstandelijk kon zijn, maar ook warm en edelmoedig. Voor minderbedeelden was hij zeer behulpzaam. Hij had ook een groot talent voor vriendschap, al was hij soms wel een beproeving voor zijn vrienden. Opvallend waren zijn platonische relaties met vrouwen. Maar zelfs Clara Schumann, zijn meest toegewijde vriendin, verklaarde na 25 jaar vriendschap dat Brahms nog steeds een raadsel voor haar was. Het is vreemd dat hij met geen van deze vrouwen intiemere betrekkingen aanging. Mogelijk heeft dit te maken met zijn ervaringen in het Hamburgse bordeel, waar hij als dertienjarige bijverdiende met pianospelen. Hoe dan ook, dit trauma heeft hem er in ieder geval niet van weerhouden een grote liefde te ontwikkelen voor volks- en amusementsmuziek. De sporen van de Lichte Muze zijn overal in zijn werken terug te vinden. Veel tijdgenoten waardeerden Brahms echter vooral vanwege zijn meer doorwrochte kamermuziek en symfonieën. In deze eerbiedwaardige genres gold Brahms als de ware erfgenaam van Beethoven. Hij schreef echter ook talloze liederen en koorwerken, die zeker zo mooi zijn. Soms lijkt het alsof we hier een glimp van de ware Brahms kunnen opvangen, want de teksten die hij koos gaan vaak over fundamentele levensvragen. Hij had een grote kennis van de Bijbel. Toch leek hij meer geïnteresseerd te zijn in stoïcijnse berusting dan in de christelijke verlossing. Wie was Johannes Brahms? Misschien bewaarde hij zijn meest intieme gevoelens voor zijn muziek. (HJ)
Hector Berlioz was de meest romantische onder de romantici: zijn voortdurend wisselende gemoed spleet het traditionele symfonieorkest uiteen in talloze divisies en zijn idealistische verlangen vervaagde de grenzen tussen symfonie, opera en oratorium. Geen wonder dat zijn revolutionaire expressie weinig waardering oogstte: in die tijd was menigeen amper bekomen van Beethovens innovaties. Het onbegrip was wederzijds: Berlioz haatte de conventies van het gangbare concertbedrijf. In een van zijn geschriften droomde hij van de utopische stad Euphonia, waarin de commercie uitgebannen was en alles in dienst stond van de kunst. Pas na zijn dood kreeg Berlioz de erkenning die hij verdiende. De meeste muziekliefhebbers kennen Berlioz vooral van de 'Symphonie Fantastique', waarin de componist een aantal opiumvisioenen uitbeeldde. Met deze uit de hand gelopen 'bad trip' trachtte hij het hart van de Shakespeare-actrice Harriet Smithson te veroveren. Andere hoogtepunten zijn de dramatische legende 'La Damnation de Faust', de symfonie 'Roméo et Juliette', het Requiem en de opera 'Les Troyens'. (HJ)
