(bron: wikipedia)Andy Summers, geboren als Andrew James Somers (Poulton-le-Fylde (Lancashire, Engeland), 31 december 1942) is een Brits musicus en componist. Hij heeft zijn bekendheid vooral te danken aan de Engelse band The Police. Het instrument waar hij het meest vertrouwd mee...
meer
Al vier decennia houdt Eric Clapton de erfenis van de Britse blues levend in de mainstream rock. Vanaf zijn tijd bij de Yardbirds en John Mayall, gedurende zijn periode als gitaargod bij Cream en Blind Faith en uiteindelijk ook op zijn kalmere soloalbums, bewees Clapton een van de succesvolste rockmuzikanten te zijn. Vanwege zijn supersterrenstatus als gitarist dook Clapton op naast de grootste acts van de twintigste eeuw. Zo speelde hij de solo op While My Guitar Gently Weeps van The Beatles, speelde hij mee tijdens The Bands Last Waltz en nam hij een album op met B.B. King. ‘Slowhand’ overwon veel persoonlijke tegenslagen en kan inmiddels terugkijken op een lange en productieve loopbaan.
Jack Bruce werd vooral bekend als bassist van Cream, het legendarische rocktrio dat hij vormde met Eric Clapton en Ginger Baker. De vier jaren in Cream vormden slechts een klein deel van Bruce’s imposante loopbaan waarin hij jazz, blues, (hard)rock en zelfs klassieke muziek speelde. Bruce speelde, net als veel bekende Britse bluesmannen, in The Bluesbreakers van John Mayall. Daar leerde hij Eric Clapton kennen. Nadat Cream in 1969 uit elkaar viel bracht Bruce een aantal soloalbums uit die getuigden van zijn eclectische smaak. Daarnaast speelde hij met de meest uiteenlopende muzikanten samen, zoals Frank Zappa (op diens album Apostrophe), Robin Trower (in de groep BLT), Gary Moore (in de groep BBM, ook weer met Ginger Baker) en John McLaughlin. In 2003 bleek dat Bruce kanker had. Een levertransplantatie redde zijn leven en twee jaar later speelde hij met Cream vier uitverkochte reünieshows in de Royal Albert Hall. In 2014 werd Bruce’s broze gezondheid hem uiteindelijk toch fataal. De bassist werd 71 jaar.
(bron: wikipedia)William Richard "Bill" Frisell (Baltimore, 1951) is een Amerikaanse gitarist, componist en arrangeur.
Frisell is een van de leidende jazzgitaristen sinds eind jaren 80. Frisell maakt een eclectische vorm van progressieve rock, klassieke muziek, country, noise en meer. Een van de kenmerken van Frisell is het gebruik van effectpedalen.
Bill Frisell werd geboren in Baltimore en bracht zijn jeugd door in Denver, Colorado, waar hij klarinet speelde. Zijn interesse in gitaar werd gewekt door het beluisteren van popmuziek op de... meer
Gitarist Pat Metheny werd geboren in 1954 te Kansas City. Op achtjarige leeftijd begon hij met het spelen van trompet, maar toen hij twaalf was besloot hij over te gaan op gitaar. Al op zijn vijftiende deed hij ervaring op door samen met de belangrijkste jazzmuzikanten uit zijn woonplaats op te treden. In 1975 verscheen zijn eerste cd, Bright Size Life. Methenys meesterschap en veelzijdigheid als gitarist maakten hem niet alleen tot een geliefd artiest, maar ook een gewild docent. Al op zijn achttiende gaf hij les aan de Universiteit van Miami, op zijn negentiende aan Berklee; op beide universiteiten was hij de jongste docent ooit. Daarnaast gaf hij onder meer workshops aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. In 1977 vormde hij de Pat Metheny Group, waarvan toetsenist Lyle Mays de enige is die sinds de eerste bezetting is gebleven. Methenys solowerk, met zijn trio en met de Group heeft hem talloze onderscheidingen als Grammys opgeleverd en in 2003 kreeg hij de Bird Award voor Special Appriciation. (IV)
Gary Moore doorliep dezelfde school als veel van zijn generatiegenoten. Op zijn achtste leerde hij zijn eerste loopjes spelen en na het horen van The Beatles verdiept hij zich in de blues. Nadat hij met de groep Skid Row twee albums had uitgebracht rolde hij binnen bij Thin Lizzy. Met die groep nam hij het album Black Rose (1979) op. Moore bracht een groot aantal solo-albums met degelijke bluesrock uit, maar met Still Got The Blues (1990) raakt hij plots de jackpot en scoorde hij ook in Nederland twee top-10 hits. Moore was nog volop actief toen hij op 7 februari 2011 plotseling overleed aan de gevolgen van een hartinfarct.
Pianist Jasper van't Hof (1947, Enschede) begon op zijn vijfde met pianolessen. Hij voelde zich sterk aangetrokken tot de (free) jazz en raakte gefascineerd door de elektrische piano en synthesizers. Op zijn negentiende werd hij lid van de legendarische formatie Association P.C. van Pierre Courbois. Daar begon hij ook internationaal naam te maken. Hij verliet de groep in 1973, waarna hij speelde met onder andere Archie Shepp, Charlie Mariano, Philip Catherine, Jan Akkerman, Larry Coryell en Jean-Luc Ponty. Ook bracht hij enkele solo-albums uit. In de jaren tachtig speelde hij solo of in diverse groepen door heel Europa en kwam hij regelmatig voor in de poll-uitslagen van gezaghebbende bladen als Down Beat (VS), Melody Maker (Engeland) en Jazz Podium (Duitsland). Vreemd genoeg echter bleef erkenning in Nederland uit. In 1984 tourde Van 't Hof met de Afrikaanse zangeres Angelique Kidjo. Daarna begon hij de world fusion band Pili Pili die vooral in Duitsland zeer populair werd. Van 't Hof is altijd op zoek naar het avontuur, en naar vernieuwing van zijn eigen stijl, van wereldmuziek tot uitbundige solopianorecitals met invloeden uit minimal, blues en klassiek.
De Amerikaanse saxofonist Charlie Mariano speelde met grootheden als Stan Kenton, Charlie Parker en Dizzy Gillespie. Begin jaren zeventig verhuisde hij naar Europa en werkte daar jarenlang met pianist Jasper van 't Hof. Ook was hij bandlid van de laatste versie van de Nederlandse groep Supersister.
Philip Catherine is al ongeveer veertig jaar een gitarist van uitzonderlijke klasse. Geboren in het Londen van de Tweede Wereldoorlog als kleinzoon van de eerste violist van de London Symphony Orchestra, emigreerde hij op jonge leeftijd met zijn familie naar België. Daar begon hij met gitaarspelen, geïnspireerd door zijn helden Django Reinhardt en George Brassens. Dat alles leidde al snel tot samenwerking met jazzgrootheden als Chet Baker, Stéphane Grappelli, Dexter Gordon en Charles Mingus, maar ook tot aansprekende eigen producties.
