(bron: wikipedia)George Jones (Saratoga, Texas, 12 september 1931 – Nashville, Tennessee, 26 april 2013) was een Amerikaans countryzanger.Jones heeft als solo-artiest, maar ook samen met andere artiesten, meer dan 150 hits gehad. Dit leidde tot grote erkenning onder muziekcritici en...
meer
(bron: wikipedia)James Vernon Taylor (Boston, 12 maart 1948) is een Amerikaanse singer-songwriter en gitarist.
James Taylor werd geboren als zoon van Isaac en Gertrude Taylor. In 1966 begon hij met Danny Kortchmar en Joel O'Brien de band The Flying Machine. Ze namen een album op maar dit zou pas vier jaar na het uit elkaar gaan van de band uitkomen onder de naam James Taylor and the Original Flying Machine. In 1971 speelde hij de hoofdrol in de film Two Lane... meer
Er bestaan maar weinig muzikanten in de moderne popmuziek die werkelijk ‘geniaal’ kunnen worden genoemd, maar in het geval van Ray Charles is deze typering terecht. Zijn oorspronkelijke manier van zingen, met invloeden uit zowel gospel als popmuziek, heeft nadien talloze grote zangers geïnspireerd. In zijn lange, productieve carrière als platenartiest, die begon in 1949, was Charles misschien wel de beste vertolker van popmuziek van na de oorlog. Als begaafd pianist, songwriter en vocalist werd hij een meester in iedere stijl die hij aanpakte, zoals rhythm-and-blues, country, blues en soul. De man die onuitwisbare rhythm-and-bluesklassiekers schreef als I Got A Woman en What’d I Say overleed in 2004 als een meervoudig legende. Datzelfde jaar zorgde een opvallende acteerprestatie van Jamie Foxx, in de biografische film Ray, voor een waardig cineastisch eerbetoon.
(bron: wikipedia)Chester Burton (Chet) Atkins (Luttrell (Tennessee), 20 juni 1924 – Nashville (Tennessee), 30 juni 2001) was een invloedrijk gitarist en producent.
Atkins produceerde platen voor onder anderen Perry Como, Elvis Presley, Eddy Arnold, Don Gibson, Jim Reeves, Jerry Reed, Skeeter Davis, Connie Smith en Waylon Jennings.
Atkins creëerde samen met Owen Bradley de Nashville-sound. In 1973 werd hij opgenomen in de Country Music Hall of Fame, in 1995 in de Georgia Music Hall of Fame en postuum in 2009 in... meer
Samen met Buck Owens en Wynn Stewart ontwikkelde Merle Haggard de Bakersfield countrystijl in de jaren zestig: een mix van tweestemmige harmonieën, smaakvol gitaarwerk, pakkende refreinen en een elementair totaalgeluid. Hier voegde deze singer/songwriter en gitarist nog eens zijn eigen western swing-invloeden aan toe. Zijn typisch proletarische teksten balanceerden tussen het klassieke dronken geweeklaag van de honky tonk zanger en de ethiek van de arbeider met de opgestroopte mouwen. Zoals veel countrysterren uit de jaren zestig en zeventig verdween Haggard uit de mainstream in de daaropvolgende decennia. In 2000 maakte hij echter een sterke (met Johnny Cash vergelijkbare) comeback met het ontroerende en kaal geproduceerde If I Could Only Fly.
