De afzonderlijke leden van Bløf beginnen in Engelstalige rockbands. Bassist (en neerlandicus) Peter Slager probeert het ook in het Nederlands en met succes. De band treedt vaak op en de duizend exemplaren van het zelfuitgebrachte debuut verkopen snel uit. Aan De Kust groeit uit tot een alternatief volkslied in hun thuisprovincie Zeeland. Het album Helder (1998), en dan vooral de single Liefs Uit Londen, betekent de landelijke doorbraak voor de band. In 2001 komt drummer Chris Götte om bij een motorongeluk. Aangeslagen gaat Bløf door en wint in 2003 de Nederlandse Popprijs. De cd Umoja (2004), opgenomen met artiesten uit alle delen van de wereld, zorgt voor nieuwe impulsen in het herkenbare groepsgeluid van de band.
meer
Met Wêr Bisto heeft het duo Twarres in 2000 de opmerkelijke primeur om als eerste een nummer-1 hit te scoren in de Friese taal. De akoestische ballade valt op door de samenzang van Mirjam Timmer en Johan van der Veen. Toch is het merendeel van de nummers van het duo in het Engels, aansluitend bij de singer/songwriter- en folktradities. Met She Couldn't Laugh scoort Twarres een tweede grote hit. In 2003 stopt het duo ermee. Timmer gaat solo verder onder de naam MIR terwijl Van der Veen zich richt op een carrière in musicals. In 2007 komt het duo weer bij elkaar maar wegens gezondheidsproblemen wordt de plaats van Van der Veen ingenomen door Auke Busman (ex-Groev).
Ontstaan uit de resten van de Amsterdamse groep Stampei, wist De Dijk tijdens de eerste Nederlandstalige golf begin jaren tachtig zijn eerste bekendheid te vergaren. Bloedend Hart was de eerste single waarop de rock-‘n-soul van de band tot volle wasdom kwam. De Amerikaans aandoende muziek kreeg een extra dimensie door de grootsteedse, romantische teksten van voorman Huub van der Lubbe. Tot de topgroepen hoorde De Dijk, dat zich vernoemde naar de beruchte Amsterdamse straat de Zeedijk, toen nog niet. Dat kwam pas jaren later, toen de groep zich door eindeloos op te treden een loyale aanhang had verworven, wat zich vertaalde in steeds betere verkoopcijfers voor de albums en de eerste echte top 40-hit in 1987 (Mag Het Licht Uit).
Samen met The Scene behoorde De Dijk tot de voorlopers van de tweede Nederlandstalige golf in de jaren negentig. Maar ook veel van de grote namen uit die tijd (Volumia!, De Kast) wist De Dijk uiteindelijk te overleven. Door regelmatig een ‘sabbatical’ in te lassen wist de band te voorkomen dat hij in een sleur terecht kwam. In 2006 vierde de band zijn 25-jarig jubileum met de gevleugelde woorden: We Beginnen Pas.
Thomas Acda en Paul de Munnik leren elkaar in 1989 kennen op de Kleinkunstacademie in Amsterdam. Het duo richt zich op theater, maar wanneer hun debuut-cd met liedjes uit de voorstelling aanslaat, richt het duo zich op de muziek. Vanwege hun tweestemmige zang, herkenbare teksten en gewone-jongens-imago groeien ze al snel uit tot lievelingen van het Nederlandse publiek. De meezinger Niet Of Nooit Geweest (1998) wordt een grote hit. Daarnaast scoren Acda en De Munnik samen met Van Dik Hout onder de naam de Poema’s grote hits met Mijn Houten Hart en Zij Maakt Het Verschil.
In 2004 schuift het duo de akoestische aanpak opzij voor de wat stevigere rockopera Ren Lenny Ren. De drie albums die volgen gaan muzikaal eveneens meer de diepte in. De cd's blijven wel nog altijd gekoppeld aan een succesvol theaterprogramma. In 2014 besluiten Acda & de Munnik hun samenwerking te beëindigen, wat ze in 2015 overtuigend doen met een show in Carré.
Het is niet veel bands gegeven door te breken met hun allereerste single. Het lukte Van Dik Hout, rockband uit Den Helder met Nederlandstalige teksten, in 1994 wel. Met het liedje Stil In Mij, afkomstig van het titelloze debuutalbum, vestigde de band zich in één klap aan de top van de Nederpop. Nog steeds scoort het nummer hoog als er weer een verkiezing van ‘beste Nederlandse single ooit’ wordt gehouden. Ook latere albums haalden stuk voor stuk respectabele noteringen, maar een vergelijkbare hit werd niet meer gescoord. Rond de millenniumwisseling werkte de band nauw samen met cabaretduo Acda & De Munnik als De Poema’s. Ondanks dat dit samenwerkingsverband twee grote hits scoorde (Mijn Houten Hart, Zij Maakt Het Verschil) gingen de wegen na de verzamelaar Best Of De Poema’s (2003) uit elkaar. Eind 2013 vierde Van Dik Hout met een tournee het twintigjarig bestaan.
(bron: wikipedia)De Kast is een Nederlandse popgroep, afkomstig uit Friesland. De groep brengt zowel teksten in het Nederlands als in het Fries.
De Kast vindt zijn oorsprong in februari 1985, als de Engelstalige band Wish To Escape wordt opgericht door Peter van der Ploeg, zijn neef Syb van der Ploeg, Kees Bode en Dick Visser. Nadat in 1987 Sytse Broersma zich bij de band heeft gevoegd, wordt in 1989 de cd Straight from your heart uitgebracht. Hoewel het maken van muziek... meer
The Scene was een Nederlandstalige rockband uit Amsterdam die opviel vanwege de poëtische teksten van frontman Thé Lau. De groep werd opgericht in 1979 en zong aanvankelijk vooral in het Engels. Na een lange aanloopfase brak de groep in 1991 door naar een breder publiek toen het nummer Blauw een hit werd. Een jaar later wordt de groep onderscheiden met de Popprijs. In 2002 zet Lau een punt achter The Scene en richt zich op zijn solo-activiteiten, met name als schrijver. Wanneeer begin 2013 duidelijk wordt dat Lau terminaal ziek is, komt The Scene weer bij elkaar voor een reeks afscheidsconcerten. Het wordt een zegetocht met shows op Pinkpop en in de HMH. Met het overlijden van Lau op 23 juni 2015 komt er ook een einde aan The Scene.
(bron: wikipedia)Doe Maar was een Nederlandse popgroep, die invloeden uit onder andere ska, punk en reggae combineerde tot een eigen nederpop-geluid. De band bestond oorspronkelijk van 1978 tot 1984. Doe Maar had in die jaren vooral succes bij overwegend jeugdige fans, vooral jonge tienermeisjes. Vanaf een eerste reünie in 2000 (met nieuw album) kwam Doe Maar zo nu en dan bijeen voor concertreeksen.
Na het matig ontvangen debuut Doe Maar (uit 1979, nog zonder Henny Vrienten) haalden alle vier reguliere studioalbums... meer
Als de culturele ambassadeurs van Limburg struinen de bandleden van Rowwen Hèze, dat zich vernoemde naar een plaatselijke zonderling, sinds jaar en dag de Nederlandse feesttenten af. Aanvankelijk geïnspireerd door de tex-mex muziek van Flaco Jimenez en Los Lobos begint de band, die afkomstig is uit het dorpje America, begin jaren negentig met het schrijven van liedjes in het plaatselijke dialect die onverwacht goed aanslaan bij het publiek. Zanger en voorman Jack Poels ontpopt zich al snel als een getalenteerd liedjesschrijver die zowel met carnavalsrepertoire als meer zelfbespiegelend materiaal uit de voeten kan. De andere blikvanger is accordeonist Tren van Enckevort, die als producer Stevie Ann ontdekt. ' Los Limbos' , zoals de groep liefkozend wordt genoemd, geldt inmiddels als een vaste waarde in de Nederlandse muziekwereld, en laat zich met niets vergelijken.
Door het inzenden van een liedje voor een studentenwedstrijd nam het leven van de doodgewone Tilburgse student Guus Meeuwis een heel andere wending. Het Is Een Nacht (Levensecht) werd in 1995 een enorme Nederlandse hit. In plaats van als eendagsvlieg in de boeken te verdwijnen scoorde Meeuwis met zijn band Vagant aan de hand van zijn producer ‘Deurzakker’ Willem van Schijndel nog enkele hits, die hem echter gevaarlijk dicht in het carnavalsgenre deden terechtkomen. Met de André Hazes compositie Geef Mij Je Angst maakte hij de overstap naar het luisterlied, waarin hij uitgroeide tot een absolute topper. De concerten in het Eindhovense PSV-stadion waren uiterst succesvol, een nieuw bewijs van de hoge status van de zanger die als geen ander het Nederlandse ideaalbeeld ‘zo gewoon gebleven’ belichaamt.
Fréderique Spigt is een typisch Rotterdamse zangeres, stoer en kwetsbaar tegelijk. Als frontvrouw van I've Got The Bullets proefde ze even aan het succes maar deze powerrockband was geen lang leven beschoren, ondanks het bereiken van de finale van De Grote Prijs Van Nederland. Ook de opvolger, het meer ingetogen A Girl Called Johnny, redt het niet. Spigt is echter zo'n persoonlijkheid die steeds weer een nieuwe uitlaatklep vindt voor haar talent. Ze werkt een tijdje voor praatradio, alvorens vrij onverwacht over te stappen op Nederlandstalig repertoire. Het door Huub van der Lubbe geschreven Mij Hart Kan Dat Niet Aan, een inzending voor het Nationaal Songfestival van 1998, betekent haar doorbraak naar een groot publiek, dat haar blijft volgen ook als ze steeds vaker de intimiteit van de theaters opzoekt.
Als Daniël Lohues begin jaren negentig de Drentstalige rockband Skik opricht, heeft hij net een avontuur met de Utrechtse band The Charlies achter de rug. De heimwee die hij ervaart in de Randstad verwerkt hij in het liedje Noar Huus, zijn eerste in het Drentse streekdialect. Vanaf dat moment heeft hij de smaak te pakken en levert het ene na het andere liedje af voor zijn nieuwe Drentstalige rocktrio Skik, waarvan ook drummer Marlen Davers en bassist Maarten van der Helm deel uitmaken. De eerste Skik-plaat verschijnt op het kleine Silvox-label maar wordt al snel opgemerkt door Polydor, die het landelijk uitbrengt. Dan gaat het snel met Skik, dat in 1998 met het vrolijke harmonicaliedje Op Fietse, afkomstig van het tweede album Niks Is Zoas ’t Lek, een landelijke hit scoort. De optredens van het trio worden verlevendigd door de droogkomische aankondigingen van Lohues. De daaropvolgende jaren treedt de band veel op, waarbij alle grote festivals worden aangedaan. Maar de platen die volgen borduren te veel door op dezelfde formule, en ook de komst van vierde bandlid Marco Geerdink geeft de band niet de frisse impuls die het nodig heeft. In 2003 wordt de band ‘in de ijskast gezet’, waarna Lohues een solocarrière begint. Van Skik wordt sindsdien niets meer vernomen.