Deze groep uit Athens creëerde eigenhandig hét geluid van de jaren tachtig, met een mix van het typerende ritme van The Velvet Underground, het jengelende Rickenbacker-gitaarspel van The Byrds en hun eigen charismatisch vage zang. Veel bands volgden hun voorbeeld. Maar zelfs toen het R.E.M.-geluid de norm werd binnen het lucratieve “alternative rock”-genre weigerde de groep stil te blijven staan. De band bleef veranderen en zich ontwikkelen, zonder ooit hun undergroundprincipes los te laten. Op de één of andere manier werden ze in de loop der tijd supersterren, maar ook dit veranderde hun overgave aan hun muziek niet. In 1997 verliet drummer Bill Berry de groep, maar Michael Stipe, Peter Buck en Mike Mills bleven volharden, ondanks zijn afwezigheid. In september 2011 werd de band opgeheven..
meer
Marvin Gaye begon zijn carrière in de late jaren vijftig, toen hij zong met verschillende vocale rhythm and bluesgroepen. Hij ging al snel verder als sessiedrummer en zanger bij Motown. Gayes eigen albums in de jaren zestig werden gekenmerkt door stuwende, energieke rhythm and blues en duetten met Mary Wells en Tammi Terrell. In de jaren zeventig creëerde hij een unieke, hoogstpersoonlijke visie op rhythm and blues, waarin hij maatschappijkritische elementen, atmosferische arrangementen en overkoepelende albumthema's verwerkte. Zijn vroege, gewelddadige dood beroofde de wereld van een waar genie.
Bob Dylan begon als volgeling van
Woody Guthrie. Hij imiteerde de zanger van ‘dust bowl ballads’ zo getrouw mogelijk, voor zover dat mogelijk was voor een ‘baby boomer’ uit Hibbing, Minnesota. Het duurde niet lang voordat Dylan zijn eigen stem vond. Hij liep voorop in de folkbeweging van de vroege jaren zestig én de latere golf van singer/songwriters. Daarnaast introduceerde Dylan poëzie in de popmuziek. Ondanks het veranderen van zijn geluid, imago en zelfs godsdienst, wist Dylan zijn unieke artistieke visie te behouden, zelfs in periodes waarin zijn populariteit tanende was. Aan het begin van de 21ste eeuw nam Dylan een aantal albums op die, door hun uitgekristalliseerde stijl en unieke wereldbeeld, zowel door pers als publiek goed werden ontvangen.
(bron: wikipedia)Boz Scaggs, geboren William Royce Scaggs, (Canton (Ohio) 8 juni 1944) is een Amerikaanse singer-songwriter en gitarist. Zijn muziek valt binnen de genres bluesrock en soul, maar het kent invloeden uit het countrygenre.
Doordat het beroep van zijn vader handelsreiziger was, verhuisde Scaggs een aantal maal in zijn jeugd; eerst naar Oklahoma, later naar Plano. Hij studeerde aan een privéschool in Dallas; het St. Mark’s School of Texas, waar hij de bijnaam Bosley krijgt; later afgekort tot Boz. Op zijn... meer
Met hun albums Rattus Norvegicus en No More Heroes vestigden The Stranglers in 1977 hun naam. Hun korte, directe liedjes sloten aan bij de punk maar The Stranglers waren eigenlijk te oud en te muzikaal voor een echte punkband. Het Doors-achtige orgelgeluid van toetsenist Dave Greenfield en de melodieuze baslijnen van Jean-Jacques Burnel gaven de groep een uniek geluid. Ook in Nederland was de groep populair met top-40 hits en optredens in Toppop en op Pinkpop. Zanger/gitarist Hugh Cornwell stapt in 1990 uit de groep en de overige drie leden gaan onophoudelijk door en daarmee blijkt The Stranglers een groep met een opvallend lange adem.
In de late jaren zeventig vormde Joe Jackson samen met Elvis Costello en Graham Parker, de heilige drie-eenheid van Angry Young Men. Alle drie de heren schreven afzonderlijk van elkaar korte, scherpe popsongs die prima aansloten bij de muziek van die tijd. Joe Jackson brak uit het new wave-korset en toonde al snel een veelzijdig artiest te zijn. Hij wist jump blues (op Jumpin’ Jive), latin (op Night And Day) en orkestrale composities naar zijn vakkundige hand te zetten.
(bron: wikipedia)Melbourne
Crowded House is een band uit Australië. In 1987 werd een grote hit gescoord met "Don't Dream It's Over". Andere bekende songs zijn "Into Temptation", "Weather with You", "Four Seasons in One Day" en "Better Be Home Soon".
Na het uiteenvallen van Split Enz in 1984, de band waar de broers Neil en Tim samen voorman waren, richtte Neil samen met de voormalige drummer van Split Enz Paul Hester in 1985 een nieuwe band op. Binnen de eclectisch-new wave... meer
(bron: wikipedia)Declan Patrick MacManus (Paddington (Londen), 25 augustus 1954), beter bekend als Elvis Costello, is een Brits muzikant, zanger en liedjesschrijver van Ierse afkomst. Zijn voornaam is afkomstig van Elvis Presley; zijn achternaam komt van de artiestennaam van zijn vader, Day Costello.
Costello werkte midden jaren zeventig als computerprogrammeur en trad in folkclubs op als D.P. Costello en was daarmee een vroeg lid van de pubrockscene in Londen.
In 1977 verscheen zijn eerste album, My Aim Is True, dat nog werd... meer
(bron: wikipedia)Talking Heads was een postpunk- en New Waveband uit New York die actief was van 1974 tot 1991.
Hoewel de groep zelf is ontstaan in New York, liggen de roots van de bandleden mijlenver van elkaar vandaan. Zanger-gitarist David Byrne is geboren in Dumbarton in Schotland en kwam via Canada uiteindelijk op negenjarige leeftijd in Baltimore in de Verenigde Staten terecht. Basgitariste Tina Weymouth komt oorspronkelijk uit Californië en maakte tijdens haar jeugd omzwervingen over de hele wereld. Drummer Chris... meer
Hoewel Jeff Buckley nadrukkelijk niet vergeleken wilde worden met zijn vader Tim (die hij nauwelijks had gekend) klonk er wel degelijk een onontkoombare genetische erfenis door in zijn expressieve stemgeluid en vrije benadering van stijlen als folk, rock en jazz. Net als zijn vader was hij gezegend met een stemgeluid waarmee hij moeiteloos zowel kon verleiden als kwellen. Buckleys verdrinkingsdood in 1997 maakte een onverwacht einde aan een veelbelovende carrière die op dat moment nog maar één voltooid album omvatte.
Met hemelbestormende en idealistische rocksongs boden de Manic Street Preachers uit Wales een welkom tegenwicht aan de a-politieke en zelfgenoegzame Britpopbands van de jaren negentig. De eerste periode van hun carrière kenmerkte zich door ‘larger than life’ thema’s, zoals verwoord in de klassieke roadsong Motorcycle Emptiness. Daarnaast raakten de bandleden niet zelden verwikkeld in bizarre schandaaltjes. Na de mysterieuze verdwijning van gitarist Richey Edwards, die tot op heden niet is opgehelderd, besloot de band tot een doorstart die ze in muzikaal rustiger vaarwater bracht. Dat leverde met de als vanouds politiek betrokken single If You Tolerate This Your Children Will Be Next hun eerste nummer één single in hun thuisland op.
Na de postpunkrazernij van zijn band The Birthday Party achter zich te hebben gelaten ontwikkelde de Australische rocker Nick Cave een meer verstild maar minstens zo duister oeuvre. Hij formeerde in 1983 The Bad Seeds (bestaande uit bijzondere muzikanten als Birthday Party lid Mick Harvey en de frontman van het Berlijnse metaalcollectief Einsturzende Neubauten Blixa Bargeld) en begon met deze groep een stemmig singer/songwritergenre te verkennen. In de loop der tijd werden zijn songs alleen maar meditatiever en meer verhalend, waardoor hij steeds meer wordt beschouwd als de Leonard Cohen van zijn generatie. Op het podium bleef hij een begenadigde en intense showman.
In de loop van de tijd veranderde het geluid van John Hiatt met de smaak van zijn luisteraars mee. Toen hij midden jaren zeventig voor het eerst van zich liet horen was hij een typische singer/songwriter, daarna een Elvis Costello-achtige rocker om uiteindelijk uit te groeien tot een icoon van de progressieve country. In alle stijlen herkennen we de hand van een begenadigd songschrijver die goed overweg kan met gevoelige ballades én vlammende rocksongs.
Tom Waits begon in de vroege jaren zeventig als kroegzanger met een voorliefde voor beatdichters en West Coast jazz. Aan het einde van de jaren tachtig had Waits zich getransformeerd tot een even briljante als avontuurlijke muzikant wiens stijl het midden hield tussen Howlin’ Wolf, Kurt Weill en Captain Beefheart. Het theatrale podiumdier dook ook met succes op in enkele speelfilms. Daarnaast werkte hij samen met de koning van het avantgarde-theater, Robert Wilson. Hoewel Waits wordt beschouwd als een echte cultartiest werden zijn nummers door de meest uiteenlopende artiesten gezongen: van Rod Stewart en The Eagles tot The Ramones.
In de jaren negentig groeide Oasis uit tot een fenomeen in hun thuisland Engeland. Daarmee stapte de band in de voetsporen van hun idolen The Beatles. Ook muzikaal waren de ‘Fab Four’ een belangrijke inspiratiebron, al voegde Oasis daar de stevige gitaren van The Who en de sneer van The Sex Pistols aan toe. Oasis vormde de voorhoede van de Britpop en inspireerde op haar beurt weer veel bands. Terwijl gitarist, songsmid en bandleider Noel Gallagher verschillende klassieke popsongs schreef, richtte de pers zich vooral op de tumultueuze handel en wandel van zijn jongere broer, leadzanger Liam. De constant ruziënde broers dreigden de band meerdere malen op te blazen. Ondanks al deze strubbelingen bleven de broers bij elkaar. De latere albums, geschreven in een periode van bezettingswisselingen, werden minder goed ontvangen dan de eerste twee. Desondanks werden ook van die platen miljoenen exemplaren verkocht.
Met haar debuut On How Life Is (1999) liet Macy Gray de soul terugkeren naar haar natuurlijke wortels, door rhythm & blues te voorzien van moderne accenten. Gray’s stijl doet enerzijds denken aan de soulvolle hiphop van Lauryn Hill, en anderzijds aan de mix van rock en r&b van Lenny Kravitz en Neneh Cherry. Sinds haar opvallende debuut werkte de zangeres samen met Slick Rick, Fatboy Slim en de gerenommeerde producer Rick Rubin. Ze maakte haar acteerdebuut in 2001 naast Denzel Washington in de speelfilm Training Day.
Tussen de (post)punkbands die eind jaren zeventig de New-Yorkse club CBGB’s onveilig maken is Mink DeVille,onder aanvoering van voorman Willy DeVille, een vreemde eend in de bijt. Toch wordt het debuutalbum Cabretta, geproduceerd door Jack Nitzsche, meteen herkend als een meesterwerk waar rhythm and blues en rock and roll een fraai verbond aangaan met de romantische teksten van Willy. Als de single Spanish Stroll vervolgens een wereldhit wordt is de naam van Mink DeVille definitief gevestigd. In 1987 gaat frontman (en enige contante bandlid) Willy DeVille onder eigen naam verder.
Al vierden Oasis en Blur uiteindelijk de grootste successen, zonder het voorwerk van Suede was er misschien nooit een britpopstroming ontstaan. Met de latere zangeres van Elastica (Justine Frischmann) en stergitarist Bernard Butler nog in de gelederen, stookte Suede aan het begin van de jaren negentig het vuurtje op. Singles als Animal Nitrat, Metal Mickey en het titelloze debuutalbum volgden in 1993. De Engelse pers kreeg, enkele jaren na de grunge-explosie van Nirvana, weer oog voor bands van eigen bodem en een heuse hype rond britpop was een feit. Suede liet zich inspireren door de cynische popliedjes van The Smiths, terwijl bij frontman Brett Anderson de androgyne uitstraling van David Bowie zijn invloed niet had gemist. Terwijl de Britpop van Oasis, Blur en Pulp een opgeruimd karakter had, ontwikkelde Suede zich in tegenovergestelde richting. Het donkere Dog Man Star (1994) flopte in commercieel opzicht maar was een artistieke triomf, zeker als men bedenkt dat gitarist Butler de groep tijdens de opnames verliet. Het geluid ontwikkelde zich op Coming Up (1996) en Head Music (1999) steeds verder in elektronische richting, waardoor de fans van het eerste uur (zeker in Nederland) dreigden af te haken. Met A New Morning (2002) leverde Suede voor het eerst sinds jaren weer eens een optimistisch popalbum af, waarop de groepsleden bewezen dat ze na alle problemen in hun roerige bestaan - zo overleefde Anderson een serieuze drugsverslaving - alleen maar sterker uit de strijd zijn gekomen. (MS)
Felix Burton en Simon Ratcliffe waren aanvankelijk dj’s met een voorliefde voor jaren 70-funk en jaren 80-house. Midden jaren negentig trokken ze de aandacht met hun eigen singles en remixen. Het duo nam house als uitgangspunt, maar mixte die met garage, ragga en dub. Met zijn debuutalbum Remedy nestelde Basement Jaxx zich direct in de eredivisie van de dancewereld.
De wortels van 10cc lagen in de jaren zestig. Zanger/gitarist Graham Gouldman schreef toen hits voor onder meer The Yardbirds en The Hollies. De bandleden van 10cc boorden hun songschrijverkwaliteiten aan om prima popliedjes met humoristische teksten te schrijven. Deze formule vormde de basis voor een reeks aan hitsingles. Dreadlock Holiday, I’m Not In Love en Rubber Bullets waren zowel charmant als spottend. In 1976 verlieten Kevin Godley en Lol Creme de band. Het duo nam een aantal succesvolle albums op en regisseerde video’s voor andere artiesten. De overige leden van 10cc gingen verder. In de jaren tachtig boekte de groep minder successen dan het decennium er voor. In latere decennia kwam de groep een paar keer bij elkaar voor reünie-optredens.
Neem hardcore rap, alternative rock en een uitdagende pro-marihuana boodschap en je krijgt de hiphop-grondleggers Cypress Hill. De genreoverschrijdende aanpak van de groep, de tweetalige teksten (Engels-Spaans) en de typerende nasale stem van rapper B-Real hebben de groep een brede en gevarieerde aanhang opgeleverd. Hun debuut verscheen in 1991, maar twee jaar later braken ze op grote schaal door met de cross-over hit Insane In The Brain. In de loop de tijd werkten ze samen met o.a. Pearl Jam en Sonic Youth, zonder iets van hun geloofwaardigheid als hiphopact te verliezen.