Supertramp koppelde slimme Britpop aan progrock en groeide aan het einde van de jaren zeventig uit tot een internationale mega-act. De twee songschrijvers van de band, Roger Hodgson en Rick Davies, beschikten over voldoende talent om het geheel gevarieerd te houden. De muziek wisselde van instrumentale passages naar vrolijke meezingbare pop en weer terug.
Chris Rea (1951) liet eind jaren zeventig voor het eerst van zich horen, maar beleefde zijn echte doorbraak in het decennium dat volgde. De Brit heeft een kenmerkende rauwe sound dat hij zelf kracht bijzet met zijn huilende elektrische gitaar, een ideaal recept voor de nodige portie blues. Ondanks dat hij wereldwijd grote hits scoort met Josephine en Fool (If You Think It’s Over) kent het grote publiek in Nederland hem voornamelijk van zijn kersthit Driving Home For Christmas, een nummer dat ieder jaar tijdens de kerstperiode weer grijs gedraaid wordt. Als bij de gitaarvirtuoos in 2001 alvleesklierkanker geconstateerd wordt besluit hij al zijn gitaren te verkopen. Rea gaat het gevecht met zijn ziekte aan en herstelt, waarna hij het niet kan laten en weer een gitaar aanschaft en zijn gitaar harder laat huilen dan ooit.
De soul van Motown was in goede handen bij The Four Tops. Het kwartet scoorde eind jaren zestig hit na hit voor het beroemde soullabel. Songs als Reach Out I’ll Be There, Benadette en I Can’t Help Myself behoren nu tot de canon van de soulmuziek. De meeste van deze hits werden geschreven door het componistentrio Holland-Dozier-Holland. Opvallende troef bij The Four Tops was frontman Levi Stubbs. Met zijn baritonstem stak hij krachtig af tegen andere soulzangers, die meestal tenor waren. In de jaren zeventig scoorde groep minder hits, maar bleven een livefavoriet. Met Indestructible en Loco In Acapulco scoorde het kwartet in 1988 nog twee onverwachte hits. Anno 2011 zijn drie van de vier originele leden overleden, maar mede-oprichter Abdul ‘Duke’ Fakar toert met drie vervangers nog altijd de wereld over.
Nana Mouskouri is de koningin van het Griekse lied. Ze verkocht ongeveer 300 miljoen platen wereldwijd. Begin jaren vijftig begon Mouskouri een opleiding aan het conservatorium in Athene. Getraind als operazangeres was het de jazz die haar lokte naar de populaire muziek. In 1957 bracht ze haar eerste nummer uit, het begin van een gigantische discografie. Bijzonder is dat Mouskouri niet alleen in haar eigen taal zong, maar ook in het Frans, Engels en Duits. In 2008 nam ze afscheid van haar fans na een carrière van ruim vijftig jaar.
Barry White (1944), of Barry Lee zoals zijn werkelijke naam luidt, begon zijn carriere bescheiden. De zanger met de beroemde donkere stem was aanvankelijk, in de jaren zestig, vooral actief als man achter de schermen bij de carrieres van o.a. Viola Wills, The Bobby Fuller Four en The 5th Dimension. Eén van zijn succesvolste acts uit die tijd was de vrouwengroep Love Unlimited, waar hij in 1972 de klassieke single Walking In the Rain With The One I Love voor schreef en produceerde. Toen hij voor één van zijn volgende liedjes een mannelijke zanger nodig had, zong hij zelf alvast een demo in. De mensen van zijn platenmaatschappij overtuigden hem om het liedje zelf te zingen en I've Got So Much To Give (1973) werd een succes. Zijn volgende stap was een instrumentale conceptplaat van het Love Unlimited Orchestra (Rhapsody In White (1974) met de hit Love's Theme), dat eveneens een groot succes werd. In de jaren zeventig was het sensuele soulgeluid van Barry White de favoriete slaapkamermuziek van menig verliefd stel. Tijdens de uitputtende tournees laat White zich steevast begeleiden door het Love Unlimited Orchestra. In de jaren tachtig neemt een oververmoeide White gas terug, om aan het eind van dat decennium weer op te krabbelen. Hij is te horen op albums van Quincy Jones (The Secret Garden, 1990) en Big Daddy Kane (Taste Of Chocolate, 1990) en in 1992 brengt het duet met Lisa Stansfield (All Around The World) hem zowaar opnieuw in de hitlijsten. In de jaren negentig verschijnt er als vanouds kort achter elkaar een reeks albums, waarvan met name The Icon Is Love (1994) hoge verkoopcijfers haalt. Op 1 mei 2003 wordt Barry White getroffen door een zware beroerte, waardoor hij zijn spraakvermogen kwijt raakte. Op 4 juli van dat jaar overlijdt de zanger op 58-jarige leeftijd in Los Angeles aan een nieraandoening. (MS)
De Californische popgroep The Beach Boys werd aan het begin van de jaren zestig opgericht door de broers Brian, Carl en Dennis Wilson, hun neef Mike Love en schoolvriend Al Jardine. Al snel was de muzikale formule duidelijk: een mix van rock-‘n-roll en de complexe samenzang van groepen als The Four Freshmen en de Hi-Lo’s, verpakt in liedjes waarin de geneugten van Californië (zon, strand en surfen) werden bezongen. In Brian Wilson had de groep de beschikking over een geniale songschrijver. Met de debuutsingle Surfin’ (1961) scoorden de Beach Boys een lokale hit aan de westkust. Met Surfin’ Safari (1962) en Surfin’ USA (1963) volgde een landelijke en later ook de internationale doorbraak. Ook tijdens de zogenaamde Britse popinvasie bleef de groep onder leiding van Brian, die met optreden was gestopt om zich fulltime met het opnameproces bezig te kunnen houden, de strijd aangaan met de groepen van overzee. Die competitiedrang met vooral The Beatles resulteerde in het album Pet Sounds (1966), dat nog steeds wordt beschouwd als een van de beste popplaten aller tijden. Tijdens het werken aan de opvolger Smile werd de druk op de labiele Brian, die zwaar experimenteerde met drugs, zo groot dat hij instortte. Hij werd nooit meer de oude. Hoewel hij op onregelmatige basis mee bleef werken aan de platen van de groep, ging het met de carrière van de Beach Boys sindsdien bergafwaarts. Dennis Wilson kampte met een zware alcoholische verslaving en verdronk in 1983. Carl Wilson overleed in 1998 aan kanker. De groep bleef in verschillende bezettingen al die jaren optreden in het Golden Oldies-circuit. Brian kampte decennialang met zware psychische problemen. Hij verraste hij aan het eind van de eeuw zijn fans met het prima soloalbum Imagination (1998) en door op wereldtournee te gaan met de groep The Wondermints, tijdens welke hij de beste liedjes van Pet Sounds en Smile vertolkte.
(bron: wikipedia)Roger Harry Daltrey, CBE (Londen, 1 maart 1944) is een Engels popmuzikant en is voornamelijk bekend als medeoprichter en leadzanger van een Engelse rockband, genaamd The Who. Daltrey heeft ook geprobeerd om een solocarrière op te bouwen, maar deze was minder succesvol. Eveneens heeft hij geacteerd in een flink aantal films en theaters. Daltrey is twee keer getrouwd: met zijn eerste vrouw (Jacqueline) heeft hij een zoon, Simon. Met zijn huidige vrouw, voormalig model Heather Taylor, heeft Daltrey twee dochters... meer
Trompettist en zanger Louis Armstrong is misschien wel de meest invloedrijke artiest in de geschiedenis van de jazz. Hij begon in de jaren twintig in de "hot" bands van New Orleans en was een van de eersten die solo-improvisatie in het jazzidioom integreerden. In de komende decennia veranderde zijn stijl nauwelijks, maar hij had vele volgelingen. Armstrong, die ook bekend was onder de koosnaam "Satchmo", was een van de meest geliefde figuren in de Amerikaanse populaire muziek. Zijn vruchtbare opnamecarrière, en het tijdloze karakter van zijn muziek, dragen er zorg voor dat zijn erfenis zal blijven voortbestaan.
De wortels van 10cc lagen in de jaren zestig. Zanger/gitarist Graham Gouldman schreef toen hits voor onder meer The Yardbirds en The Hollies. De bandleden van 10cc boorden hun songschrijverkwaliteiten aan om prima popliedjes met humoristische teksten te schrijven. Deze formule vormde de basis voor een reeks aan hitsingles. Dreadlock Holiday, I’m Not In Love en Rubber Bullets waren zowel charmant als spottend. In 1976 verlieten Kevin Godley en Lol Creme de band. Het duo nam een aantal succesvolle albums op en regisseerde video’s voor andere artiesten. De overige leden van 10cc gingen verder. In de jaren tachtig boekte de groep minder successen dan het decennium er voor. In latere decennia kwam de groep een paar keer bij elkaar voor reünie-optredens.
(bron: wikipedia)Artemios (Demis) Ventouris-Roussos (Grieks: Αρτέμιος Βεντούρης Ρούσος) (Alexandrië, 15 juni 1946 – Athene, 25 januari 2015) was een Grieks zanger en basgitarist.
Demis Roussos werd geboren in Egypte als zoon van Griekse ouders die alles verloren na de Suezcrisis in 1956 en daarop in 1961 naar Griekenland terugkeerden. In Griekenland was Roussos lid van een aantal groepen als The Idols, We Five, The Mini's en The Papathanassiou Set, na hun aankomst in Parijs op 23 maart 1968 omgedoopt door producer... meer
(bron: wikipedia)Gloria Gaynor (Newark (New Jersey), 7 september 1949) is een Amerikaans zangeres, bekend door de discohit I Will Survive (1979) en Never Can Say Goodbye (1973). Gaynor was zangeres bij de Soul Satisfiers, een jazz/pop-band, uit de jaren '60. Haar eerste solosingle was She'll Be Sorry/Let Me Go Baby (1965).
Categorie:Amerikaans zanger
Categorie:Disco meer
