DJ Tiësto – eigen naam Tijs Verwest – leerde het vak in de gabberclubs van zijn geboorteplaats Breda. Hij verfijnde geleidelijk aan zijn set door meer en meer euforische trance te draaien, en vestigde daarmee zijn naam in de late jaren negentig. Hij was de pionier van de solo-dj-set, waarbij één dj een langdurige set speelt voor een groot publiek. Hij bereikte zijn piek op 13 augustus 2004, toen hij draaide tijdens de openingsceremonie van de Olympische Spelen in het Griekse Athene. Hij was ook succesvol als producer, vooral in samenwerking met Ferry Corsten als Gouryella, onder welke naam hij in 1999 twee hits scoorde in Engeland. Zijn remix van Delerium, gebaseerd op Sarah McLachlans Silence, was een top 10-hit in Engeland en een clubhit in 2000.
“Vóór Elvis was er niets”, sprak John Lennon ooit. Een overdreven stelling, maar Elvis Presleys plotselinge beroemdheid, halverwege de jaren vijftig, ontketende een muzikale en sociale revolutie waarvan de impact nog altijd wordt gevoeld. De charmante jongeman uit Tupelo, Mississippi werd ontdekt door labelbaas Sam Phillips van Sun Records. Phillips nam de jonge zanger onder zijn hoede, wat resulteerde in de eerste single That’s All Right (Mama). De rest van het verhaal is goed vastgelegd. Elvis veroverde de hitlijsten en won later ook het bioscooppubliek voor zich. Presley was een ware ‘king’ en zijn unieke mix van country, pop en rhythm & blues was de hoeksteen van de rock-'n-roll.
Toen rock-n’-rollpionier Ike Turner de jonge Ann Bullock voor het eerst hoorde zingen, sloeg hij steil achterover. Hij besloot zijn band in dienst te zetten van deze explosieve zangeres met wie hij ook trouwde. Door jarenlang avond aan avond op te treden met The Ike & Tina Turner Revue groeide de groep uit tot een weergaloze liveband die elk publiek plat wist te spelen met hun opwindende soul en strakke rhythm & blues. Nadat de band het voorprogramma verzorgde van de eerste Amerikaanse stadiontoernee van de Rolling Stones (1969) werd de groep ook geliefd onder blanke rockfans. In 1976 stapte Tina uit de groep, mede vanwege de jarenlange mishandelingen van Ike. Het stel scheidde in 1978 formeel. Beiden gingen solo verder. Tina groeide uit tot één van de absolute supersterren van de jaren tachtig, maar Ike wist met zijn solocarrière de glorie van weleer nooit meer te benaderen.
Ramon Roelofs (Charly Lownoise) en Theo Nabuurs (Mental Theo) behoren tot de dj’s die de gabberhouse uit de underground slepen, om het vervolgens in de mainstream commercieel uit te venten. Midden jaren negentig scoort de groep een groot aantal hits van happy hardcore, de vrolijke variant van de grimmige gabberhouse. In 1996 scoort het duo ook een grote hit met de Depeche Mode-cover I Just Can’t Get Enough. In 2000 scheiden de wegen van het tweetal. Vanaf dat moment laat vooral Theo van zich horen. Hij gaat solo verder en klust bij als presentator op clipzender TMF.