David Bowie (1947-2016) was een vernieuwende artiest, die gedurende zijn lange loopbaan de meest uiteenlopende muziekstijlen naar zijn hand zette. Hij was van grote invloed op een hele generatie muzikanten ná hem.
David Bowie werd in 1947 geboren in Londen als David Jones. Op jonge leeftijd kwam de zanger in de ban van de rock-n’-roll en hij leerde de saxofoon te bespelen. Na een aarzelende start in diverse bandjes, probeerde Bowie het als solo-artiest. Een groot aantal singles (en
zijn debuutalbum) flopten, maar met het nummer
Space Oddity brak hij door. Het liedje over een wandeling door de ruimte kwam precies op tijd uit: in hetzelfde jaar (1969) zette de eerste mens een stap op de maan.
Daarna ging het snel met Bowie. Met een ijzersterke band (The Spiders From Mars) zette hij het alter ego
Ziggy Stardust neer. Bowie speelde met zijn androgyne uiterlijk. Hij leek een buitenaards wezen, dat zowel man als vrouw was. Samen met
Marc Bolan (
T.Rex) vond Bowie zo de glamrock uit. Toen iedere popartiest zich een dergelijk imago aanmat, besloot Bowie zijn Ziggy-persona te laten sterven. Hij vertrok naar de Verenigde Staten om daar een soulplaat (
Young Americans) op te nemen. Vanwege zijn magere uiterlijk en aristocratische verschijning geeft de Britse pers hem de bijnaam ‘The thin white duke’.
Na een periode in de VS vertrok David Bowie naar West-Berlijn om daar muziek op te nemen, die nog altijd als baanbrekend geldt. Een van zijn bekendste nummers,
Heroes, was geïnspireerd op een verliefd stel dat Bowie zag zoenen in de schaduw van de Berlijnse Muur. Hij nam het lied later ook in het Duits op. Ook de albums
Low en
Lodger werden in Berlijn opgenomen. Daarnaast produceerde Bowie daar ook de eerste twee albums van zijn vriend
Iggy Pop. Het knappe van David Bowie was dat hij artistieke innovatie wist te koppelen aan commercieel succes. In de jaren 80 scoorde hij met Let's Dance zijn grootste hit in Nederland. Andere grote hits uit die tijd zijn Under Pressure (met
Queen), Dancing In The Streets (met
Mick Jagger) en Tonight (met
Tina Turner).
In de jaren 90 is Bowie weer vanouds de muzikale kameleon die experimenteert met hardrock (met de groep
Tin Machine) en drum & bass (
Earthling), maar ook teruggrijpt naar zijn albums uit de late jaren 70 (
Heathen). Populaire groepen als
Blur,
Suede en
Nirvana zetten de zanger op een voetstuk. Bowie zelf ondergaat de lof bescheiden. In 2004 kondigt de zanger aan dat hij stopt met optredens en lijkt met pensioen te gaan. De verrassing is dan ook groot als Bowie terugkomt met twee sterke albums:
The Next Day (2012) en
Blackstar (2016). Blackstar, dat juichend werd ontvangen door de internationale muziekpers, blijkt ook zijn laatste album te zijn. Twee dagen na de release overlijdt Bowie aan de gevolgen van kanker.
meerQueen belichaamde de glamrock van de jaren zeventig, door heavy riffs en complexe vocale harmonieën te combineren met een androgyn imago. De operastem van Freddie Mercury en de gitaar van Brian May werden daarbij eindeloos overgedubd om pompeuze rock te creëren, in de meest grootse zin van het woord. In de jaren tachtig ontpopte Queen zich als een band met een scherpe neus voor hits, die meer op keyboards leunden. Als live-act maakte de groep veel indruk, waaronder een legendarisch concert tijdens Live Aid in 1985.
Nadat Mercury in 1991 overleed aan de gevolgen van aids, trok het overgebleven trio zich een tijd terug. Tegen het einde van 2004 verenigden May en drummer Roger Taylor zich met zanger Paul Rodgers (Free/Bad Company). Later werkte het duo live ook met andere vocalisten.
Aerosmith speelt stevige, op blues geïnspireerde rockriffs. Na grote hits en uitverkochte tournees in de jaren zeventig zakte de groep aan het begin van de jaren tachtig weg in de vergetelheid. In 1986 keerde de band, dankzij Run DMC’s versie van Walk This Way, weer terug naar de topposities van de hitlijsten. Met haar in ere herstelde rock, voorzien van gelikte videoclips, wist de groep een nieuwe generatie fans aan te boren. Dankzij MTV groeide Aerosmith uit tot een grijze eminentie binnen de rock.
Niet veel popgroepen eindigen op een postzegel, zoals ABBA in hun geboorteland Zweden. Er zijn dan ook weinig groepen die kunnen zeggen dat ze uitgroeiden tot een van de meest herkenbare exportproducten van hun land. Opgewekte, zorgvuldig gearrangeerde en geproduceerde popmuziek vormde de basis van ABBA’s buitenaardse succes. Hoewel de groep begin jaren tachtig stopte, leeft ABBA voort in talloze populaire coverbands en een Broadwaymusical. Hun omvangrijke oeuvre wordt nog steeds goed verkocht.
UB40 was niet alleen de eerste Engelse reggaeband die grote successen boekte, het was ook de enige reggae-act die, na Bob Marley & The Wailers, op grote schaal doorbrak in de Verenigde Staten. Hoewel hun latere werk wat werd afgezwakt door een gladde popproductie, bewezen ze altijd eer aan hun reggaewortels. Op het succesvolle album Labour Of Love speelde de groep alleen covers van reggaeartiesten, waarmee de band niet veel later ook nog de studio zou induiken.
(bron: wikipedia)Croydon (Londen)
Emerson Lake & Palmer (ELP) is de naam van een Britse band uit de jaren zeventig, die wordt ingedeeld bij progressieve en symfonische rock.
Keith Emerson speelde in The Nice en Greg Lake in King Crimson, toen ze elkaar in 1969 ontmoetten in Fillmore West, waar hun beider bands zouden optreden. Toen ze samen een soundcheck deden 'klikte' het muzikaal gezien meteen.
The Nice viel al spoedig uit elkaar. King Crimson maakte nog één lp met Greg Lake,... meer
(bron: wikipedia)Oslo
A-ha is een popgroep uit Noorwegen, bestaande uit zanger Morten Harket, gitarist Paul Waaktaar-Savoy en toetsenist Magne Furuholmen. De groep ontstond in 1982 en het trio verliet Noorwegen om in Londen een muziekcarrière op te bouwen.
In 27 landen scoorde de band nummer 1-hits: "Summer Moved On" (zeventien landen), "Forever Not Yours" (twaalf landen), "Take On Me" (negen landen), "Stay on These Roads" (vier landen), "The Sun Always Shines on T.V.", "The Living Daylights", "Minor Earth Major Sky", "Velvet"... meer
(bron: wikipedia)Depeche Mode (DM) is een Britse band die elektronische muziek maakt. De synthpopformatie werd in 1980 opgericht in Basildon (Engeland). In Nederland en België scoorde de band verscheidene hits, waaronder People Are People, Just Can't Get Enough en Enjoy the Silence. De naam van de band komt van een Frans modetijdschrift, Dépêche mode, wat "modenieuws" betekent.
De huidige leden van de groep zijn:
Tourleden zijn:
Oud-leden zijn onder anderen:
In 1976 begonnen Clarke en Fletcher een bandje genaamd No Romance... meer
(bron: wikipedia)Talking Heads was een postpunk- en New Waveband uit New York die actief was van 1974 tot 1991.
Hoewel de groep zelf is ontstaan in New York, liggen de roots van de bandleden mijlenver van elkaar vandaan. Zanger-gitarist David Byrne is geboren in Dumbarton in Schotland en kwam via Canada uiteindelijk op negenjarige leeftijd in Baltimore in de Verenigde Staten terecht. Basgitariste Tina Weymouth komt oorspronkelijk uit Californië en maakte tijdens haar jeugd omzwervingen over de hele wereld. Drummer Chris... meer
LaDonna Gaines begon met zingen in een kerkkoor in haar geboortestad Boston. Toch brak de Amerikaanse zangeres door in Europa toen ze in contact kwam met de Italiaanse producer Giorgio Moroder. De combinatie van Donna’s soulvocalen en de synthesizers van Moroder leverden een nieuwe muziekstijl op: disco. Daarmee was ze van grote invloed op latere stijlen als synthipop, en indirect ook house. Donna Summer scoorde een reeks hits waaronder The Hostage (1974), Love To Love You Baby (1976), I Feel Love (nummer-1 in 1977), Bad Girls (1979) en State Of Independence (nummer-1 in 1982). Het levert haar de eretitel ‘Queen Of Disco’ op. Op haar latere albums schuift Summer meer op in de richting van de muziek uit haar jeugd (soul, gospel) en keert zich meer af van haar oude, seksueel getinte repertoire. Summer overlijdt in 2012 op 63-jarige aan kanker.
Groep die voor eeuwig verbonden blijft met de jaren tachtig. In dat de cennium scoorde de Londense groep een aantal grote hits. Het geluid van Level42 werd gekenmerkt door het typische, funky ‘slappende’ basgeluid van frontman Mark King. De groep speelde een toegankelijke combinatie van fusion, funk en pop. De grootste successen werden tussen 1984 en 1988 geboekt met een line-up die naast King ook Mike Lindup (toetsen) en de broers Phil (drums) en Boon Gould (gitaar) bevatte. Grote hits waren Lessons In Love en Running In The Family. Latere jaren worden gekenmerkt door een constant wisselende bezetting en afnemend succes. Toch brengt de groep, met King nog steeds aan boord, regelmatig nog albums uit.
Engelse popgroep die met een uitgekiende promotiecampagne, controversiële videoclips en een paar geweldige popsongs de gehele natie weet te verdelen. De BBC weigert de single Relax te draaien, vanwege de homo-erotische liedtekst. Tegelijk staat het nummer wekenlang op één in de top-40 en is het de op één na best verkochte single van 1984. Ook de single Two Tribes, een aanklacht tegen de Koude Oorlog, doet het goed. Beide singles staan op het debuutalbum Welcome To The Pleasuredome. Ten tijde van opvolger Liverpool (1986) is de populariteit van FGTH al tanende. Zanger Holly Johnson legt zich daarom toe op een solo-carrière.
Eén van de meest succesvolle popgroepen van de jaren tachtig. Hun grote hits België, Eenvoud, Vriendschap, Alles Geprobeerd en Alles Kan Een Mens Gelukkig Maken staan in het collectieve geheugen van de Nederlanders gebeiteld. De groep wordt in 1979 opgericht in Utrecht door multi-instrumentalist Henk Temming, die al snel zijn vriend en tekstschrijver Henk Westbroek bij de groep haalt. Naast het scoren van twaalf top-40 hits, behoort de winst van de Zilveren Harp (1983) tot de hoogtepunten. In 1991 valt de groep uit elkaar en Westbroek richt zich op zijn werk als radiopresentator, politicus (voor Leefbaar Utrecht) en een solocarrière. Temming is succesvol als producer. In 2001 is er een reünieconcert onder het motto ‘Al tien jaar gelukkig uit elkaar’. De samenwerking krijgt een vervolg in de albums Gekkenwerk (2008) en Liefdewerk (2011).
(bron: wikipedia)Doe Maar was een Nederlandse popgroep, die invloeden uit onder andere ska, punk en reggae combineerde tot een eigen nederpop-geluid. De band bestond oorspronkelijk van 1978 tot 1984. Doe Maar had in die jaren vooral succes bij overwegend jeugdige fans, vooral jonge tienermeisjes. Vanaf een eerste reünie in 2000 (met nieuw album) kwam Doe Maar zo nu en dan bijeen voor concertreeksen.
Na het matig ontvangen debuut Doe Maar (uit 1979, nog zonder Henny Vrienten) haalden alle vier reguliere studioalbums... meer
Bono Vox van U2 was een van de weinige echte rockhelden van de jaren tachtig. Hij wist met de Ierse band internationaal erkenning af te dwingen met een politiek betrokken benadering van muziek. Met zijn vroege werk bracht de band alternatieve rock naar de stadions, waarbij Bono’s expressieve vocalen en de heldere gitaarlijnen van The Edge nauw communiceerden met de ritmesectie, die bestond uit bassist Adam Clayton en drummer Larry Mullen Jr. In 1987 bereikte U2 de supersterrenstatus met het album The Joshua Tree, waarmee hun geluid uit de jaren tachtig een groots hoogtepunt bereikte. In de jaren negentig begon de band bewust afstand te nemen van dat epische imago en voegde elementen uit ambient, dance en elektronica toe aan het songmateriaal van Achtung Baby uit 1991. Gedurende dat decennium putten ze verder uit deze bron. Ze begonnen de 21ste eeuw in hun triomfantelijke oude vorm en werden gebroederlijk omarmd door zowel nieuwe fans als fans voor het leven.
De theatrale rock band Kiss, opgericht in de jaren zeventig op het hoogtepunt van de glitterrock, bracht met zware riffs en een eindeloze voorraad make-up een bezetting van stripfiguren tot leven. Ieder bandlid had een alter ego (Gene Simmons, duivel; Paul Stanley, knappe jongen; Ace Frehley, astronaut; Peter Criss, kat). Kiss zette een standaard voor het ultieme spektakel, waarin monstrueuze heavy rock vol pakkende hooklines werd gecombineerd met uitzinnige kostuums en decors. Criss verliet de groep, en een paar jaar later stapte ook Frehley op. Simmons en Stanley gingen dapper door met verschillende bezettingen, en vanaf het album Lick It Up (1983) nam de groep zelfs afscheid van de make-up. In 1996 hergroepeerde het originele kwartet zich en haalde de oude maskers en uitdossingen uit de mottenballen voor een enorm succesvolle tournee. De twee belangrijkste mannen van de band - Simmons en Stanley - bleven met steeds wisselende bezettingen op tournee gaan tot in het nieuwe millennium, vooral voor de lucratieve festivaloptredens.
Anouk mag zich de succesvolste rockzangeres van Nederland noemen. Eerst zingt de in Den Haag geboren zangeres jarenlang in een achtergrondkoor. Haar carrière raakt echter in een stroomversnelling wanneer zij samen met Barry Hay (Golden Earring) enkele nummers zingt op een Haags festival. Hij vraagt of ze een single op wil nemen en Anouk tekent een platencontract. Debuutalbum Together Alone (1997), met daarop het uiterst succesvolle nummer Nobody’s Wife, slaat geweldig aan. Sindsdien is Anouk niet meer weg te denken van de Nederlandse podia en festivals. Met enige regelmaat komt ze in het nieuws door haar eigenzinnige persoonlijkheid. Maar zelfs de strubbelingen met bandleden, managers en platenbazen kunnen Anouks enorme populariteit niet aantasten.
Als één van de weinige bands van haar generatie weet Live het grote gebaar terug te brengen in de popmuziek. Door deze kwaliteit wordt Live vaak vergeleken met U2, al heeft de band muzikaal meer weg van REM en de Beatles. Het vermogen grote massa's te bespelen maakt de groep tot de ideale festivalband. Zanger en songschrijver Ed Kowalczyk schrijft meeslepende rocksongs met als belangrijkste doel het publiek te inspireren. Deze bijna messiaanse aspiraties maken hem een makkelijk doelwit voor de critici. Feit is dat een goed concert van Live een bijna spirituele ervaring is. Het publiek draagt Live ondanks de kritiek op handen, waardoor een plek op Pinkpop 2002 meer dan terecht is. Daarnaast staat de band geprogrammeerd op zowel de edities 2002 als 2003 van Lowlands. (MS)
Het woord 'genie' wordt soms te snel gebruikt bij het omschrijven van popmuzikanten, maar voor Prince is deze term haast onvermijdelijk. De in 1958 geboren Amerikaan leek alles te kunnen. Sinds zijn debuut For You (1978) baarde hij opzien met een originele funk/pop/dance/rock-stijl. Zijn sound werd zowel door het grote publiek als critici gewaardeerd. Dat Prince hiervoor in zijn eentje verantwoordelijk was droeg bij aan zijn haast goddelijke status.
De songwriter, multi-instrumentalist en producer brak begin jaren 80 door met seksueel beladen nummers. Het controversiële imago zou altijd aan hem blijven kleven, maar Prince was vooral een onverzadigbare muziekliefhebber. Hij nam stapels onuitgebrachte nummers op, schreef hits voor anderen en gaf graag meerdere shows op een dag. Andere beroemde popmuzikanten leken in vergelijking met Prince lui en gemakzuchtig.
In de vroege jaren 90 zorgde een lange ruzie met zijn platenmaatschappij ervoor dat zijn artistieke werk werd overschaduwd. Ook zaten meerdere naamsveranderingen (T.A.F.K.A.P, The Symbol) zijn succes in de weg. Toch bleef hij live overtuigen en bracht hij nog enkele goed ontvangen studioalbums uit. Prince wist op het podium en in de studio te blijven verbazen en behield zo zijn unieke positie binnen de popmuziek.
(bron: wikipedia)
Bryan Guy Adams (Kingston (Ontario), 5 november 1959) is een Canadese zanger en muzikant. Hij scoorde wereldwijd vele hits met nummers als "Run To You" (1984), "Heaven" (1985), "Summer of '69" (1985), "(Everything I Do) I Do It for You" (1991), "Please Forgive Me" (1993) en "Have You Ever Really Loved a Woman?" (1995).'
Naast zijn muzikale carrière is Adams ook actief als professioneel fotograaf.
Adams werd geboren als kind van Britse ouders, die in de jaren... meer
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
De oorspronkelijke leden van Toto waren sessiemuzikanten uit Los Angeles. Zij hadden reeds met iedereen samengespeeld – van George Benson tot Boz Scaggs – en wilden nu iets voor zichzelf creëren. Vanuit het niets scoorden ze een hit met Hold The Line, een klassieke single in het adult rock genre, afkomstig van hun debuutalbum uit 1978. Hun grootste successen zouden begin jaren tachtig volgen, met de singles Rosanna en Africa, beiden van Toto IV. De band doorstond verschillende bezettingswisselingen door de jaren heen – en in 1992 overleed geheel onverwachts één van de oprichters, drummer Jeff Porcaro – maar Toto ging door. Het weerhield de individuele leden er niet van lucratieve solocarrières op te zetten.
De afzonderlijke leden van Bløf beginnen in Engelstalige rockbands. Bassist (en neerlandicus) Peter Slager probeert het ook in het Nederlands en met succes. De band treedt vaak op en de duizend exemplaren van het zelfuitgebrachte debuut verkopen snel uit. Aan De Kust groeit uit tot een alternatief volkslied in hun thuisprovincie Zeeland. Het album Helder (1998), en dan vooral de single Liefs Uit Londen, betekent de landelijke doorbraak voor de band. In 2001 komt drummer Chris Götte om bij een motorongeluk. Aangeslagen gaat Bløf door en wint in 2003 de Nederlandse Popprijs. De cd Umoja (2004), opgenomen met artiesten uit alle delen van de wereld, zorgt voor nieuwe impulsen in het herkenbare groepsgeluid van de band.
De Counting Crows komen uit Californië. Spil van de groep is leadzanger Adam Duritz. Duritz zit aan het begin van zijn carrière geregeld met zichzelf in de knoop. Dat lijkt ook de belangrijkste inspiratie voor de teksten van het zestal. In 2003 duiken de Counting Crows voor het eerst op in de Nederlandse hitlijsten als ze Joni Mitchells Big Yellow Taxi in een eigentijds jasje steken. De echte doorbraak komt een jaar later wanneer Holiday In Spain – opgenomen met de Zeeuwse band Bløf – op nummer 1 komt in de top 40. Sindsdien is de band in Nederland een graag geziene podium-act.
Rick James (1948-2004) werd geboren als James Ambrose Johnson Jr. in New York. In zijn tienerjaren vormde hij de band The Mynah Birds, waarin ook latere sterren als Neil Young en Bruce Palmer meespeelden. Toen hij vijftien jaar was nam hij dienst in de Naval Service maar door zijn muzikale carrière moest hij vaak verstek laten gaan. Hij werd aangeklaagd en vluchtte naar Canada. Nadat hij succes kreeg in de muziek, keerde hij noodgedwongen terug naar de VS en verbleef enkele tijd in de gevangenis. Na zijn ontslag ging hij aan het werk bij platenmaatschappij Motown, eerst als songschrijver maar later ook als uitvoerend artiest. Zijn grote doorbraak kwam met het album Street Songs (1981), waarop hij zich profileerde als een onverbeterlijk feestbeest, treffend verwoord in de tekst van zijn grootste hit Superfreak. Het bleek moeilijk om aan het extravagante imago te voldoen en Rick James ging bijna ten onder aan zijn met veel drugs gepaard gaande levensstijl. Het succes van Street Songs wist hij niet meer te evenaren. Zijn enige Grammy-onderscheiding was ironisch genoeg voor U Can't Touch This, de remake die rapper MC Hammer in 1990 maakte van Superfreak. Vrijdag 6 augustus 2004 overleed Rick James aan de gevolgen van een hartaanval. Hij is 56 jaar geworden.
De niet aflatende intensiteit van James Browns muziek maakte hem één van de meest herkenbare en invloedrijke artiesten sinds de jaren vijftig. Hij begon als gospelzanger, maar stapte al snel over naar rhythm and blues, waarna hij hits begon te scoren. In de loop van de jaren zestig transformeerde de zelfverklaarde Godfather Of Soul eigenhandig het rhythm and blues-geluid tot een strakke, stuwende stijl, waarmee hij mede aan de basis van de funk stond. In de daaropvolgende decennia dreigden persoonlijke problemen de immer gepassioneerde Brown op een zijspoor te zetten maar hij wist steeds terug te komen. De ontelbare JB samples - al dan niet aan hem toegeschreven - die op rap- en hiphopplaten zijn terug te vinden getuigen van zijn blijvende invloed. De 'godfather of soul' overleed op Eerste Kerstdag 2006.
(bron: wikipedia)Mr. Mister is een Amerikaanse pop-/rockgroep, die in de jaren tachtig van de twintigste eeuw succesvol was. Na een achtjarig bestaan tussen 1982 en 1990, maakte de band in 2010 zijn comeback.
Mr. Mister bestond oorspronkelijk uit leadzanger en bassist Richard Page (Keokuk, 16 mei 1953), gitarist Steve Farris, toetsenist en vocalist Steve George (Phoenix, 20 mei 1955) en drummer Pat Mastellotto (Chico, 10 september 1955). De band werd in 1986 gevormd en ging in 1988 uit elkaar. Hiervoor hadden... meer
The Scene was een Nederlandstalige rockband uit Amsterdam die opviel vanwege de poëtische teksten van frontman Thé Lau. De groep werd opgericht in 1979 en zong aanvankelijk vooral in het Engels. Na een lange aanloopfase brak de groep in 1991 door naar een breder publiek toen het nummer Blauw een hit werd. Een jaar later wordt de groep onderscheiden met de Popprijs. In 2002 zet Lau een punt achter The Scene en richt zich op zijn solo-activiteiten, met name als schrijver. Wanneeer begin 2013 duidelijk wordt dat Lau terminaal ziek is, komt The Scene weer bij elkaar voor een reeks afscheidsconcerten. Het wordt een zegetocht met shows op Pinkpop en in de HMH. Met het overlijden van Lau op 23 juni 2015 komt er ook een einde aan The Scene.
Ontstaan uit de resten van de Amsterdamse groep Stampei, wist De Dijk tijdens de eerste Nederlandstalige golf begin jaren tachtig zijn eerste bekendheid te vergaren. Bloedend Hart was de eerste single waarop de rock-‘n-soul van de band tot volle wasdom kwam. De Amerikaans aandoende muziek kreeg een extra dimensie door de grootsteedse, romantische teksten van voorman Huub van der Lubbe. Tot de topgroepen hoorde De Dijk, dat zich vernoemde naar de beruchte Amsterdamse straat de Zeedijk, toen nog niet. Dat kwam pas jaren later, toen de groep zich door eindeloos op te treden een loyale aanhang had verworven, wat zich vertaalde in steeds betere verkoopcijfers voor de albums en de eerste echte top 40-hit in 1987 (Mag Het Licht Uit).
Samen met The Scene behoorde De Dijk tot de voorlopers van de tweede Nederlandstalige golf in de jaren negentig. Maar ook veel van de grote namen uit die tijd (Volumia!, De Kast) wist De Dijk uiteindelijk te overleven. Door regelmatig een ‘sabbatical’ in te lassen wist de band te voorkomen dat hij in een sleur terecht kwam. In 2006 vierde de band zijn 25-jarig jubileum met de gevleugelde woorden: We Beginnen Pas.
