Toen rock-n’-rollpionier Ike Turner de jonge Ann Bullock voor het eerst hoorde zingen, sloeg hij steil achterover. Hij besloot zijn band in dienst te zetten van deze explosieve zangeres met wie hij ook trouwde. Door jarenlang avond aan avond op te treden met The Ike & Tina Turner Revue groeide de groep uit tot een weergaloze liveband die elk publiek plat wist te spelen met hun opwindende soul en strakke rhythm & blues. Nadat de band het voorprogramma verzorgde van de eerste Amerikaanse stadiontoernee van de Rolling Stones (1969) werd de groep ook geliefd onder blanke rockfans. In 1976 stapte Tina uit de groep, mede vanwege de jarenlange mishandelingen van Ike. Het stel scheidde in 1978 formeel. Beiden gingen solo verder. Tina groeide uit tot één van de absolute supersterren van de jaren tachtig, maar Ike wist met zijn solocarrière de glorie van weleer nooit meer te benaderen.
meer
Invloedrijke Britse band rond de zingende gentleman Bryan Ferry. De uitzinnig uitgedoste bandleden staan begin jaren zeventig samen met David Bowie en T.Rex aan de basis van de glamrock. Met name op de eerste vier albums weet ‘Roxy’ een juiste mix te vinden tussen experiment, intellect, humor en popgevoel. Ook in Nederland scoort de groep hits met topsongs als Do The Strand (1973) en Love Is The Drug (1975). Een jonge Brian Eno speelt mee op de eerste twee albums. Na zijn vertrek schuift Roxy Music steeds verder op richting mainstream pop. De groep verliest wat oude fans maar weet ook met toegankelijke albums als Flesh & Blood (1980) en Avalon (1982) te scoren. Nadat de groep in 1983 uiteen valt bewandelen diverse ex-leden (Ferry, Eno, gitarist Phil Manzanera en saxofonist Phil Mackay) met wisselend succes het solopad.
Chaka Khan (echte naam: Yvette Stevens) groeide op in een muzikale familie in een arme wijk van Chicago. Ze maakte de middelbare school niet af, maar zong in allerlei bandjes. Met de funkband Rufus brak ze door naar een groot publiek. Die groep was vooral aan het einde van de jaren zeventig bijzonder succesvol. In 1978 bracht Chaka haar eerste solo-album uit en scoorde met I'm Every Woman direct een enorme discohit. In de jaren tachtig en negentig stoeide de zangeres ook met jazz (op het album Echoes Of An Era), hiphop (onder meer in samenwerking met rapper Guru) en r&b.
Samen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
(bron: wikipedia)Earth, Wind & Fire (ook wel EWF genoemd of The Mighty Elements of the Universe) is een Amerikaanse band die soul, funk, jazz- en discomuziek maakt – en ook verschillende muziekstijlen combineert – met prominente rollen voor percussie, blazers, kalimba, bas en zang. De band was vooral in de jaren zeventig populair.
De band werd in 1969 in Chicago opgericht door Maurice White, voormalig sessiedrummer van het Chess-label, het songwritersduo Wade Flemons en Don Whitehead en gitarist Michael Beale. Onder... meer
Dichteres en schrijfster Patti Smith geniet begin jaren zeventig al bekendheid in de New Yorkse underground met haar energieke poëzievoordrachten. Haar werk is doorspekt met een iconische verering voor rockhelden als Jim Morisson, Brian Jones en Jimi Hendrix. Namen aan wie zij zich ook meet wanneer zij begint te zingen en in 1975 haar debuutplaat Horses maakt onder leiding van producer John Cale. Horses heeft een krachtig garagerock-achtig geluid, het decor waartegen Smith haar epische teksten half gesproken/half gezongen uitspuwt. Zij vindt niet veel later een prominente plek in de New Yorkse new wave scene en heeft in 1978 zelfs een wereldwijde hit met het, samen met Bruce Springsteen geschreven nummer Because The Night. Jarenlang verdwijnt zij vervolgens van het toneel om zich te wijden aan haar echtgenoot Fred 'Sonic' Smith (MC5) en hun kinderen. Pas na het overlijden van Smith keert zij in 1996 terug aan het muziekfront met Gone Again. Ondanks de voorafgegane persoonlijke tragedie klinkt de zangeres hierop krachtiger en geïnspireerder dan ooit. Patti Smith was de eerste zangeres die haar vrouwelijkheid onopgesmukt en met androgyne kracht verbond aan persoonlijke obsessie en spiritualiteit. Een rockpriesteres die navolging vond in onder andere Alanis Morissette en P.J. Harvey. (MR)
Als er één man symbool kan staan voor de ontwikkeling van de blues, dan is dat Muddy Waters wel. Waters werd in 1913 als McKinley Morganfield geboren op het platteland van Mississippi. Daar speelde hij akoestische blues die in 1941 werd vastgelegd door Alan Lomax, de bekende verzamelaar van volksmuziek. In 1943 vertrok Waters naar Chicago waar hij een belangrijke rol speelde bij het ‘electrificeren’ van de blues. Aan zijn hand groeide de blues uit luid verstrekte stadmuziek. Waters bekendste nummers (Hoochie Coochie Man, Mannish Boy) werden door veel bekende artiesten gecoverd zoals The Rolling Stones en de Allman Brothers Band. Waters overleed in 1983. Zijn zoon Big Bill Morganfield zette het vak voort.
De twee hoofdrolspelers van Focus waren zanger/pianist/fluitist Thijs van Leer en gitarist Jan Akkerman. Niet gehinderd door bescheidenheid speelt de groep een flamboyante mix van rock en klassiek, die de groep in het topsegment van de internationale progrock plaatst. Met Sylvia scoort de groep in 1973 een flinke hit in Engeland, waarna een remake van Hocus Pocus zelfs de Amerikaanse top tien haalt. Botsende ego’s zorgen er voor dat groep uit elkaar valt en de afzonderlijke leden verder werken aan succesvolle solocarrières. In 1985 begraven Akkerman en Van Leer de strijdbijl om nog één album op te nemen, dat helaas slecht wordt ontvangen.
(bron: wikipedia)Boz Scaggs, geboren William Royce Scaggs, (Canton (Ohio) 8 juni 1944) is een Amerikaanse singer-songwriter en gitarist. Zijn muziek valt binnen de genres bluesrock en soul, maar het kent invloeden uit het countrygenre.
Doordat het beroep van zijn vader handelsreiziger was, verhuisde Scaggs een aantal maal in zijn jeugd; eerst naar Oklahoma, later naar Plano. Hij studeerde aan een privéschool in Dallas; het St. Mark’s School of Texas, waar hij de bijnaam Bosley krijgt; later afgekort tot Boz. Op zijn... meer
Hoewel ze uit een compleet ander muzikaal vaatje tapten, putten The Specials voor hun inspiratie uit dezelfde bron als de punk. In hun teksten kwamen kwaadheid en frustratie over de deplorabele staat van Engeland, dat eind jaren zeventig kampte met massale werkeloosheid en armoede, tot uiting. Muzikaal liet de groep onder leiding van toetsenist Jerry Dammers zich beïnvloeden door de ska en rocksteady uit Jamaica. Die mix van uptempo muziek en felle teksten maakte van The Specials veruit de meest urgente afgevaardigde van de zogenaamde 2-Tone beweging, vernoemd naar het label dat de band zelf oprichtte en waar gelijkgestemden als Madness en The English Beat een plek vonden. Na de onheilspellende single Ghost Town viel de groep uit elkaar. Bandleden keerden terug in groepen als Fun Boy Three (zanger Terry Hall) en The Special A.K.A. (Dammers).
De wortels van 10cc lagen in de jaren zestig. Zanger/gitarist Graham Gouldman schreef toen hits voor onder meer The Yardbirds en The Hollies. De bandleden van 10cc boorden hun songschrijverkwaliteiten aan om prima popliedjes met humoristische teksten te schrijven. Deze formule vormde de basis voor een reeks aan hitsingles. Dreadlock Holiday, I’m Not In Love en Rubber Bullets waren zowel charmant als spottend. In 1976 verlieten Kevin Godley en Lol Creme de band. Het duo nam een aantal succesvolle albums op en regisseerde video’s voor andere artiesten. De overige leden van 10cc gingen verder. In de jaren tachtig boekte de groep minder successen dan het decennium er voor. In latere decennia kwam de groep een paar keer bij elkaar voor reünie-optredens.
‘Half-aristocraat, half-hippie’ is een omschrijving die goed past bij de lichtelijk excentrieke multi-instrumentalist Kevin Ayers. Ayers groeide op in Maleisië, als zoon van een Britse diplomaat. Eenmaal terug in Engeland richtte hij de beatband The Wilde Flowers op. Uit de as van die groep verrees The Soft Machine, een grillige groep die aan de basis van prog- en jazzrock stond. Ayers schreef de helft van het baanbrekende debuutalbum, maar besloot in 1968 uit de groep te stappen. Hij verhuisde naar Ibiza en bestookte de wereld met zijn solo-albums die gekleurd werden door zijn warme baritonstem.
(bron: wikipedia)Hall & Oates is een Amerikaans muziekduo bestaande uit Daryl Hall (11 oktober 1946) en John Oates (7 april 1948), afkomstig uit Philadelphia. Ze waren het populairst in de jaren 70 en 80, toen ze zes nummer 1-hits scoorden in de Billboard Hot 100. Enkele van hun bekendste nummers zijn Maneater en Adult Education.
Hall & Oates kwamen elkaar in 1967 tegen in Philadelphia tijdens een bandwedstrijd; ze bleken aan dezelfde universiteit te studeren en in dezelfde muziek geïnteresseerd. Hun... meer
(bron: wikipedia)Labelle was de naam van het vocale trio bestaande uit de zangeressen Patti LaBelle (pseudoniem van Patricia Holt), Nona Hendryx en Sarah Dash, gedurende de periode 1970-1976. De groep was daarvoor actief als Patti LaBelle & the BlueBelles. Onder hun nieuwe manager Vicki Wickham wijzigden ze in 1970 hun naam in Labelle en veranderden van stijl: in plaats van popdeuntjes kozen ze voor een mengeling van soul, funk, (proto-)disco en rock. Bij hun optredens gingen ze zich kleden in bizarre,... meer
Carlos Santana is een van de zeldzame gitaristen met een direct herkenbaar geluid. Zijn band Santana boekte internationale successen met een soulvolle mix van blues, rock en latin. Zijn psychedelische platen uit de jaren zestig, fusionalbums uit de jaren zeventig en popcrossovers rond 2000 zorgden ervoor dat Carlos Santana uitgroeide tot een gerespecteerde en invloedrijke artiest. Hoewel Santana hits scoorde van de late jaren zestig tot de vroege jaren tachtig, bleef hij daarna uit het zicht van het grote publiek totdat hij in 1999 een grote hit scoorde met zijn comebackalbum Supernatural. Op dit album werkte Santana samen met een nieuwe generatie popsterren die hem introduceerden bij een heel nieuw publiek.
Hoewel pers en publiek zich aanvankelijk vooral interesseerden in het knappe uiterlijk van zangeres Debbie Harry, was Blondie één van de eerste new wave bands, die in de jaren zeventig experimenteerde met andere muziekstijlen. De band begon in de jaren zeventig in de scene rond de CBGB club in New York. De band boekte enorm commercieel succes toen ze hun door meidengroepen beïnvloede punkpop lardeerden met disco, reggae en rap. Nadat de groep in de vroege jaren tachtig uiteen viel, ging Harry solo. Ook acteerde ze in een aantal speelfilms. Blondie had in de late jaren negentig een succesvolle reünie en hun nieuwe album bewees dat de band nog lang niet klaar was.
Eén van de reuzen in de Britse progrock, vooral populair aan het begin van de jaren zeventig. De groep werd in 1968 opgericht in Blackpool door de Schotse zanger/dwarsfluitist Ian Anderson. De groep, door haar fans liefkozend ‘Tull’ genoemd, viel op door de stevige invloeden uit Engelse en Keltische volksmuziek. Ook wanneer progrock minder populair wordt, blijft Jethro Tull een graag geziene gast op internationale podia. Niet in de laatste plaats door de sterke liveshows met Anderson als troef, die vaak fluit speelt staande op één been. De groep verbaast in 1990 vriend en vijand door een Grammy Award voor beste ‘heavy metal act’ te winnen, ten koste van Metallica. Jethro Tull reageert met de voor hun kenmerkende humor op de daaropvolgende consternatie. Ze plaatsen in een Engels tijdschrift een paginagrote advertentie met de tekst: ‘The flute is a (heavy) metal instrument’.
“Vóór Elvis was er niets”, sprak John Lennon ooit. Een overdreven stelling, maar Elvis Presleys plotselinge beroemdheid, halverwege de jaren vijftig, ontketende een muzikale en sociale revolutie waarvan de impact nog altijd wordt gevoeld. De charmante jongeman uit Tupelo, Mississippi werd ontdekt door labelbaas Sam Phillips van Sun Records. Phillips nam de jonge zanger onder zijn hoede, wat resulteerde in de eerste single That’s All Right (Mama). De rest van het verhaal is goed vastgelegd. Elvis veroverde de hitlijsten en won later ook het bioscooppubliek voor zich. Presley was een ware ‘king’ en zijn unieke mix van country, pop en rhythm & blues was de hoeksteen van de rock-'n-roll.
Kraftwerk maakte tijdens het hippietijdperk deel uit van de krautrockstroming. Deze Duitse pioniers van de electropop wisten zich echter al snel te onderscheiden van hun langharige tijdgenoten door de lange drugsgerelateerde jams in te ruilen voor een gedefinieerd en precies geluid, waarvan het mechanische aspect een deel van de charme was. Hun pakkende, eenvoudige synthesizermelodieën waren van doorslaggevende invloed op achtereenvolgende generaties van elektronische muzikanten. Kraftwerk kan worden beschouwd als de voorvader van zowel de synthipop van de jaren tachtig en de elektronica van de jaren negentig.
Onder aanvoering van zanger, gitarist en übernerd Hans Vandenburg weet het Haagse Gruppo Sportivo, vernoemd naar een Italiaanse circusact, zich eind jaren zeventig naar de top van de Nederpop te spelen, met aanstekelijke popsingles als Hey Girl!, Rock ’n Roll en Disco Really Made It. Humor speelt een belangrijke rol in het werk van Vandenberg en veel van zijn liedjes bevatten woordgrappen of zijn persiflages op het werk van anderen. Belangrijk is de interactie tussen Vandenburg en het achtergrondkoor de Grupettes, bestaande uit Meike Touw en Josée van Ierssel. Op het hoogtepunt van het succes maakt Vandenburg de soloplaat Buddy Odor Is A Gas. De plaat flopt en als hij het kort daarop weer met Gruppo probeert is het momentum verdwenen. Als live band blijft Gruppo Sportivo onverminderd populair. Vandenburg blijft zich vermaken met allerlei zijprojecten, waarvan de Nederlandstalige band Dierenpark het langste leven beschoren is.
Lou Reed behoort tot de weinige grote literaire woordkunstenaars die de popgeschiedenis rijk is. Na het verlaten van zijn eigen band Velvet Underground in 1970 drukte hij een stempel op dit decennium met indrukwekkende soloalbums als Berlin en het door David Bowie geproduceerde Transformer. Zijn toenemende oeuvre was vervolgens van wisselende kwaliteit en beleefde pas in de loop van de jaren tachtig nieuwe hoogtepunten met albums als The Blue Mask en New York. Gedurende zijn carrière ging hij regelmatig bijzondere samenwerkingen aan met onder andere zijn oude bandmaat John Cale en de excentrieke theatermaker Robert Wilson. Daarnaast bleef hij immer een ondoorgrondelijke grotestadspoëet en onbetwist een van de meest invloedrijke songwriters van de twintigste eeuw. Reed was getrouwd met de Amerikaanse kunstenares Laurie Anderson. Hij overleed op 71-jarige leeftijd op 27 oktober 2013 aan een leveraandoening.
(bron: wikipedia)The Isley Brothers is een Amerikaanse rhythm-and-blues- en soulgroep uit Cincinnati, Ohio; de oorspronkelijke samenstelling bestond uit O'Kelly, Rudolph en Ronald Isley. The Isley Brothers bereikten vanaf de jaren 50 tot begin 21e eeuw zes decennia achter elkaar één of meer hitnoteringen in de Billboard Hot 100. Hiermee zijn ze een van de langst actieve groepen in de popgeschiedenis.
The Isley Brothers begonnen in 1954 als gospelmuziekensemble, maar na de vroege dood van broer Vernon in 1955 stapten ze over... meer
Robbie van Leeuwen is één van de meest ambitieuze en gedisciplineerde muzikanten uit de Haagse beatscene van de jaren zestig. Na in 1967 uit The Motions te zijn gestapt, stort hij zich met volle overgave op zijn nieuwe project Shocking Blue. De band gaat moeizaam van start, maar met de komst van de sexy zangeres Mariska Veres vallen de puzzelstukjes op hun plaats. Als de Amerikaanse producer Jerry Ross zich ontfermt over hun Nederlandse toptiensingle Venus gaat in 1970 ook Amerika overstag. Het is de eerste Nederlandse single die de Amerikaanse top tien weet te bereiken, en haalt uiteindelijk zelfs de eerste plaats. Er breken enkele uiterst succesvolle jaren aan. Maar in 1973 is van Leeuwen opgebrand en stapt uit de band; een jaar later stopt ook de rest er mee. Venus wordt daarna nog tweemaal een wereldhit, in versies van Stars On 45 en Bananarama. Diverse reünies volgen zonder dat het succes van weleer herhaald wordt. Begin jaren negentig komt de groep opnieuw in de belangstelling als de grungeband Nirvana voor zijn eerste single de obscure Shocking Blue-compositie Love Buzz covert.
Wereldwijd staat het Engelse Black Sabbath bekend als dé belichaming van heavy metal. De band wist in de jaren zeventig de aandacht te trekken met een loodzware brij van monumentale gitaarriffs, eindetijdsvisioenen en op horrorfilms geïnspireerde teksten. Nadat frontman
Ozzy Osbourne in 1979 succesvol als soloartiest verderging, trok het overgebleven trio onvermoeibaar verder met een aantal vervangers, onder wie
Rainbow’s
Ronnie James Dio. In 1997 organiseerde Ozzy met zijn voormalige bandmaten een veelbesproken reünie, wat uiteindelijk in 2013 leidde tot de comebackplaat
13.
Aanvankelijk werkte Alan Parsons als studiotechnicus in de beroemde Abbey Road Studio’s. Zo werkte hij aan beroemde albums als Let It Be (The Beatles) en Dark Side Of The Moon (Pink Floyd). Zijn Project begon in 1975 dan ook in de studio waar Parsons het meerendeel van de instrumenten zelf inspeelde. Met Old And Wise en Don’t Answer Me halverwege de jaren tachtig twee grote radiohits, maar Alan Parsons Project bleef een studioproject. In de topdagen trad de band niet op. Pas in 1990 trad de Project ook live op, onder meer met Parsons muzikale rechterhand, zanger Eric Woolfson.
Met hun albums Rattus Norvegicus en No More Heroes vestigden The Stranglers in 1977 hun naam. Hun korte, directe liedjes sloten aan bij de punk maar The Stranglers waren eigenlijk te oud en te muzikaal voor een echte punkband. Het Doors-achtige orgelgeluid van toetsenist Dave Greenfield en de melodieuze baslijnen van Jean-Jacques Burnel gaven de groep een uniek geluid. Ook in Nederland was de groep populair met top-40 hits en optredens in Toppop en op Pinkpop. Zanger/gitarist Hugh Cornwell stapt in 1990 uit de groep en de overige drie leden gaan onophoudelijk door en daarmee blijkt The Stranglers een groep met een opvallend lange adem.
(bron: wikipedia)Janis Ian, geboren als Janis Eddy Fink (Farmingdale, 7 april 1951), is een Amerikaans singer-songwriter en auteur.
Ian leerde al op 3-jarige leeftijd pianospelen van haar vader, een muziekleraar.
Op 14-jarige leeftijd debuteerde zij met een zelfgeschreven liedje, Society's Child, dat haar in de Verenigde Staten van 1966 meteen nationaal bekend maakte (top 15-notering in de Billboard Hot 100). De tekst ging over een relatie tussen een blank meisje en een zwarte jongen. De discussie of zoiets wel kon, brandde... meer
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
Lynyrd Skynyrd was één van de groepen die hardrock injecteerde met invloeden uit blues, soul en gospel: ‘southern rock’, een geluid dat rechtstreeks uit het zuiden van de VS kwam. De groep vernoemde zich naar Leonard Skinner, de gymleraar op hun middelbare school. Het rootsy geluid van de band en het lijzige accent van zanger Ronnie van Zant sprak veel Amerikanen aan. De groep scoorde grote hits met nummers als Sweet Home Alabama en Freebird. De opmars van de groep werd in 1977 wreed onderbroken door een vliegtuigongeluk waarbij drie bandleden omkwamen. Vanaf 1987 speelt een incarnatie van de groep, met Ronnie’s broer Johnny van Zant als zanger, verder onder de oude naam. Live staat de groep nog altijd haar mannetje, maar de cd’s kunnen niet tippen aan de albums die de groep in de jaren zeventig uitbracht.
In een tijd dat ‘progressive rock’ steeds ontoegankelijker werd voor het poppubliek wist Electric Light Orchestra juist wel een groot publiek te bereiken. Voortbordurend op het symfonische werk van The Beatles groeide ELO uit tot één van de populairste groepen van de jaren zeventig. De groep werd in 1970 opgericht in het Engelse Birmingham door Roy Wood (ex-frontman van The Move) en Jeff Lynne. De excentrieke Wood verliet de groep als in ’72 waarmee de band vooral het geesteskind van Lynne werd. De albums van ELO verkochten, dankzij intelligente hitsingles als Mr. Blue Sky, Turn To Stone en Can’t Get It Out Of My Head, uitstekend. In de jaren tachtig nam de populariteit af en in 1986 besloten de drie overgebleven leden er een punt achter te zetten. In 2001 kwam de groep wel weer bij elkaar voor het reünie-album Zoom.
(bron: wikipedia)Don Quishocking was een cabaretgroep die werd opgericht in 1967.
De groep kwam voort uit een initiatief van George Groot op het Instituut voor Neerlandistiek te Amsterdam en de cabaretplannen van Fred Florusse bij Philips Nederland in Eindhoven. De groep bestond in het begin uit Pieter van Empelen (muziek), Fred Florusse, George en Anke Groot (in het begin nog Anke Petersson) en Jacques Klöters. Van Empelen werd in 1977 vervangen door Willem Jan Gevers. In 1980 verliet Anke Groot de... meer
(bron: wikipedia)The Sweet was een Britse glamrockband met hoogtijdagen tussen 1971 en 1978. De band werd opgericht in 1968 als Sweetshop, later afgekort tot Sweet. De succesbezetting bestond uit Andy Scott (gitaar/zang), Steve Priest (bas/zang), Brian Connolly (zang) en Mick Tucker (drums/zang), van wie in 2020 enkel Andy Scott nog in leven is. Kenmerkend voor deze band is de hoge samenzang.
The Sweet maakte begin jaren 70 bubblegummuziek onder toeziend oog van producersduo Nicky Chinn en Mike Chapman (Chinnichap, ook bekend... meer
Earth & Fire wordt eind jaren zestig opgericht in het Haagse voorstadje Voorburg. De basis wordt gevormd door de broers Chris (gitaar) en Gerard Koerts (toetsen) maar pas met de komst van zangeres Jerney Kaagman is de succesbezetting een feit. Mede door het prominente gebruik van de mellotron heeft de muziek van Earth & Fire symfonische trekjes, al zijn de singles stuk voor stuk slim gecomponeerde popsongs. Begin jaren zeventig breidt het succes zich langzaam uit naar andere Europese landen, vooral Duitsland. Opmerkelijk is dat de pakkende singles vergezeld gaan van pretentieuze albums, geheel volgens de mode van die tijd. Halverwege de jaren zeventig lijkt de hoogtijperiode voorbij, maar dan scoort de band in 1979 alsnog de grootste hit uit zijn loopbaan: Weekend. Het blijkt een laatste oprisping, drie jaar later gaat de groep uit elkaar. Kaagman werpt zich jaren later op als vertegenwoordiger van muziekmakend Nederland, en wordt voorzitter van de muzikantenvakbond BV Pop. Later wordt ze bij een jeugdig publiek bekend als stoïcijns jurylid van de talentenjacht Idols.
Met zijn ruw fluwelen, laconieke stemgeluid, rudimentaire gitaarspel en stemmige songs was J.J. Cale in de jaren zeventig de belangrijkste architect van een geluid wat later benoemd zou worden als de Tulsa sound, naar zijn thuishaven in Oklahoma. Zijn laid back mix van country, blues en rock ‘n’ roll was van grote invloed op Eric Clapton, die meer dan eens hits behaalde met Cale's songs. Velen, van de Britse rockers Gomez tot de Amerikaanse jamband Widespread Panic, zijn schatplichtig aan Cale maar weten zelden het niveau te halen van de solo-albums van deze bescheiden legende. Helaas verschijnen deze nog maar sporadisch en lijkt hij vandaag de dag al van een prepensioen te genieten.
(bron: wikipedia)Colin Blunstone (Hatfield (Hertfordshire), 24 juni 1945) is een Brits zanger.
In 1964 vormde Blunstone samen met toetsenist Rod Argent, gitarist Paul Atkinson, bassist Chris White en drummer Hugh Grundy de band The Zombies. De bekendste hits waren She's Not There, Tell Her No en Time of the Season.
Na het uiteenvallen van de band in 1968 begon Blunstone aan zijn solocarrière. Onder het pseudoniem Neil McArthur nam hij nogmaals de Zombies-hit She's Not There op, met als B-kant World... meer
(bron: wikipedia)Pacific Gas & Electric was een Amerikaanse bluesrockband uit de jaren 60 en 70. De band werd geleid door zanger Charlie Allen. Hun grootste hit was "Are You Ready?".
De band werd opgericht in Los Angeles in 1967 door gitarist Tom Marshall, bassist Brent Blok, tweede gitarist Glenn Schwartz (voorheen van The James Gang) en drummer Charlie Allen, die eerder speelde in de band Bluesberry Jam. Toen duidelijk werd dat Allen de beste zanger was in de nieuwe groep, werd... meer
(bron: wikipedia)Blue Öyster Cult is een Amerikaanse hardrockband die eind jaren zestig gevormd werd en nog steeds actief is. De band is waarschijnlijk het bekendst van twee nummers: (Don't Fear) The Reaper van het album Agents of Fortune uit 1976 en Burnin’ for You van het album Fire of Unknown Origin uit 1981. The Reaper werd gebruikt in onder andere de televisieverfilming van het boek The Stand van Stephen King. Twee andere bekende liedjes zijn Godzilla van Spectres (1977) en Astronomy... meer
Er zijn maar weinig Nederlandse artiesten die meer charisma en energie in huis hadden dan Ramses Shaffy (1933–2009). De levenslustige liedjes die hij met zijn cabaret Shaffy Chantant zong, verwoordden het lentegevoel van de jaren zestig. De theatrale zanger / schrijver / acteur kende ook een aantal dieptepunten in zijn leven zoals zijn alcoholverslaving en een faillissement in 1970. Dat schreef hij overtuigend van zich af met nummers als We Leven Nog en Laat Me. Vanaf de jaren negentig trok Ramses zich terug uit het openbare leven, maar zijn invloed liet zich nog altijd gelden. Bekende artiesten als Maarten van Rozendaal en De Dijk zijn hoorbaar beïnvloed door Ramses.