(bron: wikipedia)George Clinton (Kannapolis, 22 juli 1941) is een Amerikaanse muzikant, die als een van uitvinders van de funk wordt beschouwd. Hij is het brein achter de bands Parliament en Funkadelic die gedurende de jaren zeventig en begin jaren tachtig groot waren. Sinds 1981 is hij ook als soloartiest bekend.
Clinton werd geboren in Kannapolis, North Carolina en groeide op in Plainfield, New Jersey. In Plainfield had hij een kapperszaak waar hij al snel de doo-wopgroep The Parliaments vormde, geïnspireerd door... meer
(bron: wikipedia)Isaac Lee Hayes (Covington, 20 augustus 1942 – Memphis, 10 augustus 2008) was een Amerikaans soul- en funkmusicus en acteur. Isaac Hayes kreeg vooral grote bekendheid met de soundtrack Theme from Shaft voor de blaxploitation-film Shaft uit 1971. In latere jaren kreeg hij bekendheid bij een nieuw publiek door zijn stem te verlenen aan het karakter Chef in de animatieserie "South Park".
Isaac Hayes verloor op vrij jonge leeftijd zijn ouders, waarna hij werd opgevoed door zijn grootouders. Op zijn... meer
(bron: wikipedia)Curtis Mayfield (Chicago, 3 juni 1942 – Roswell, Georgia, 26 december 1999) was een Amerikaans soul- en funkzanger, -liedschrijver en -gitarist. Zijn muziek werd gekenmerkt door symfonische soul met een hoge tenorstem en was van grote invloed op de Chicago soul en hiphop. Hij was een van de eerste artiesten die in zijn muziek aandacht gaf aan de rassenproblematiek en de burgerrechtenbeweging. Mayfield werd vooral bekend met de soundtrack van de blaxploitationfilm Super Fly.--
Eind jaren vijftig vormde hij samen... meer
#DOORVERWIJZING [[Parlement (koninkrijk Frankrijk)]]
The Meters uit New Orleans gelden als één van de grondleggers van de funk. De groep, opgericht door de Art en Cyril Neville (later allebei ook actief in The Neville Brothers) ontstond eind jaren zestig. Aanvankelijk werkten The Meters vooral als de huisband van Alain Toussaints Sansu-label. Nummers als Look-Ka Py Py en Cissy Strut demonstreerden de Meters-sound: rauw, kaal en funky. In de ritmes klonk het geluid van ‘second line parades’, de feestelijke optochten die zo kenmerkend zijn voor New Orleans. In 1975 en 1976 toerde de groep onder meer als voorprogramma van The Rolling Stones. In 1977 viel de groep uit elkaar. De verschillende bandleden brachten solo-albums uit en een deel ging vanaf 1994 verder onder de naam The Funky Meters.
De Amerikaanse zanger Solomon Burke is een ware soullegende. Zijn pioniersrol in de soulmuziek is moeilijk te overschatten. Daarnaast was Burke, als begrafenisondernemer, predikant van een eigen kerk en met zijn opvallende podiumverschijning ook nog eens een bijzonder interessant figuur. Sinds een radiodeejay hem kroonde tot King Of Rock & Soul, trad Burke steevast op in een mantel met een kroon op. Toen hij te zwaarlijvig werd om nog staande op te treden, liet hij een troon op het podium installeren. Zijn carrière gaat terug tot het begin van de jaren zestig, toen Burke legendarische opnamen maakte voor het Atlantic-label. Als eerste zwarte artiest waagde hij zich toen aan countryrepertoire. Dat deed hij zo overtuigend dat hij na het scoren van een countryhit geboekt werd door de Ku Klux Klan. Op het podium vocht hij amusante verbale vetes uit met die andere soulzanger met koninklijke aspiraties: James Brown. Vanaf de jaren zeventig werd de zanger steeds minder succesvol en werden eerdergenoemde nevenactiviteiten steeds belangrijker. In 2002 bracht hij zijn comebackalbum Don't Give Up On Me uit. Deze cd, waarop hij liedjes zong die voor hem werden geschreven door onder anderen Elvis Costello, Tom Waits en Brian Wilson, werd erg goed ontvangen door zowel pers als publiek en bracht Solomon Burke weer volop in de belangstelling. Vlak voor een concert met De Dijk, waarmee hij een album opnam, kwam Burke te overlijden. Hij werd 70 jaar.
