(bron: wikipedia)Nils Frahm (Hamburg, 20 september 1982) is een Duits muzikant en componist woonachtig in Berlijn. Hij treedt op solo, maar ook in samenwerking met andere artiesten als Anne Müller, F.S. Blumm, Ólafur Arnalds en Peter Broderick. Zijn voornaamste instrument is...
meer
(bron: wikipedia)Johannes Enders (Weilheim in Oberbayern, 12 mei 1967) is een van oorsprong Duits saxofonist. Hij begon met muziek studeren toen hij veertien jaar oud was. Hij studeerde eerst klassieke muziek aan het Conservatorium van München, maar wendde zich in 1988 tot jazz. Hij begon een studie aan het Jazzinstituut van Graz, waar hij kennis maakte met twee van zijn helden Dave Liebman en Jerry Bergonzi. Hij won toen hij twintig was Oostenrijkse prijzen.
Hij viel dermate op dat Reggie Workman,... meer
Het Schotse elektronicaduo Boards Of Canada leende haar bandnaam van een organisatie die op kleine schaal kunstzinnige films produceerde. Met Music Has The Right To Children leverde de groep in 1998 een belangrijk album af. Met een combinatie van jaren tachtig synthipop, ambient klanktapijten en maffe invloeden uit krautrock en psychedelica wist de groep een krachtig nieuw brouwsel te scheppen. De volgende vijf jaar werd elke nieuwe act binnen de progressieve electro met Boards Of Canada vergeleken.
Kreeg bij leven het etiket ‘de laatste romanticus’ en wanneer men afziet van de commerciële overwegingen die daarachter staken, kan men eigenlijk alleen maar concluderen dat het terecht was. Horowitz’ spel fascineert niet alleen door de ongehoorde virtuositeit en rijkdom aan nuances in dynamiek en articulatie, maar vooral door de grote vrijheid die hij zich veroorlooft. Het resultaat is soms excentriek, maar bovenal steeds weer uniek. Zijn merkwaardige carrière, met lange periodes van complete teruggetrokkenheid, is er oorzaak van dat zijn opnames met grote tussenpozen ontstonden. Het album ‘Horowitz in Moscow’ is misschien wel de beste introductie tot het spel van de man die als geen ander de personificatie van de ‘klavierleeuw’ vormde. (JvG)
(bron: wikipedia)Het Penguin Café Orchestra was een losse verzameling van verschillende musici met aan het hoofd de Engelsman Simon Jeffes (1949-1997).
Simon Jeffes kreeg interesse in etnische muziek en de relatieve vrijheid die musici daarin hebben, en besloot dat hij zijn werk wilde bezielen met dezelfde directheid en geestdrift. Het geluid van het Penguin Café Orchestra (PCO) is moeilijk in een hokje te plaatsen, maar bevat elementen van uitbundige volksmuziek, vermengd met de minimalistische, herhalende compositiestijl van Philip Glass.
Jeffes beschrijft... meer
Nina Simone was een geweldig pianiste, een meeslepend vocaliste en een compromisloze persoonlijkheid. Met haar politiek-maatschappelijk bewustzijn en brede smaak onderscheidde ze zich van de concurrentie. Haar interpretaties van soul, jazz, blues en standards zijn verbluffend en uniek, niet voor niets noemen de fans haar “The Goddess”. Ze vestigde haar naam als jazzgrootheid met een ontroerende vertolking van George Gershwins I Loves You Porgy. Tot haar invloedrijke werk uit de jaren zestig behoren Forbidden Fruit en I Put A Spell On You. Een van haar singles, Don’t Let Me Be Misunderstood, werd later een wereldhit voor The Animals. Later zou ze minder regelmatig opnemen, maar in 1987, tijdens een periode waarin ze zich vrijwillig had teruggetrokken in Frankrijk, had ze een toevalshit nadat haar versie (uit de jaren vijftig) van My Baby Just Cares For Me was gebruikt in een tv-reclame. Simone overleed in 2003 in haar huis in Frankrijk. Ze werd 70 jaar.
