Niet alleen op het podium maar ook achter de schermen boeken Nederlanders in het buitenland succes. De broers Ferdi en Rob Bolland produceerden hits voor Falco (Rock Me Amadeus) en schreven In The Army Now voor Status Quo. Beide nummers reikten in de jaren tachtig tot de toppen van alle internationale hitlijsten.
(bron: wikipedia)Unit Gloria was eind jaren zestig en begin jaren zeventig een succesvolle popgroep uit Utrecht.
Tot 1969 heette de band Gloria, vanaf de single Our father werd dat Unit Gloria. De band trad in 1970 op in de Verenigde Staten.
Na het vertrek van Robert Long in 1971 begeleidde de band Alexander Curly op zijn nummer 1-hit I'll Never Drink Again en werd de band de vaste begeleidingsband van zangeres Bonnie St. Claire.
Van Hardeveld werd in 1974 vervangen door... meer
(bron: wikipedia)Dizzy Man's Band was een Nederlandse pretpopgroep uit Zaandam rond zanger Jacques Kloes.
De band debuteerde in 1970 met het nummer Tickatoo, met een herkenbare, van Creedence Clearwater Revival (Down On The Corner) geleende melodielijn. Ook blazersrockgroepen als Blood, Sweat & Tears behoorden tot de referentiekaders, blijkens een nummer als A Matter Of Facts.
Andere nummers van de groep zijn Jumbo, Mickey Mouse, Rio, The Show en Mony the phoney. Van die laatste twee nummers werd een tweetalige medley gemaakt... meer
Kayak was in de jaren zeventig het vlaggenschip van de Nederlands progrock. De groep rond toetsenist Ton Scherpenzeel werd in 1968 opgericht in Hilversum. Het werk van de band sloot aan bij dat van Engelse groepen als Yes en Genesis. Net als die laatste groep schoof Kayak ook steeds meer op van pure prog naar een meer op pop georiënteerd geluid. Starlight Dancer (1978) en Phantom Of The Night (1979) zijn de commerciële hoogtepunten van de band. In 1982 valt de groep uit elkaar maar acht jaar komt de groep weer bij elkaar voor een reünie. Dat bevalt zo goed dat Kayak weer besluit platen te maken. In 2005 verschijnt de rockopera Nostradamus: Fate Of Man.
Alquin was in de jaren zeventig één van de best gewaardeerde groepen van Nederland. De progrock van de groep wordt ook in Engeland gehoord en de Delftse groep neemt het album The Mountain Queen (1973) op met de producer van Deep Purple. Toch blijft een internationale doorbraak uit en eind jaren zeventig valt de groep uit elkaar. Een reünie in 1995 smaakt naar meer en de oude kernleden Dick Franssen (toetsen), Ferdinand Bakker (gitaar) en Job Tarenskeen (drums) treffen elkaar vaker om opnieuw muziek te maken. Met als resultaat de succesvolle comebackalbums Blue Planet (2005) en Sailors And Sinners (2009).
(bron: wikipedia)Lucifer was een Nederlandse popgroep uit de jaren 70, bestaande uit zangeres/organiste Margriet Eshuijs, bassist Dick Buijsman, drummer Henny Huisman en zanger/percussionist Julio Wilson. In 1974 kreeg de groep een contract bij EMI. In 1975 scoorden ze een grote hit met House for sale. Later, toen de band minder succes had, ging Margriet Eshuijs verder met een solocarrière.
Voor de eerste elpee werd gekozen voor een combinatie van eigen nummers, aangevuld met enkele covers van andere artiesten en verder nog... meer
Golden Earring is een instituut binnen de Nederlandse rock. Begonnen als Haags beatbandje (The Golden Earrings) begin jaren zestig, transformeerde de groep in de jaren zeventig tot een geoliede rockmachine, die als voorprogramma van The Who toerde en in 1974 een Amerikaanse top tien hit scoorde met Radar Love. Dat huzarenstukje herhaalde Golden Earring ( met ingekorte naam) nog eens met Twilight Zone (1982), maar door zich niet de Verenigde Staten te willen vestigen bleef een definitieve doorbraak uit. In de jaren negentig bewees de band opnieuw zich handig aan trends aan te kunnen passen, door aan te haken bij de akoestische Unplugged-rage die in gang was gezet door MTV. Het album The Naked Truth bracht Golden Earring in een geheel nieuw circuit: dat van de Nederlandse theaters. In het nieuwe millennium lijkt de tijd van singlehits definitief voorbij, al blijft de band een vaste waarde in het live circuit, met een optreden in het Rotterdamse Ahoy' als jaarlijks hoogtepunt.
De Eindhovenaar Peter Koelewijn scoort met zijn band The Rockets in 1960 een enorme hit met Kom Van Dak Af, de eerste Nederlandstalige rock-‘-roll single ooit. Als enkele jaren de beatrage losbarst, lijkt het met de carrière van Koelewijn afgelopen te zijn. Als producer blijkt hij echter minstens zo succesvol, met artiesten als Q65 en Ronnie en de Ronnies. Dan gebeurt het onverwachte: Kom Van Dat Dak Af wordt in 1971 opnieuw een hit, een huzarenstukje dat hij met hetzelfde liedje nog twee keer zal herhalen. In de jaren zeventig pakt hij zijn rock-’n-roll carrière weer op, waarbij de Rockets steeds verder op de achtergrond raken. Steeds als het even minder gaat als uitvoerend artiest, pakt Koelewijn zijn carrière als producer weer op. Zo weet hij de wispelturige muziekindustrie te overleven, waarbij hij net zo gemakkelijk een introvert soloalbum aflevert (Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou, 1981), als hitplaten maakt met artiesten als Babe, Grant & Forsyth en Helmut Lotti.
Samen met zijn schoolvriend Lennaert Nijgh was Boudewijn de Groot verantwoordelijk voor de beste Nederlandstalige luisterliedjes van de jaren zestig. Nijgh schreef de teksten, De Groot componeerde de muziek en zong. In het nummer Welterusten Mijnheer De President toonden Nijgh en De Groot zich het Nederlandse antwoord op de Amerikaanse protestgeneratie onder aanvoering van Bob Dylan. Excelleren deden ze vooral in poëtische, fraai gearrangeerde liedjes als Verdronken Vlinder en Testament. Na de succesvolle beginperiode raakten de twee gebrouilleerd. In de decennia erna stond de carrière van De Groot in het teken van twijfel, richtingloosheid en onrust. Pas aan het einde van de jaren negentig herpakte hij zichzelf met nieuw materiaal en succesvolle tournees. Zijn populariteit bleek onveranderd groot. Zijn lied Avond veroverde in 2005 de eerste plaats in de Top 100 Aller Tijden.
