Home [+ bonus cd]

Pop als zelfstandig genre binnen de popmuziek is eigenlijk een kunstmatige categorie. Het omvat alles wat buiten de andere popsoorten valt, maar bezit daarmee toch min of meer eigen kenmerken. In pop ligt de nadruk op het liedje. Compositie, melodie en productie zijn belangrijker dan stijl en inhoud. Pop ligt goed in het gehoor en spreekt idealiter een massapubliek aan. Onder haar beoefenaars treffen we dan ook veel hitmakers aan, uiteenlopend van The Beatles tot Michael Jackson, en van Simon & Garfunkel tot de Spice Girls.

Soul ontstaat in de jaren zestig als mengsel van rhythm & blues en gospel. De meeste soulzangers uit de jaren zestig leren zingen in kerkkoren en de overeenkomsten tussen soul- en gospelzangers zijn opvallend. Labels als Motown (uit Detroit) en Stax (uit Memphis) zijn in de jaren zestig erg succesvol. De eerste met het bombastische geluid van vocale groepen als The Supremes en The Four Tops. De producties van zuidelijke labels als Stax (Otis Redding) en Atlantic (James Brown, Aretha Franklin) klinken bluesier en meer funky. Bij soul fungeert de zanger of zangeres als blikvanger en moeten de begeleiders vaak genoegen nemen met een plaatsje buiten de spotlichten. In de jaren zeventig overleeft soul vooral in Engeland waar nachtenlange ‘northern soul’-feesten vele bezoekers trekken. De ‘blue eyed soul’ van Britse artiesten als Simply Red en Sade is in de jaren tachtig enorm populair en de voorbode van de revival van het authentieke soulgeluid die zich rond 2005 aandient met artiesten als Amy Winehouse en Duffy. Soul was ook van grote invloed op funk, disco, r&b en vooral neo soul (een mix van soul, r&b en hiphop).

Combinatie van funk en jazz met hiphopbeats en latinritmes, eind jaren tachtig voortgekomen uit de clubrevival van oude jazz- en funkplaten (rare grooves). Het samplen van jazz en funk, met als doel een hook of groove voor een nieuw nummer te vinden, wordt ook wel acid jazz genoemd. Het genre was vooral populair in Engeland waar groepen als Incognito, Jamiroquai en Brand New Heavies in de jaren negentig goede sier maakten met een soepel jazzfunk-geluid. Jazzdance deelt veel stijlkenmerken met fusion en jazzrock, al is jazzdance (door het gebruik van dansbare drumloops) meer gericht op de dansvloer. Jazzdance is ook verwant aan nu-jazz, maar binnen nu-jazz meer ruimte voor elektronische instrumenten en is daardoor meer gericht op het experiment.