Gewapend met zwaar geschut - een ‘bolt cutter’, oftewel betonschaar - heeft Fiona Apple na een periode van acht jaar weer een totaal eigenzinnige wereld gecreëerd. Met die betonschaar lijkt ze zichzelf een pad te hebben gebaand naar de persoon die zij vandaag de dag is. Apple hoort, samen met onder meer
Tori Amos,
Regina Spektor en
Joanna Newsom, tot het groepje kunstzinnige Amerikaanse
… singer-songwriters die zich doorgaans niet laten beperken tot het maken van conventionele muziek. Zo is ook haar vijfde album een interessante mix van toegankelijke en minder toegankelijke muziek. Na het openingsnummer waarin ze haar pianokunsten botviert, sluipt Apple via het nerveuze Shameika naar het titelnummer waarin zij met a-ritmische percussie en flarden spoken-word lekker tegen de haren instrijkt. Nadat Apple in 1996 op haar debuut Tidal - al dan niet via cryptische teksten - haar moeilijke jeugd had verwerkt, werd muziek voor haar een houvast waarmee ze haar verleden een plek kon geven en zich persoonlijk kon ontwikkelen. Op Fetch the Bolt Cutters wordt dat verleden nog steeds aangehaald, wat zich vertaalt in een grilligheid die ze waarschijnlijk nooit zal verliezen. ‘I won’t shut up’, zingt zij in Under The Table en dat moge duidelijk zijn. Op Fetch The Bolt Cutters klinkt Apple eigenzinniger dan ooit tevoren en hoewel dat waarschijnlijk niet iedereen zal bekoren, is zij onbetwist een van de meest creatieve artiesten van haar generatie. (JvQ)meer