(bron: wikipedia)The Goodmen is een housemuziekgroep uit Haarlem. Het duo bestaat uit Gaston Steenkist (DJ Dobre) (1972) en René ter Horst (DJ Zki) (1961). De werkwijze van het duo kenmerkt zich door het werken met een grote hoeveelheid verschillende namen. De...
meer
(bron: wikipedia)Balthasar Gerards Kommando (BGK) is een Nederlandse hardcorepunkband.
Begin jaren 80 van de twintigste eeuw werd de groep opgericht nadat zanger Erik Peters de Amsterdamse band The Nitwitz verliet voor de groep Outrageous. The Nitwitz stond bekend als pretpunkband maar met het verlaten van hun zanger besloten ze een nieuwe weg in te gaan en onder nieuwe naam te gaan spelen. De nieuwe groep bestaat dan uit Mathijs Houwink (basgitaar), Tony Leeuwenburgh (basgitaar, gitaar), Steven Walraven (gitaar), Marcel Verhoeven (drums)... meer
(bron: wikipedia)Bataán Nitallano(1942, New York ), beter bekend onder zijn artiestennaam Joe Bataán, is een Amerikaanse latin soul muzikant.
Hij werd geboren in de Newyorkse wijk Spanish Harlem als zoon van een Filipijnse vader en een Afro-Amerikaanse moeder. In 1967 bracht Bataán bracht zijn debuutsingle Gypsy woman uit. In de begintijd zong hij voornamelijk latin soul nummers.
Het meest bekend werd hij in 1979 met het rapnummer Rap-o clap-o uitgevoerd samen met een vijftal zangeressen/danseressen. De plaat stond dat jaar in... meer
Aan het begin van de jaren negentig rijgt 2 Unlimited een lange reeks van hits aaneen. Het duo is daarmee Nederlands meest succesvolle eurodance-act. Hun grootste hit No Limit staat in 1993 in maar liefst 35 landen op nummer-1. De muziek is van de hand van twee Belgische producers (Jean–Paul de Coster en Phil Wilde) maar de blikvangers van de groep zijn rapper/breakdancer (en ex-kok) Ray Slijngaard en zangeres Anita Doth, die na het succes haar loopbaan bij de verkeerspolitie op kon geven. De succesvolle carrière van 2 Unlimited eindigt plots wanneer Ray en Anita in 1996 uit de groep stappen. De Coster en Wilde proberen het nog met andere vocalisten maar het succes van weleer wordt niet meer behaald.
(bron: wikipedia)KC & the Sunshine Band is een Amerikaanse discoband opgericht in 1973 door Harry Wayne Casey en Richard Finch.
Ze zijn vooral bekend vanwege hun discohits Shake Your Booty en That's The Way I Like It, maar ook Dance across the floor van Jimmy Bo Horne is van hun. Vanaf de jaren tachtig verloor het discogenre aanzienlijk aan populariteit waardoor de band nieuwe stijlen ging verkennen op andere platenlabels zoals Epic Records. Dit label weigerde om het nummer Give It... meer
(bron: wikipedia)Def Dames Dope is een Belgische meidengroep die in de jaren negentig succesvol was.
Def Dames Dope werd begin jaren 90 opgericht door Larissa en Axana Ceulemans. Zij vroegen Phil Wilde en Peter Bauwens, die een muziekproductiebedrijfje vormden. Phil Wilde boekte op dat moment reeds grote successen met 2Unlimited, samen met Jean-Paul Decoster. De act van Def Dames Dope werd hierna gecomplementeerd met vier danseressen. In de zomer van 1993 wonnen ze de Radio 2 Zomerhit met ''Ain't Nothing To'... meer
Barry White (1944), of Barry Lee zoals zijn werkelijke naam luidt, begon zijn carriere bescheiden. De zanger met de beroemde donkere stem was aanvankelijk, in de jaren zestig, vooral actief als man achter de schermen bij de carrieres van o.a. Viola Wills, The Bobby Fuller Four en The 5th Dimension. Eén van zijn succesvolste acts uit die tijd was de vrouwengroep Love Unlimited, waar hij in 1972 de klassieke single Walking In the Rain With The One I Love voor schreef en produceerde. Toen hij voor één van zijn volgende liedjes een mannelijke zanger nodig had, zong hij zelf alvast een demo in. De mensen van zijn platenmaatschappij overtuigden hem om het liedje zelf te zingen en I've Got So Much To Give (1973) werd een succes. Zijn volgende stap was een instrumentale conceptplaat van het Love Unlimited Orchestra (Rhapsody In White (1974) met de hit Love's Theme), dat eveneens een groot succes werd. In de jaren zeventig was het sensuele soulgeluid van Barry White de favoriete slaapkamermuziek van menig verliefd stel. Tijdens de uitputtende tournees laat White zich steevast begeleiden door het Love Unlimited Orchestra. In de jaren tachtig neemt een oververmoeide White gas terug, om aan het eind van dat decennium weer op te krabbelen. Hij is te horen op albums van Quincy Jones (The Secret Garden, 1990) en Big Daddy Kane (Taste Of Chocolate, 1990) en in 1992 brengt het duet met Lisa Stansfield (All Around The World) hem zowaar opnieuw in de hitlijsten. In de jaren negentig verschijnt er als vanouds kort achter elkaar een reeks albums, waarvan met name The Icon Is Love (1994) hoge verkoopcijfers haalt. Op 1 mei 2003 wordt Barry White getroffen door een zware beroerte, waardoor hij zijn spraakvermogen kwijt raakte. Op 4 juli van dat jaar overlijdt de zanger op 58-jarige leeftijd in Los Angeles aan een nieraandoening. (MS)
